სამსახურიდან ერთი კვირით დავეთხოვე , მინდა რომ ჯერ კიდევ ყველაფერში გავერკვე . დედა და მამისთვის არაფერი მითქვამს ჯერჯერობით მაგრამ პრინციპში ჯერ არავისთვის არ მითქვამს . მხოლოდ მე და ლუიმ ვიცით .
***
თვალების გახელა ტელეოფნის გაბმულმა ზარმა მაიძულა საწოლზე დაგდებულ ტელეფონს ძებნა ძლივს გახელილი თვალებით დავიწყე როგორც კი ვიპოვე ეკრანს ხელი გადავუსვი და ვუპასუხებ.
-ბრიანა სად გდიხარ ?-მასინვე ჩამყვირირს ყურში აბიგეილი
- სახლში - ვამობობ მსვიდად
-გოგო გამდავრევ მე შენ იცი რა ამბავია სოციალურქსელებში ?- კითხულობს აბი
- რა ხდება ? - ვკითხულობ ცოტათი ანერ ვიულრბული
-შენი და ლუის ფოტოებია ყველგან ! სავამტყოფოში რა გინდოდათ ? - ხმით ვხვდები რომ ისიც ანერვიულებულია
-ჩემთა გამოდი და მოგიყვები - ვეუბნები აბის და მას არ ველოდები ისე ვუთისავ ტელეთონს .
მძიმე დღე მელის წინ .
*ლუის ხედვით *
ბიჭებს ველოდები , რომ ახალი ამბავი ვუთხრა. არც კი მჯერ ჩემს ცხოვრებაში ასეთ რაღაც ხდება მამა ვხვდები . ბიჭების რეაქცის ცოტათი მეშინია , მენეჯმენტი ალბათ გაგიჟდება , ფანების რეაქცის წარმოდგენა არ კი მსურს .
ლოს - ანჯელესში რამდენიმე კონცერტი გვქონდა დარჩნენილი შემდეგ კი დასვენება . დასასვენებელ ოთახში შევედი სადაც ბიჭები იყვნენ ჰარი ტელევიზორს უყურებდა , ლიამი ტელეფონში იყო ჩამძვრალი, ნაილი კი ჭამდა.
-ლუის სად დაძვრები ერთი შენ ? - მკითხა ჰარიმ როცა ტელევიზორს ძლივს თვალი მოწყვიტა .
- რაღაც უნდა გითხრათ - ვამბობ მშვიდად
-შენც მიდიხარ ? -მკითხა ნაილმა. ზეინის ამბავი ჯერ კიდევ არ გვაქვს გადახარშული.
- არა ნაილ არ მივდივარ - ვამბობ თვალების ტრიალით
-რა მოხდა ?- სერიოზულად მეკითხება ლიამი
პატარა ბავშვივით ფეხზე ვდგავარ და თავს ვხრი .
-მე.. გოგო დავაორსულე - ვამბობ ლუღლუღით
-ნუ ხუმრობ ტომოო - ამბო ლიამი სიცილით
-ასეთი ხუმრობა ვის გაუგია - მხარ უბამს ნაილი
-არ ვხუმრობ !- ვამბობ მკაცრად
-მართლა ?- კითხულო ჰარი
-მართლა - ვპასუხობ და მის გვერდით ვჯდები .
-შენ ნორმალური ხარ ? მენეჯმენტზე იფიქრე საერთოდ ? - აბობ ლიამ მკაცრად . მასთან ერთად თავს როცა მტუქსავ 3 წლისად ვგრძნობ , არადა მასზე უფროსი ვარ
-შემახსენე რომ პრეზერვატივის მოხმარების წესი აგიხსნა !- ამბობს ჰარი თვალების ტრიალით.
-ნათლია მე ვარ - ბოლოს ხმას იღებს ნაილი მისმა ამ დებილურმა წინადადებამ დაძაბულობა მოგვიხსნა და სიცილი დავიწყეძთ.*ბრიანას ხედვით*
- შენ რა ?- კივის აბი
- ჩუმად რა ! - ვეუბნები თვალების ტრიალით
- იმ ლუისმა თავის დაცვა არ იცის ?- კითხულობ მკაცრადაბი
-აუ აბი ეხლა ასე წრიპინს თუ აპირებ წადი !- ვამბობ ნერვებ მოშლილი
- შენ რა ნერვებ მოშლილი ხარ რა გჭირს ?- კითხულობს აბი
- რა უნდა მჭირდეს ?- ვეკითხები მკვახეთ
- დედ მამას უთხარი უკვე ?- მე კითხება აი
- არა ... იქნებ გამიბრაზდნენ ? ხმხ რომ არ გამცნენ ?- ვამბობ ჩურჩულით და ტირილს ვიწყებ
- საყვარელო- აბი ჩემსკენ იწევა და მეხუტება მის მხარზე ვტირი ის კი თმაზე მისვამს ხელს- ნუ ტირი , მათ უყვარხარ ამიტომაც არ გაგიბრაზდებიან - ასე ვტიროდი მის მხარზე სანამ არ ჩამეძინა****
უკვე საღამო იყო თვალები , რო მ გავახილე. აბი უკვე წასულიყო და სახლში მარტო ვიყავი. სავარძელზე ჩაძინებულს ყველაფერი მტკიოდა . ძლივს წამოვიწიე სავარძლიდან და წელში გავსწორდა . კარზე ზარის ხმა გაისმა . ზლოზინით მივედი კარამდე და გამოვაღე . კარის მეორე მხარეს ლუი იყო ატუზული .
- რა გინდა?- ვკითხე ლუის
- გამარჯობა , როგორ ხარ ? მეც კარგად - მითხრა ლუისმა სარკასტული ღიმილით.
თვალები ავატრიალე .
- ფრთხილად ეგ თვალები არ ამოგცვივდეს - თქვა ლუისმა ღიმილით
- რა გინდა ლუის ?- ვკითხე და კარებიდან გავიწიე ლუისი კი შემოვიდა.
- მენეჯმენტს უნდა ჩვენთან საუბარი - ვიგრძენი როგორ გადაიკიდა სახლიდან ფერი - კარგად ხარ ?- მკითხა ლუიმ და ორივე ხელი ხელებზე დამადო. ორივე ფეხზე ვიდექით ისევ კარის წინ.
- კიი - ვუთხარი ხმის კანკალით
- წამოდი დავჯდეთ - მითხრა და სავარძლამდე მიმიყვანა. და დავჯექი. - წყალი ხო არ გინდა ?- მკითხა ლუისმა და ჩემს წინ მუხლებზე დადგა.
- არა . მათ შეიძლება ბავშვის მოცილება მაიძულონ ?- ვეკითხები ლუის ხმის კანკალით
- ამის უფლებას არ მივცემ ?- მკაცრად ამბობს ლუისი
- მართლა ?- ვკითხე აცრემლებული თვალებით
- მართლა - მითხრა ღიმილით . ამჯერად ჩემს გვერდით დაჯდა .
- იცი რა არის უცნაური ?- მკითხა ლუისმა
- რა ?- ვკითხე და მას შევხედე
- ის , რომ ცოტანის წინ შენ თვითონ აპირებდი ბავშვის მოცილებას - ამბობს ლუი
- მას რამე , რომ დაემართოს ვერ გადავიტან - ვამბობ და მუცელს ხელი დავადე .
- კარგი , მოემზადე ! მეჩქარება !- ხო ვამბობ ამას გაორება სჭირს მეთქი.-----
იმედია მოგეწონათ💖💖 დაკომენტარეთ💖🙉
YOU ARE READING
Best mistake (L.T)
Fanfictionბრიანა ჯანგვრიზი ჩოულებრივ 22 წლის გოგო იყო სანამ ლუის ტომლინსონს 23 წლის პოპულარულ მომღერალს შეხვდა , რომელთანაც გატარებულმა ერთმა ღამემ მისი მთელი ცხოვრება შეცვალა .