2 თვის შემდეგ
ეს ორი თვე ჩემს ცხოვრებაში საუკეთესო იყო , ლუისთან ერთად ყოფნის ორი თვე . ლუისი ჩემთან რჩებოდა ყოველ დღეს ერთად ვატარებდით დროს , ვაკეთებდით იმას რასაც სხვა ჩოვლებრივი წყვილები აკეთებდნენ .
უკვე იანვარია მე და ლუისი 2016 წელს ერთად შევხვდით და ზუსტად შუა ღამეს ვაკოცეთ ერთმანეთს.
- საყავრელო რას აკეთებ?- მეკითხება ლუისი როცა ჩვენი ფრედის მომავალი ოთახში ყოფს თავს მე სარწეველა სკამზე ვზივარ და წინ ფოტო ალბომი მიდევს რომელიც მე და ლუისმა ერთად გავაკეთეთ . შიგნით ყველა ფრედი ექოსკოპის სურათია და ჩემი და ლუის ერთად გადაღებული ფოტოები .
- არაფერს , უბრალოდ ვფიქრობ - ვამბობ და მუცელზე ვიდებ ხელს .
- რაზე ?- ჩემს გვერდით იატაკზე ჯდება ლუისი
- როგორი გაიზრდება ფრედი - ვამბობ ღიმილით ლუის ვუყურებ ისიც იღმის .
- მამას დაემსგავსება - ამბობს ამაყად და დგება - არ მოგშივდა ?- კითხულობს ღიმილით
- რა გვაქს ?- ვამბობ და მეც მის დახმარებით ვდგები სკამიდან .
- ბლინები
- მინდა - ვამბობ მაშინვე
- მაშინ წამოდი და ჭამე - ამბობს ლუის ღიმილით.
მასთან ერთად მივდივარ და ბლინების უაზროთ ბერვს ვჭამ როგორც მჩვევია ხოლმე .
ღამე ვერ დავიძინე როგორ არ ვეცადე მაგრამ თვალი ვერაფრით მოვხუჭე.
ტკივილისგან ამოვიკვნესე როცა მუცელში ტკივილი ვიგრძენი.
- ჯანდაბა - ვთქვი და წამოვიწიე საწოლდან.
- ლუის - ლუის შევანჯღრიე
- რა მოხდა საყვარელო?- მაშინევე ახელს თვალებს და მე მიყურებს
- მუცელი მტკივა , მგონი მშობიარობა დამეწყო - ვამბობ და თვალები ცრემლით მაქს სავსე საშინლად მტკივა .
- რა ? კარგად ხარ ? წყლები დაღვარე?- მეკითხება ლუის
- არა - თავს ვაქნევ
- ჩაიცი , სამშობიაროში მივდივართ. - მეუბნება და თვიოთნიდეგბა საწოლიდან შემდეგ კი მე მეხმარება ადგომაში და ჩაცმაში .
ლუისი როგორც შეიძლბეა ჩქარა ატარებდა მანქანას ,მხოლოდ ერთი ხელით მეორე ხელი კი ჩემზე ქონდა მოკიდებული როგორც კი ტკივილს ვიგრძნობდი მაშინევ მას ვუჭერდი ხელს .
- ძან გტკივა ?- მკითხა ანერვიულებულებულმა როცა მასზე მიყრდნობილი მივაბიჯებდი სავამტყოფოსკენ .
- ამის ცოდნა არ გირჩევ - ვამბობ და კიდევ ერთი ძლიერი ტკივილისგან ვვკნესი .
- ყველაფერი კარგად იქნება - ამბობს ლუის და ზურგზე მისვამს ხელს .
5 საათიანი ყვირილის , წივილის და ტირილის შემდეგ. ფეხებ გაშლილი ვწევარ სამშობიაროს საწოლზე და წუთი წუთზე ველოდები როდის დაიბადება ფრედი.
- კიდევ ერთხელ გაიჭინთე ბრიანა - ამბობს ექიმი მე კი ტკივილისგან კიდევ ერთხელ ვყვირი . ლუის თმაზე მისავმს ხელს მეორე ხელი ჩემზე აქ ჩაკიდებული და მელაპარაკება.
- ყველაფერი კარგად იქნება ბრი უბრალოდა ის გაკეთე რასაც ექიმი გეუბნება - ამბობს და შუბლზე მკოცნის.
კიდევ ერთ ტკივილს ვგრძნობ, ეს ყველზე ძლიერი ტკივილით რაც კი ოდესმე მიგვრძნია შემდეგ კი ტირილის ხმა ისმის ღმეროთ ჩემო ყველა ტკივილი ქრება ლუის ვუყურებ რომელიც აცრემლებული თვალებით უყურებს ექიმის ხელში მწოლიარე ფრედის . ფრედის გულმკერდზე მაწვევნენ ლუისი გაშეშებული დაგას.
- გადაჭრით ჭიპლარს ?- ეკითხება ექიმის ლუის . ლუის პასუხის გაცემის გარეშე ეცემა გულ წასული იატაკზე.
- ღმერო ის კარგად არის ? - ვეკითხები ექიმს და ფრედის დამშვიდება ვცდილობ ჩემი პატრა კაცი .
- ეს ნორმაულრია - ამბობს ექიმი - თქვენ დაისვენეთ ორივე ბიჭს მალე დაგიბრუნდებთ - ამბობს ექიმი და ფრედი ხელში აყავს .
ტკივილს ისე ვგრძნობ მაგრამ მეც ვითიშები რამდენიმე წამში .
თვალებს ძლივს ვახელ და პირველი რასაც ვხედავ ლუისი ფრედის ხელში .
- ლუის - ვამბობ ძლივს . ჩამწყდარი ხმით .
- როგორ ხარ ?- მაშივნე ჩემსკენ მოდის .
- მე კარგად მაგრამ , შენ როგორ ხარ ?- ვამბობ და მას ვაკვირდები სახეზე
- ამის შესახებ არავის მოუყვე !- ამბობს ის მკაცრად თან ეცინება
- შევეცდები - ვამბობ სიცილით .
- აიყვან?-ფრედიზე მეკითხება როლზეც მის ხელებში ძინავს.
- კი !- მაშივნე ვამბობ პატრა ბავშვით და ფრედის ხელში ვიყავან .
მაშინევ ორივე ლოყას ვკოცნი პატრა გოჭი .
- ბრიანა , მიყვარხარ - ამბობს ლუის და ტუჩებზე მკოცნის
- მეც მიყავრხარ ლუის - ვამბობ ღიმილით და მეც ვკოცნი.
- არც კი მჯერა , რომ ეს პატრა სტაპილო იჯდა შენს მუცელში - ამბობს ღიმილით ლუის
- არც მე - ვამბობ სიცილით.
ჩვენი პატრა სტაფილო ჩემს ხელებშია .
დასასრული 💖
YOU ARE READING
Best mistake (L.T)
Fanfictionბრიანა ჯანგვრიზი ჩოულებრივ 22 წლის გოგო იყო სანამ ლუის ტომლინსონს 23 წლის პოპულარულ მომღერალს შეხვდა , რომელთანაც გატარებულმა ერთმა ღამემ მისი მთელი ცხოვრება შეცვალა .
