HIAG BOOK TWO: I WON'T GIVE UP [FINISHED]

I WON'T GIVE UP 11 - THE AGONY

Author’s Note:  HAPPY ONE YEAR ANNIVERSARY TO MEEEEE AND WATTY!! YEHEEEEEEY! 1 YEAR NA AKONG AUTHOR DITO, SANA MANY MANY MANY YEARS PA!! ^______^

Yeeeeeee! ^O^ sobrang saya ko din talaga sa comment sa previous chapter ni ForeverMaureen13. Ang HABAAAA lang naman. Ginanahan tuloy ako mag type nang update plus yung ginawa niyang “MY WORDS FOR FIRST LOVE NEVER DIES” GRABEH LANG! Super overwhelmed ako sayo dear… Yeeee! Hi dear FOREVERMAUREEN13! ^_____^

So, sa mga tumama nang kaisipan sa nangyayari kay NEVAEH. Opo, may amnesia po siya… But still, there’s a story behind those… Kaya, keep in touch lang… Okaysss?? :”))

Na-e-excite na ako sa mga sumusunod na chapters… Kayo din sana! :D

I have a One-shot story guys, entitled: UNWANTED BABY… I hope you can read that one too! :D

-----------

“You’re Heaven’s Daddy right? What’s your name again?” NEVAEH

JAYDEN’S POV

Her eyes convene mine…

At naalala ko agad yung sabi nang doctor noong una…

FLASHBACK…

The doctor called our attention and talked to us personally… He discussed the consequences and possibilities that will happen if Nevaeh will wake up…

“I will tell you honestly Mr. Park and Mr. and Mrs. Suan, they are so many consequences if she will wake up or… not… One of those is maybe… she will get the bigger probability to have Amnesia…”

FLASHBACK ENDS…

Amnesia…

Amnesia…

Amnesia??

Yeah right… She’s having amnesia kaya hindi niya ako maalala…

HAYYYYYYYYYYYYS!! Ang saklap nang buhay ko!!! LINTEK OH!!!!

Hindi ko namalayan naghihintay pala siya sa sagot ko kung ano ang pangalan ko… -____-

“I’m… Jayd—“I was about to speak when…

“Hon, let’s go? Let’s have lunch na…”  Brix cut me off

Hindi ko nalang tinuloy… -____- EPAL…  Tumingin nalang ako sa relo ko…

“Ah… sige, I’m in a hurry nga pala… Mauna na ako sa inyo… Dude… Shari…at”

B-love… </3

“Ne..nevaeh… Sige…” Sabay alis ko na, hindi ko na hinintay na sumagot pa sila…

Fvck! Kahit ba sa pagbigkas nang pangalan niya hindi ko pa maayos… Ano ba tong nararamdaman ko? Halo-halo kasi e… Sobrang saya kasi after those years nakita ko siya ulit, buhay na buhay pero sobrang sakit naman kasi hindi niya ako maalala at sila pa ni Brix… AAAAAAAAAAH!!!! -______-

Pagkasakay ko sa kotse… naka-upo na si Heaven sa front seat… Agad akong nagmaneho, ang lakas na naman nang tibok nang puso ko…. Ang bading lang noh? Sht! =_=

Habang nag mamaneho ako, tahimik lang si Heaven, buti nalang hindi pa nagtatanong, nakita na niya pala Mommy niya… Hay! Paano ko ba ito ipapaliwanag kasi ee.. Daming problema…

Dapat maalala ako ni Nevaeh, dapat lang!!! Gusto ko na siyang pakasalan, gusto ko na siyang makasama araw-araw, gusto ko na siyang makasama mag-alaga nang anak namin… Ang dami kong plano para sa pamilya ko… Pero paano ko ito gagawin?