Better Left Unsaid

Chapter 12

- ASHER's POV -

After 18 hours ng biyahe atlast nakarating na din ako sa New York , agad-agad ko na ding binuksan ang phone ko baka kasi nag text na sina Manang , for sure kasi wala silang dadatnan don , di ko pa sila na text o natawagan man lang tungkol sa biglaan kong pag-alis sa Pilipinas. Kahit papano kailangan ko ding mag explain sa kanila , for almost 3 months naging pamilya din ang turing ko sa kanila.

From : Manang

Nakarating na ba ikaw diyan sa New York?

Yan ang unang text na lumabas sa phone ko , pero nagulat ako kung bakit yun agad ang tanong sa akin ni MAnang , di ko pa nga sinabi sa kanya eh. Dali-dali ko namang denial ang phone number ni Manang. Roaming number naman ito eh kaya okay lang mahal parin pero okay na kahit papano. Naka ilang ring din bago ito nasagot ni Manang

" Hello hija! " sagot ni Manang sa kabilang linya , bakas sa boses niya na alalang-alala siya

" Manang sorry po hindi po ako nakapag paalam sa inyo! " pagpapaumanhin ko dito

" ANo kaba okay lang hija? Kamusta ang pakiramdam mo? " tanong nito sa akin

" Po? " tanong ko sa kanya , bakit naman kasi niya tatanungin kong okay ang pakiramdam ko eh sa wala naman akong sakit , si Shera pwede pa pero ako hindi

" Diba kasi may nang ---- " sh*t di ko na pinatapos si Manang sa sasabihin niya , lecheng Randy yun ni chika pa talaga

" MANANG! " padiin kong sabi

" Oh im sorry hija , na kwento sa akin ni Randy eh! "

" Oh my kiss and tell ang gagong yun! "

" HIndi din hija , nag-aalala siya sayo kaya na kwento niya! "

" D*mn him mag-aalala man lang kinwento pa yung hindi dapat! "

" ALam na kasi niya ang tungkol sayu hija , na ikaw si Asher! "

" Po? Paanong nangyari? "