Chapter Nineteen

6.5K 102 3
                                    

Sorry medyo nalate, pero at least natapos ko siya XDXDXD

Well, please enjoy!

_____________________________

Julius

     Dad said to stay here for the night, so I did. Pagkagising ko pa lang, bumaba na ako para magbreakfast. I didn’t expect to eat with anyone pero nung kumakain ako biglang dinabog ni Mommy yung bag niya sa harapan ko.

     I just looked at her questioning her of what was she doing.

     “We’re going to visit her… The woman that makes my little boy happy.” She smiled at me sincerely.

     Looks like everything will change starting today.

____________________________

Sam

     Ugh! Sobrang pagod na pagod ako! Sophie and Lance, umuwi sila sa probinsya nila Sophie para makapamanhikan. Nanliligaw pa lang, namamanhikan na agad!

     Si Jenny naman at Robin, missing in action! Kung kailan kailangan sila tsaka sila wala!

     It was just me, Cameron, at Mervyn. Kami lang ang available doctors sa ER. Dapat anim kami. Dapat day-off din ngayon ni Mervyn, kaso wala nga yung apat!

     Bigla rin namang nagkaroon nng sunog sa may area ng informal settlers kaya ang daming sinugod sa hospital. Ugh! Kung kailan kulang sa tao tsaka may nangyaring ganito!

     Good thing na day-off ko bukas. I finally got to my unit. Nagbihis lang ako. I just wore a really big polo shirt and some undies. Tumalon talaga ako papuntang sofa. Uh! Heaven! Relaxation time na!

     *DING* *DONG*

     Ugh! Pati ba naman sa oras ng pagpapahinga ko! I quickly got up and went to the door. Siguro si Fatima lang yun. She might be asking for a favour again.

     “Fatima, what do y–“ Pagbukas ko, it wasn’t Fatima. Si Julius at yung mom niya.

     Julius was behind his mom and he was giving me a face. Sh!t! Eto pa ang suot ko! Nakakahiya.

     “Uh, Sam, we’re here kasi gusto kang makilala ni Mommy.” Medyo nag-aalangang binulong sa akin ni Julius after nilang pumasok.

     “Why didn’t you call me?” I whispered back.

     “Tinatawagan kita, hindi ka naman sumasagot eh.” He shot back.

     “I was busy!” I whispered. His mom looked back at us. We just smiled at her.

     Pinatuloy ko na lang sila sa may kitchen ko. May counter naman dun na pwede nilang pagkainan. I just make them dinner on the spot with everything I have.

     Habang nagluluto ako at kumakain, parang judge ng contest yung mom niya. Mabusisi sa bawat galaw ko.

     After naming kumain, linagay ko na lahat ng plato sa lababo at umupo ulit sa upuan ko. Both of them were sitting in front of me.

     “So, Ms. Rose, or should I call you Sam? Can you really take care of my son?” Mataray niyang tanong.

     I sighed. I can’t take this anymore! I stood up and looked her in the eyes.

     “Mrs. Hart, I’m so tired of trying to be someone I’m not for you to like me for your son. Pero minahal po niya ako sa kung sino ako, kaya sana naman po, kilalanin niyo ako sa kung paano ako kilala ni Julius.” I bravely stated.

     Alam kong magagalit siya sa ginawa ko…. Pero, instead, ngumiti lang siya sa akin ng sincere.

     “Nakikita ko na hindi lang ang anak ko ang lumalaban para sa relationship niyo. I can see na handa mo ring ipaglaban ang meron kayo. That’s what I didn’t see before. Yung pakikipaglaban mo para sa taong mahal mo. Now, I can see it. Magiging kampante na ako sa choice ng anak ko.” She sincerely explained.

     “Mrs. Hart…” That was all I could utter. Wow! Kung dati ko lang pala pinakita etong side ko na to, edi sana walang problema.

     “Call me mommy. Time to go!” She said at tumayo na siya at nagmamadaling kinuha yung bag niya at nagmamadali ring umalis.

     “Nagmamadali ka ata?” Tanong agad ni Julius habang sinusundan yung mom niya papuntang pinto.

     “After this kasi may dinner ako kasama ng mga investors kaya I have to hurry para hindi ako malate. I packed some of your clothes, nasa sasakyan. Stay here for the night, ok? Bye!” Nagmamadaling sabi ng mom niya at sinarado na yung pinto.

     “Wow! Ang bilis ha!” I said to him.

     “Hm. Ganyan talaga si Mommy.” He said. Paglingon niya sa akin, naka smirk siya.

     “Oh no! no, no, no, no, no, no. Pagod ako Julius.” I refused at tatakbo pa sana ako palayo kaso he gave up agad eh.

     “Fine! We’ll just cuddle.” He said. He looked so cute making a happy face.

     “Ok.” I love this guy!

The Doctor Is InWhere stories live. Discover now