A Kidnapper's Mistake (Watty's 2020 Winner)

Mistake 21

[Kabanata 21]

Isang malakas na putok ng baril ang bumasag sa nakabibinging katahimikan ng gabi. Kasabay nito ang malakas na pag-ihip ng hangin mula sa bintana. Halos nanigas si Nightmare sa kaniyang kinatatayuan habang nakatitig kay Audrey nang kalabitin nito ang gatilyo ng baril na hawak niya.

Nabitiwan ni Nightmare ang baril na derechong bumagsak sa sahig. Napahakbang naman paatras si Audrey nang maramdaman niya ang panghihina ng kaniyang tuhod. Dahan-dahan niyang hinawakan ang kaniyang noo at nanginginig siyang napaupo sa sahig dahil wala siyang tama.

"G-gusto ko na mamatay" wika ni Audrey at tuluyan nang bumagsak ang mga luhang matagal nang nagkukubli sa kaniyang mga mata. Dahan-dahang umupo si Nightmare sa tapat niya at dinampot nito ang baril saka ibinalik sa loob ng kaniyang jacket. Walang bala ang baril kung kaya't hindi tinamaan ng bala ang dalaga.

"Hindi ka pa pwedeng mamatay" saad ni Nightmare, saka inabot ang isang maliit na papel kay Audrey. "At huwag mo na ulit gagawin 'to" seryosong saad ng binata, saka dahan-dahang pinunasan ang luha ni Audrey gamit ang kamay niya.

Napatigil si Audrey sa pag-iyak at napatitig kay Nightmare na ngayon ay nakatingin ng direcho sa kaniyang mga mata. Magsasalita pa sana ito pero biglang bumukas ang pinto at tumambad sa harapan nila si Siyam at Dos.

"Boss, may nabaril na guard sa gate" halos pabulong na sabi ni Dos, sila ngayon ang bantay sa labas ng kwarto ni Audrey kung kaya't hindi nahirapan si Nightmare na makapasok sa kwarto ng dalaga.

Ngayon lang nila napagtanto na ang putok ng baril na narinig nila kanina sa labas ay nagmula sa gate kung saan may isang bantay ang nabaril doon. "Hindi pa po naming alam kung saan nanggaling pero papunta na dito si Feliciano" nagmamadaling saad ni Siyam at mabilis na isinarado ang pinto.

Agad namang tumayo si Nightmare saka tumakbo sa pinto ngunit nang sumilip siya sa maliit na uwang ng pintuan ay nakita niyang paakyat na roon si Feliciano. Nakasuot ito ng puting polo at asul na pajama, "Good evening Sir, mahimbing naman pong natutulog si Miss---" hindi na natapos ni Siyam ang sasabihin niya dahil tumikhim si Feliciano saka tinitigan si Siyam mula ulo hanggang paa.

Tiningnan din niya si Dos at kinilatis itong mabuti "Mga bagong mukha, ngayon ko lang kayo nakita... Sinong nagpasok sa inyo bilang bantay ng apo ko?" seryosong tanong ni Feliciano, ang titig at boses pa lang nito ay nakakasindak na.

Nanatili namang nakatayo ng tuwid si Siyam at Dos. Napapikit naman si Nightmare na nasa likod ng pinto habang nakikinig sa usapan nila. Naririnig din ni Audrey ang boses ng lolo niya mula sa labas dahil medyo malakas ito.

Magsasalita na sana si Siyam nang biglang bumukas ang pinto. Napalingon silang lahat kay Audrey, "K-kukuha lang ako ng tubig" mahinang saad nito habang nakayuko pero napatigil siya nang humarang ang lolo niya sa hagdanan.

"Ayos ka lang ba apo?" tanong nito, sa pagkakataong iyon ay mahinahon na ang boses ng matanda. Kitang-kita rin sa mga mata nito ang matinding pag-aalala. Tumango lang si Audrey pero hindi siya tumingin sa mata ng kaniyang lolo.

"Nag-alala ako, kinabahan na baka may nakapasok na sa kwarto mo at doon nanggaling ang putok ng baril" patuloy pa ni Feliciano, hindi naman umimik si Audrey, nagkatinginan si Siyam at Dos habang tahimik namang nagtatago si Nightmare sa likod ng pinto.

"Pwede ba kitang makausap? Apo ko" dagdag pa ng matanda, pero nanatili pa ring nakayuko si Audrey. "Kukuha pa ko ng tubig---" hindi na niya natapos ang sasabihin niya dahil biglang nagsalita ang lolo niya sabay tingin kay Dos.

"Ikaw, kumuha ka ng tubig sa baba. 'Yung maligamgam para makatulog ng payapa ang apo ko" utos ni Feliciano, agad namang napatango si Dos saka derechong bumaba ng hagdan. "Ngayon, pwede na ba kitang makausap apo?" ulit ni Feliciano. Napapikit na lang sa inis si Audrey saka tumingin ng derecho kay Feliciano.