HIAG BOOK TWO: I WON'T GIVE UP [FINISHED]

I WON'T GIVE UP 10 - REVELATIONS P-2

...

Author’ Note:

    Yeeeee *O* Short update lang siguro to. Masaya ako eh ewan ko kung bakit? Tsss ^____^ Nasiyahan din po ako sa comments at votes last chapter... Bumalik ang gana ko sa pagsusulat, Promise talaga! Kaya LONG COMMENTS + VOTES = UPDATE. Ok ba? =)))

  Oh nga pala.. Alam niyo ba kung bakit BITIN palagi? Eh kasi ON GOING STORY poi to... Diba po? Kaya tiis muna… Matatapos din ito… =p

  Hi FORVERMAUREEN13!! This chapter is for you dear! :**

  Oh siya, basa na everybody.. I love you all! <3

----

Continuation….

Nagpasya na akong i-uwi ko muna si Heaven sa Pinas para hindi na lumala ang kanyang pagkakasakit kasi inadvice talaga nang doctor na ilayo siya sa environment nang ospital…

I went back to Philippines… It was so not easy for me to leave Nevaeh there, hindi ko alam kung kailan siya gigising at wala din namang mangyayari kung halos araw-araw kaming naka-upo sa tabi niya… We need to move sometimes…

Gusto ko sanang ako ang una niyang makita sa pag bukas ulit nang kanyang mga mata pero kailan? Kailan niya ulit maibubuka ang kanyang mga mata? Kaialan siya magkakamalay at babalik ang sigla? Kailan niya kami makikita? Kailan niya makikita ang anak namin?

The decisions I made is for the sake of our child too… Alam kong papayagan din niya ako kung may malay lang siya… I knew her! Mas gusto pa niyang unahin ang kapakanan nang iba kaysa sa sarili niya…

Si Inay, Itay at Hayden ang nanatili doon sa ospital… Sumama naman si Ate Jax sa pag balik namin sa bansa…

I want to take care of Heaven on hand… Kasi yun ang bilin niya sakin parati…

FASTFORWARD…

Months passed nasa bansa parin kami, naging ok na din si Heaven, naka recover na sa tulong sni Lola at ate Jax, araw-araw akong tumatawag kanila Inay, at ilang araw na din ang nakaraan nang hindi ko sila ma contact, silang lahat…

Nagsimula na ang kaba ko, hindi na ako mapakali sa mga posibleng mga mangyayari… Gusto ko pumunta agad doon pero hindi pwede, hindi ko pwedeng iwanan nang basta-basta ang anak namin…

Naiipit ako sa sitwasyong hindi ko alam papano masosolusyunan, mas gugustuhin ko pa sigurong makipag gang fight keysa sa ganito, hindi ko alam ang gagawin ko, hindi ko alam kong san ako lulusot!!!! -___-

Until one day came, Ate Jaxith received an email coming from Hayden…

Balita na bumulaga sa aming lahat, lalo na sa akin…

The email says, the father and mother of Nevaeh had a plane crash… and died…

I swiftly went there… at ang pinakamasaklap, wala na si Hayden at Neaveh doon…

I searched and went places na posibleng puntahan nila Hayden pero wala…

I asked everyone in the hospital but they didn’t gave me the chance to knew where on earth is them!!! I got wild there, nasuntok ko ang mga taong hindi ko kakilala, and I even got detained  for 1 week there dahil sa pagiging wild ko doon… Wala na akong nirerespeto!!! And then Ate Jax went at pinalabas ako, umuwi kami ulit nang bansa…

I have so many many many questions in my mind…

I even questioned GOD; why he did this to me, to us!!

Kasi ang sobrang SAKLAP!!

Kung tutuusin, sobrang pagod na pagod na pagod na ako…

Ginawa ko naman LAHAT! LAHAT LAHAT!!! Pero bakit ganto parin??

Talo pa din ako sa huli!!

Ang sakit sakit sakit na talaga… I want to give up…

But every time I saw Heaven’s smile, I always remember not to give up…

And one day, Hayden called Ate Jax saying they are coming back…

Flashback Ends…

---------

PRESENT TIME:

Kaya ganito nalang ang pangamba ko these past few years, natatakot ako sa mga susunod na maaring mangyari…

Oo alam ko, malakas ang pakiramdam ko na buhay si Neaveh pero I kept it on myself only… Kasi hindi ko alam kung ano na siya kung meron na bang nagbago sa pag gising niya…

Kasi hindi ko siya nikta, at HINDI NIYA AKO UNANG nakita pagka gising niya…

At isa sa kinakatakot ko, kung paano ko ipapaliwanag kay Heaven ang mga nangyayari, lalo na ngayong habang lumalaki na siya at nagkaka-isip at unti-unti ding dumadami ang katananungan niya…

Nasa plaza padin kami nang school ni Heaven… Parang ang laki nang commotion between me, Neveah, Shari, Brix at Heaven…

Nagkatinginan kami sa isat-isa…

Si Heaven ngumingiti lang… Wala talagang alam ang bata… -___-

“Yaya, get Heaven and wait me at the car…” I whisper to Heaven’s Yaya

Agad naman niya itong linapitan at buti sumama si Heaven nang walang tanong-tanong.. Psh!

“Oh Hon! Why are you here?” Neaveh

Sabay lapit niya kay…. Brix…

Big OUCH hit my heart. </3

So. Sila. Pala?

Finally, I heard her voice… Ganun pa din siya, yung mukha niya.. Pero pumayat siya..

“Hon naman, sabay tayo mag la-lunch ngayon…” Brix sabay akbay sakanya

PSH!!! -____-

Hindi padin ako gumagalaw sa kinatatayuan ko… Tinatanaw ko lang siya…

Gusto ko siyang lapitan at… at… yakapin nang sobrang mahigpit… Pero… hindipwede… T___T

Of all the people, bakit ang kababata ko pa? bakit si Brix pa? T_T

“Hi Mr. Park!” nasa tapat ko na pala si Shari…

“He…hello…Shar…” I fake smile…

“Jayden!! Dude!! You’re there pala… Hey!” sabay apir sakin ni Brix

“Heee” ako

“Hi Miss Shari! ^_^” bati ni Nevaeh…

Awwe </3 B-love…

“You two know each other?” Brix

“Yes of course… She’s our new school Pediatrician…” Shari

Pediatrician na pala siya ngayon…  Nakatapos na pala siya…

“Uhm Hon, this is Miss Shari nga pala, school teacher siya dito…” Nevaeh

“Oh I see…” Brix sabay ngiti…

Wala bang nakakakilala sakin? DUH! Nandito kaya ako!!! Letche! OP lang?

There’s a silence between the four of us and suddenly…. At sabay pagtama nang tingin si Neaveh sa aking mga mata sabay sabi…..

“You’re Heaven’s Daddy right? What’s your name again?” NEVAEH

Ngayon paano ko pa maibabalik ang kahapon? Kung siya mismo hindi na niya maalala kung sino ako?

</3.