Chapter IV Getting close and close

2.6K 37 14
                                    

A/N : Masigla ngayong araw na ito si Author . Akalain mo na dalawa ang natapos kong Chapter ngayon pa lang . Hehe :))

Hindi naman sa ganun sinusulit ko lang ang mga araw na pwedi ako mag update . Kasi bukas ay tuloy tuloy ng klase ko . And hindi ko alam kung makakapag update ako ng madalas kasi . Magiging busy sa school .

Alexandar Xian Cruz Lim P.O.V

Bakit kung ano ang nakasanayan mo ay siyang lagi naman pilit na ipinapabago sayo . Hindi pa pwedi pumermi nalang sa isang lugar , kailangan pa bang lumipat lipat ng tahanan .

Dahil lang ba sa kasunduan ng mga parents namin . Pilit kaming pagsasamahin ng isang babaeng hindi naman nagmamahalan . Oo ngat magkaibigan ang mga parents namin tama ba ipakasal kami sa isa't isa .

Magkaibigan nga kami ni Sue kaso , baka hindi niya matanggap ang plano ng mga magulang namin . Unfair to sa amin . Hindi nya ako mahal pero ako mahal ko siya noon pang mga bata pa kami .  Pitong taon pa lang ako noon at anim na taong gulang si Sue . Lagi kami magkasama at hindi mapaghiwalay . Kung saan ang isa andun naman ang isa . Kaso pumunta kami sa America , kaya nagkahiwalay kami , ewan ko kung natatandaan ako ni Sue . Pero ako hindi ko siya nakalimutan nanatatili siya sa alaala at puso ko . At ngayon babalik na kami sa Pilipinas , ewan ko kung ano ang kahihinatnan ng pag-uwi namin .

I can always say Philippines is my home . This is where I belong . I mean America is a beautiful country but nothing compare to where I came from , where I born and Where I grown .

America is my new home , that day when we come then but Philippines is better than America . How I'd love to come back to the Philippines that day we first arrive in America . I cry a lot that time coz I don't have any friends there , the worst is I left a friend in the Philippines which actually near to my heart . But my parents try to convence me that I can find a friends here . Thats why , I become compartable in there . I almost 12 yrs . leaving in the America . At ngayon ay may mga iiwan nanaman akong mga kaibigan . Isa pa may girlfriend ako dun . Kahit mahal ko pa si Sue hindi siya nawala sa isip at puso ko may hinahanap pa din akong pangangailangan . Isa pa si Sue ay hindi ko alam kung naaalala pa ako o makikilala pa nya ako . Oo , half of my heart say's that I love Sue . Siya ang first love ko siya at first crush ko . Pero I left a girlfriend without saying a things , and she don't know na I 'm going back to Philippines just to marry a Childhood friend of mine . And if I know si Sue my boyfriend na yun . Kaya parang sisirain langng parents namin ang buhay ni Sue . Sa akin kasi pwedi ko ewan ang girlfriend ko for Sue . Kaya ko yun thats how I want this wedding to workout . I can do anything for Sue . Pero ayaw ko naman sirain ang buhay pag-ibig nya .

I'm Alexandar Xian Cruz Lim , 19 yrs. of age . I'm taking up a Business course din . And I'm goin to study at LC University . The school were Sue is studying . And the Lim and Chiu University . Sa parents namin ang univesity na papasokan ko . So . .  I think you have to say a Good luck to me . May all things arrange according to plan . At sana hindi galit si Sue sa akin hindi kasi ako nakapagpaalam nung umalis kami eh ! Hindi ko kaya magpaalam and to say goodbye to Sue .

Kim P.O.V

Dumaan na ang ilang linggo , sa araw araw na lagi kami magkasama ni Robi ay naging magkaibigan kami at agad nakasundo ng barkada . Isinama namin siya as a part of our group . At araw araw na magkasama kami lalo ako napapalapit sa kanya . His a gentleman , maalaga at sweet na kaibigan. Lagi nya ako inaalalayan at laging inaalala . Lagi din kami nagpapalitan ng message sa text , Fb chat , twitter at Instagram . Close na close na kami pero as a friend nga lang . How I wish a more than friend relation coming from him . Pero sa akin okay lang na magkaibigan kami . Masaya na ako na lagi kami magkasama . And its complete my day . Just a smile coming from his cute lips its fine with me . I 'm lucky yet to be close with Robi . And most lucky when we become a friend .

A Parental Wedding Story - kimxi (APWS)  "Editing"Where stories live. Discover now