Lost Princess of Ice Land

chapter 36

2 years later

"Adrian's POV"

It's been 2 years f*cking 2 years at hangang ngayun ay hindi parin namin alam kung nasaan si lianna at kung ano at saan na siya ni hindi nga namin alam kung buhay pa siya.

At doon sa 2 years na iyon ay marami nang nangyari actually marami talaga.

Akalain niyo na yung dating aso't pusa na sila angelika at micheal ay mag syota na tapos yung book worm na si angelo at childing na maria ay nag ka tuloyan na rin habang ako ayun maraming flirt na umaaligid ligid..

Hay i really miss my love...

"Hey adrian likana late na tayo"sabi ni micheal

Late pwe late daw e ang aga aga pa kaya ang sabihin niya exited na siyang makita si angelika...

"Late mo bunga nga mo ang aga pa kaya atat ka kasing makita yung syota mo"bitter na saad ko..

"kaysa naman sau walang lablayp"si micheal

"Pag talaga nakabalik si lianna who you ka sakin"ako

"Kung may gusto siya sau"micheal

Natahimik naman ako sa sinabi niya..

"Opps ikaw naman adrian di mabiro syempre may gusto yun sau ikaw pa marami kayang nag kakandarapa sau"dag dag uli mi micheal.

Lumabas nalang ako baka kung saan pa matungo yung usapan na yun.

Hindi nga ako sigurado kung may gusto rin siya saakin katulad nang nararamdan ko sakanya.

Lianna is a kind of girl na hindi mo makukuha sa charming kundi sa kagandahang loob cold siya minsan pero warm hearted din siya at the samw time.

Ibang klasing babae siya na if you mess with her you will see a hell kung nasa normal world kasi nga gangster princess siya pero dito nag tatapang tapangan lang siya pero deep inside ay takot na takot siya.

And actually hindi ako pupuntang class room papunta ako ngayung kay HM tatnungin ko kung may nalaman na siya tungkol kay lianna kung nasaan na siya.

Sa totoo lang halos ata araw araw akong bumibisita sa head master para mag tanong kaso lagi niyang sinasabi na wala pa daw balita.

Halos nga mamatay ako sa frustration araw araw kasi wala man lang silang makuha kahit isang impormastion kahit isa man lang na kayang mag panatag sa loob ko na ligtas siya na walang masamang nangyayari sakanya.

pero kahit walang impormasiong ibigay sila saakin alam kong buhay siya matatag at hindi sumusuko kaya hindi rin ako nawawalan nang pag asang mahanap siya.

nang makarating ako sa head master's office ay agad akong kumatok.

"KNOCK!!!"

"KNOCK!!!"

"KNOCK!!!"

"come in"saad nang tao sa loob

"oh adrian pasensiya na at hangang ngayun ay wala paring impormasyong nakukuha kung nasaan na ngayun ang mahal na princessa"saad nang secretarya nang HM..

"nasaan ang HM"saad ko nang malamig na tono.

"nasa meeting room po kasama ang mataas na tagapamahala nang eskwelahan kasama po ang mga reyna at hari"saad nang secretarya

tumango ako at agad na nag tungo sa meeting room kung saan sila nag me-meeting.

nang makarating ako ay hindi na ako nag abalang bukasan ito dahil wala naman akong balak pumasok dahil alam kong mahalaga ang pag uusapan nila at wala silang balak na ipaalam ito sa iba maski nga ang secretarya niya hindi niya pinapasok kaya alam kong mahalaga ito.

kaya napag disisyonan ko nalang na bukasan nang kaunti ang pinto para mas marinig nang malinaw

"itigil nalang natin ang pag hahanap sa princessa ni wala nga tayong proweba kung bahay pa talaga siya" saad nang matikas na boses na siya nag pakuyom sa kamao ko.

"hindi pwede anak ko siya. hindi ito pwedeng tumigil"saad nang mhin hin na boses na may halong hikbi.

"ngunit halos dalawang taon na natin siyang hinahanap ni walang tayong kasiguradohan kung buhay pa talaga siya"saad nang mauthoridad na boses.

""hwag kayong tumigil sa pag hahanap. paano nalang kung ang anak niyo pala ang nawawala at kailangan niyo siyang hanapin na halos dalawang taon nang nawawala at higit sa lahat nag iisa pa siya diba gagawin niyo ang lahat para mahana lang siya kaya kung ako sainyo ay gagawin ko ang lahat mahanap lang ang nawawala kung anak. dahil kung hindi kayo mismo ang mawawalan nang pamilya kaya hanapin niyo sa maabot nang makakaya niyo ang anak nang mahal na reyna wag kayong tumigil nakikiusap kami sainyong lahat"

ngayun ay pinipigilan kong maluha sa sinabi nang maothoridad at may pag babanta na boses na nag salita kanina dahil sa alam ko kung kanino galing ang boses na iyon at nang dahil narin sa sinabi niya.

ang nag salita kasi kanina ay walang iba kundi ang aking ama.

ang akala ko noon ay wala wala siyang pakialam saakin dahil dahil felling ko ay lagi siyang dis apionted saakin at felling ko rin ay hindi niya ako mahal pero sa sinabi niyang iyon ay nalaman ko na mahal niya pala ako higit sa inaakala ko.

hndi ko na nakayanan pa ang pinipigilan kong luha agad na itong nag silabasan.

marami akong narinig na nag buntong hininga.

"kung ganoon sige papayag kaming mag hanap sakanya ngunit hangang isang taon nalang dahil marami naring pagod saamin"saad nang matikas na boses

hindi ko na nakayanan pang hindi pumasok.

agad kong tinulak ang pinto at nag salita

"sasama ako sa pag hahanap sakanya"saad ko habang pinupunasan ang mga luhang nag silabasan kanina

"honey why are you crying. are you ok"saad nang aking ina

"yes mom i'm fine"saad ko

napatingin naman ako kay daddy napatingin din siya saakin.

nabigla ako nang ngumiti siya saakin at nag salita ulit

"sigurado ka bang sasama ka sakanila?" tanong ni daddy saakin

tumango nalang ako bilang sagot sa tanong niya.

"hindi kita pipigilan kung yan ang gusto mo pero mangako ka na mahahanap mo ang nakatadhana saiyo at makakabalik kayo parehas nang buhay maliwanag ba"saad niya pa

bigla naman nang laki ang mga mata ko sa sinabi niya at agad naman akong sumagot sa sinabi niya

"nangangako ako 'dad' at ipapangako ko na mahahanap namin siya at makakabalik kami nang buhay"saad ko

nang nag silabasan na sila ay agad akong nag tungo sa dorm ko at umupo sa kama.

at hanganag ngayun ay hindi parin ako makapaniwala sa nangyari kanina na mahal pala talaga ako ni daddy at pinayagan niya ako sa pagsama sakanila.

lagi kasing kontra si daddy sa lahat nang bagay na ginagawa ko kaya hangang ngyun ay hindi parin ako makapaniwala sa nangyari...

dahil sa nararamdaman kong kasiyahan dahil sa nalaman ko ay di ko na namalayang nakatulog ulit ako.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
To be continued

Guyssss!!!!!! Salamat at natapos narin tong chapter na to.

Alam niyo ba na nag tatlong araw ako nitong chapter na ito bago matapos kahit kaunti lang yung nailagay ko.

Pero guys hope you injoy thanks for reading guys luv u

And don't forget to vote, comment and follow me thank you guys.......