ტელეფონს გაოცებული ვუყურებ, როგორც ჩანს ეხლა აღმოაჩინა, რომ მეც ვარსებობ ამ სამყაროში .მისი მომავალი შვილის დედა .ღმერთო... რა აუტანელი ვინმეა . ნელა ვდგები და ჯერ აბააზანას ვიღებს თმას ვივარცხნი . ტანსაცმელს ვიცვამ . უბრალო მაიკას და ჯინსის შავ შარვალს . ჩემს წამოზრდილი მუცელს ვუყურებ და მეღიმება შემდეგ კი მუცელს ვეფერები .
მოუთმენლობის გრძნობა მიჩნდება.
- ერთი სული მაქვს ხელში როდის დაგიჭერ პატრავ - ვამბობ და ვიღიმი.
აბიგეილს მივწერე , რომ დღეს დონკასტერში მივდვიოდი. ლონდონში პირველად მივდივარ , ამიტომ ცოტა აღელვებული ვარ. ბარგს ვალაგებ და სავარძელზე ვჯდები იქამდე სანამ ლუისი მოვა .
კარზე ზარის ხმა ისმის რაც იმას ნიშნავს , რომ ლუისი მოვიდა . სავარძელიდან ვდგები და კარს ვაღებ კართან აყუდებული ლუისი მხვდება .
- გამარჯობა - ვამბობ მშვიდად
- გამარჯობა, ბარგს ავიღებ და წავიდეთ - ამბობს ლუისი სახლში ვუშვებ და სავარძელზე დადებული საკმაოდ დიდი ჩანთისკენ ვანიშნებ . თვალები გადაატრიალა და ხელში აიღო.
მის მანქანაში ჩაჯდომის შემდეგ ხმა არცერთს არ ამოგვიღია.
- ბავში როგორ არის ?- მკითხა ლუისმა და მუცელზე დამაკვირდა
- კარგად - მოკლედ გავეცი პასუხი
- სქესი გაიგე უკვე ?- მკითხა ლუისმა . თავი გავაქნიე .
- ბიჭებს უნდა შევხვდთ მეთქი , რომ გითხარი ბიჭებს არ ცალიათ ამიტომ პირდაპირ ლონდონში მივდივართ - ამბობს ლუისი
- კარგი - ვამბობ ჩუმად და ფანჯარას თავს ვადებს .
ორივე აეროპორტში მივდივართ სადაც საკმაოდ პაპარაცები და ფანები არიან .
- ჩემთან ახლოს დადექი -მეუბნება ლუისი და მის ტანზე მაკრავ მაშინევ ჟრუანტელი მივლის .ფანების კივილი და პაპარაცების კამერის სინათლე რომელიც პირდაპირ თვალებში მანათებს თავბრუსმახვევს . ვგრძნობ , რომ დამარტყა ვიღაცამ მუცელში რაზეც ლუის მოვუჭირე ხელი თითქოს თვალებში ვეღარ ვხედავდი . მას შემდეგ ამოვისუნთქე რაც აეროპორტში შესვლა მოვახერხეთ .
- კარგად ხარ ?- მკითხა ლუისმა განერვიულებულებული ჩანდა .
ისევ მუცელზე მედო ხელი და თვალები აცრემლებული მქონდა ლუისმა ჩემი სახე ხელებში დაიჭირა . ორივე ლოყაზე ხელი დამადო.
- რა მოხდა ?- მკითხა კიდევ ერთხელ
- ვიღაცამ მუცელში დამარტყა - ვამბობ აკანკალებული ხმით . ვგრძნობ , რომ ცოტაც და ტირილს დავიწყებ , - საპირფარეშოში წავალ - ვამბობ და ძლივს მივდივართ . თავბრუ მეხვევა ლუისი ხელებს მაშველებს და მიჭერს .
- მეც წამოვალ - ამბოსბ ლუიი
- გოგოების საპირფარეშოში შევდიავრ - ვამბობ თვალების ტრიალეით
- არ მაინტერესებს - ორივე გოგოების საპირფარეშოში შევდივართ . საპირფარეშო არავინ იყო საბედნიეროდ.
- მაისური აიწიე ნახე ხომ არ დაგილურჯდა - ამბობს ლუისი და მაისურზე მითითებს . ნელავ ვიწევ მაისურს და როცა დალურჯებას და არც დაწითლებას ვერ ვამჩნევ ღრმად ვსუნთქავ.
- არ მაქვს . ძან მაგრამ არ დაარტყამს უბრალოდ შემეშინდა - ვამბობ და ვოხრავ .
- კარგი წამო გავიდეთ ეხლა - ამბოსბ ლუისი ორივე საპირფარეშოდან გავდივართ .
მაინც ვერ ვითმენ და ექიმ ვურეკავ.
თვითმფრინავში პირველი კლასში ვიჯექით . და ლუისი პროფილს ვაკვირდებოდი რომელიც ჩემს გვერდით იჯდა .
- ამას როგორ უძლებ? -ვკითხე მას
- რას ?- ლუისმა გაოცებულმა შემომხედა
- ამ პაპარაცებს და ფანებს რომელიც შეშლილები არაიან - ვამბობ და ლუის გაოცებული ვუყურებ
- ჩვენი ფანები შეშლილები არ არიან ! ისისნი ჩოულებრივი გოგონები არიან რომლებსაც ჩვენ ვუყვარვართ! ისინი, რომ არა ეხლა ისინი არ ვიქნებოდი რაც ვართ ! და თუ შეიძლება მათ შეშლილები ნუ უწოდებ !- ამბობს ლუის მკაცრად .
- ბოდიში - ვამბობ ოხვრით და ფანჯრისკენ ვტრიალდები თავს ფანჯარას ვადებ და თვალებს ვხუჭავ.
-----
იაქტიურეთ და ხვალ დავდებ შემდეგ თავს 😍😄
აბა რას ფიქრობთ რა მოხდება დონკასტერში? 😍
ESTÁS LEYENDO
Best mistake (L.T)
Fanficბრიანა ჯანგვრიზი ჩოულებრივ 22 წლის გოგო იყო სანამ ლუის ტომლინსონს 23 წლის პოპულარულ მომღერალს შეხვდა , რომელთანაც გატარებულმა ერთმა ღამემ მისი მთელი ცხოვრება შეცვალა .
