I'M OFFICIALLY HIS || KathNielReads ||

Officially - 29

-----------------------------------------------------------------------

 Kasalukuyan akong naghuhugas ng pinggan, there's something in me, that keeps bothering, di ako makapag isip ng mabuti, parang may nararamdaman ako na kung ano sa dibdib ko, kinakabahan ako, sa di sinasadyang pagkakataon, bigla ko nalang natabig ang basong kinaroroonan sa tabi ko, mas lalo akong kinabahan.

Hanggang ngayon hindi parin nakaka-uwi sa marcus, naka ilang mis-calls naba ako sa kanya, nakahawak lang ako sa cellphone ko, napakahigpit ng hawak ko, makikita mo ang pangamba sa mukha ko, sana wala namang nangyaring masama, kanina pa ako palakad- lakad sa buong bahay, di na maipinta ang itsura ko, may cellphone siya ba't hindi niya magawang sagutin.

Ilang sandali pa ay narinig ko ang pagbukas ng pinto napatingin ako sa gawi ni marcus, may dala itong dalawang supot na di ko alam anong laman, saka niya lang hinubad ang suot na bonnet at nagtanggal ng jacket, nakangiti ito sa akin, mabilis akong lumapit sa kanya at napayakap ng mahigpit, bakit ganoon, nakayakap na ako sa kanya ay parang nararamdaman ko parin ang kaba.

" What happen ?" tiningnan ko muna siya sa mga mata bago ako sumagot, tila wala namang problema sa kanya, pero kinakabahan parin ako. " your shaking sam." kanina pa ako nanginginig, mahigpit ko lang siyang niyakap, ewan ko kung bakit ganito ang nararamdaman ko.

" Akala ko may nangyaring masama sayo." ramdam sa boses ko ang pangamba, i can feel his arms towards me, saying that his fine.

" Walang masamang nangyari sa akin sam, wag ka ng mag- alala." di ko alam kung bakit, di rin ako makahinga at ilang ulit ko ng pinapakalma ang sarili ko.

Inabutan ako ni marcus ng tubig, mabilis ko namang ininom yo'n, kanina pa siya nakatingin sa akin, mukhang nag-aalala siya sa kalagayan ko, pilit ko namang iwinaksi ang lahat ng nasa isipan ko, ano ba ito, marcus is safe i should feel better now.

" Sam ko, are you sure your okay?" tumango ako sa kanya, pilit kung pinapakita na okay ako, at walang masamang nangyari, i don't know kung bakit nagkakajitters ako." Come, let's eat pinagluto kita ng mainit na sabaw." hinila niya ang kamay ko at sabay kaming nag-indian seat sa harap ng maliit na mesa na may nakahaing pagkain.

" Marcus, kanina pa ako may kakaibang nararamdaman, natatakot ako." hinawakan niya ang kamay ko, at pinisil iyon, naramdaman kung umupo siya sa tabi ko,tinutulungan ako ni marcus na iwaksi ang tensyong na sa isip ko, nararamdaman ko naman na unti- unting nawawala ang kaba ko.

" Don't be, i'm here, i'm fine, iniingatan ko yung sarili ko dahil alam kung pagmamay- ari mo ako." his words make me calm, na parang napalitan ng kilig ang kaba sa dib-dib ko.

We're spooning together, yakap- yakap lang ako ni marcus, i can feel his heartbeat, and i can hear the way his humming na parang pinapatulog niya ako, ngunit di naman ako makatulog, i was touching his hard core chiscled chest, his hugging me like i'm safe in his arms.