Chapter XLVI '' Come back ''

1.2K 30 5
                                    

A/n : Malapit na tayo sa finale . Haha XD Salamat po sa lahat ng sumuporta , bomoto at nagkomento . Salamat ng maraming marami . Suportahan niyo rin po ang PALABAN Girl meet PALABAN Boy - kimxi fanfic . 

Enjoy Everyone ^_^

Kimberly Sue Yap Chiu P.O.V 

Ang bilis lumipas ang mga araw , at buwan . Kabuwanan ko na , biruin niyo . Ang saya lang ng buhay ko , though mahirap talaga ang pagbubuntis . Una sa mahirap magsuka ng wala naman nasusuka thanks GOD at nalagpasan ko ang hirap nayon . Normal daw yun sa mga buntis kaya walang dapat ikatakot o ikabahala . About naman sa mahinang kapit ng baby namin ni Xander , nakapanti na kami ng unti-unting lumalaki ang tiyan ko at ang sabi ng doktor ko ay habang tumatagal ay napapalayo ang bata sa piligro . Dahil sa pagmamahal at pag-aalaga ni Xander nalagpasan namin lahat ng mga dilikado sa pagbubuntis ko . 

Hindi rin ako binigyan ng problema at hindi sinasabayan ang init ng ulo ko . At lagi lang ako ang inaalala niya . He've gowrn a lot and I'm so proud of him . Siya na pinaka mabait , maalaga at mapagmahan na taong nakilala ko sa balat ng lupa . Syempre the best paren parents ko pero pumapangalawa lang siya kina mommy at daddy . HAHA XD 

I'm so sure hindi niya ako magagawang saktan . We will live happily ever after . Charot ! Fairytale lang ang peg ?? Pero yun ang nararamdaman ko . Kami talaga forever and ever at walang makakasira sa amin kahit na sino . Tatanda magkasama at nagmamahalan hanggang sa pagtanda . Yan ang nakikita ko sa amin ni Xander .

Ngayon bukas o sa isang araw ay maaring lumabas ang aming magiging anak , kaya naman ang buhay mag-asawa at buhay may pamilya ay mararanasan na namin . Oo nga't mga bata pa kami para maging magulang pero ang masasabi ko lang magiging mabuti kaming magulang sa aming anak . Mamahalin at aalagaan ng mahusay . Uma attend kami ng mga seminars how to take care the baby . And hindi naman kami mag-isa sa pag harap ng bagong bukas namin karamay namin ang parents namin na sumusuporta sa amin , anjan rin mga kaibigan namin na todo alalay at nagpapaalala sa amin upang maging mabuting mag-asawa , asawa o kahit pang ano . Minsan kasi hindi naiiwasan na hindi ka mawala sa focu so , its really good to know na may mga taong anjan lagi para sayo , para ipaalala ang mga mahahalagang bagay na minsan ay nakakaligtaan mo . 

Sa ngayon hinihintay ko lang ang asawa ko . May ime-meet daw na isang kaibigan , will hindi ko na naman siya pinigilan . Over naman kung pati pakikipafkita sa kaibigan ay ipagbabawal ko syempre tiwala ako sa kanya . Yan lang naman ang kailangan para tumibay ang isang relasyon eh . Kung baga tiwala ang pinaka foundation kasi kung wala yun maghihinala ka ng maghihinala sa partner mo na minsan o kadalasan ay nagiging mitya ng pag-aaway at paghihiwalay . So , ako tiwala ibinibigay ko yun sa asawa ko . I know na hindi niya ako kayang lokuhin at hindi niya kailan man yun gagawin . 

Nakalagpas na kami sa dapat na pagsubok sa samahan namin . Ang dapat lang namin kaharapin ay kung papaano mag-alaga at magpalaki ng bata . Pero kung sa relasyon namin bilang mag-asawa masasabi ko na we're strong enough para matibag pa . Malinaw na sa amin na ang isa't isa ang laman ng puso ng bawat isa . 

I'm so sure may bibilhin lang yan para sa akin . Ganun naman siya lagi , araw-araw may pasalubong at may pasalubong ako . The best di ba ? Napaka hand-on husband niya sa akin . Inaasikaso lagi at ibinibigay ang kailangan . 

A Parental Wedding Story - kimxi (APWS)  "Editing"Where stories live. Discover now