[Chapter:1] (Race)

6.4K 100 5
                                    

A/N:If your looking for the prologue of this story read the description of it,enjoy my first fantasy story, people are not perfect so that's include me, I'm not perfect I made mistakes, so if your a perfectionist don't read the story.

~Yaseuo

~*~*~*~*~*~

Snow Edward Collins Pov

"Ang aga mo nanaman, apo," sambit ni lolo na nasa likuran ko. Nag luluto ako ng umagahan namin ngayon, kahit na sandamakmak ang maids ni lolo dito sa bahay niya ay mas gusto ko parin ako ang nag luluto ng umagahan naming dalawa.

Bahagya naman ako tumingin sa kanya, nginitian ako nito na tinanguhan ko lamang at tinapos ang niluluto ko. Hinayaan ko na sila manang nalang ang mag hain at sabay na kami ni lolo pumunta sa hapag.

"Ano ang niluto mo ngayon, apo?" tanong niya sa akin ng makaupo na kaming dalawa.

"The commons one," walang emosyong sambit ko, I heard him chuckled.

"Nag mana ka talaga sa iyong ina, katulad na katulad mo siya at sa ama mo naman nakuha ang iyong katalinuhan, nakakatuwa," komento nito. Tinitigan ko lang siya, I don't want to talk about my parents, it only bring back the painful past. Mukhang napansin niya naman yun.

"I'm sorry, I forgot again," kamot batok niya'ng sambit.

"You always forget," singhal ko na lamang. Di nag tagal ay hinain na ni manang ang mga niluto ko. Nag simula na kaming kumain nang tahimik.

Ilang minuto lang ay sabay kaming natapos ni lolo kumain. Agad naman nilinis ng mga katulong ang pinagkainan namin. Tumayo na ako at walang pasabing umalis sa dining room at pumanik sa taas para kunin ang mga gamit ko.

Inayos ko lang saglit ang buhok at uniporme ko bago bumaba. Nadatnan ko naman si Lolo na nasa pool area, nag babasa ng diaryo. Tinawag ko muna si manang para ipakuha ang susi ng kotse ko at pinuntahan siya. Nag angat naman siya ng tingin ng maramdaman ang presensya ko, umupo naman ako sa katapat na upuan.

"I felt it again," sambit ko na kina seryoso niya. Nilapag nito ang diaryo na binabasa sa lamesa at tinignan ako gamit ang seryoso niyang mukha.

"When?" tanong niya.

"Last night." I said. "And its different this time, I was dreaming and still I can feel my inside burning like there's something wanted to come out of me." sambit ko, nilagay niya naman ang dalawang kamay niya sa lamesa at pinagsaklop iyon.

"Snow, did you take your medicines?," tanong niya.

"Yes, I did." I nodded.  " I always take it, Lo," sagot ko.

"Let's talk about it later when you got home from school, you're running late," sambit niya at sakto naman na dumating si manang dala ang susi ng Audi ko.

"Master Vernon," Nakatingin ito kay Lolo at tumingin sa akin. "Young master." sambit nito at yumukod bilang respeto. I stood up to face her.

"Here's your key, young master," sambit niya, tumango naman ako at sa huling sandali sinulyapan si lolo na ngayon ay bumalik na sa pagbabasa ng diaryo.

Napahinga na lamang ako ng malalim, mukhang seryosong ang paguusapan namin mamaya, lumabas nako at dumaretso sa garahe, hinanap ko naman ang Audi ko at agad ko naman iyon nakita pinag gigitnaan ng kotse ni lolo sa unahan.

Habang nasa byahe pa-punta sa unibersidad na pinag papasukan ko, ang Knights University, ay biglang may tumawag sa akin, sinuot ko naman ang wireless earpiece ko at sinagot ang tawag.

"Snow Edward Collins! Nasan kana?!," bungad nito, ang pinaka maingay na kababat ko.

"Will you stop shouting, every time you call me?," blankong sambit ko.

Xavier Academy || School Of MagicsWhere stories live. Discover now