I'M OFFICIALLY HIS || KathNielReads ||

Officially - 27

-----------------------------------------------------------------------

It's been a month since i arrived at Tokyo, Japan, nung araw na ibinigay ni yaya ang adress kung nasasaan si sam ay kaagad akong nag book ng flight, but here i am now, hinaharap ang lamig, two weeks ko nang hinahanap si sam, dala ang litrato niya only to find her, sa laki ng japan, araw- araw kung tinatanong ang mga taong nakakaharap ko kung kilala nila ito, kung hindi iling,  the anwer i could get from them is no.

Tama naman ang adress na binigay ni yaya, pero nung araw na pagdating ko doon ay sabi naman sa akin ng taong taga pamahala  ay lumipat na ito, kasama ang dalawang body guards niya, sapo- sapo ko ang noo ko, i don't know, where to find sam, nababaliw na ako.

Naglalakad ako nagbabakasakaling may makikilalang pinoy, merong iilang pinoy akong nakikilala pero hindi ko gaanong alam kung paano mabuhay sa lugar na to, if only i could find sam, i missed her badly, parang ang ilap ng tadhana sa amin.

Naisipan ko munang umuwi sa inuupahan kung apartment, hindi ko na alam anong gagawin ko, parang ang hirap ng huminga, di naman sa nawawalan na ako ng pag- asa, hindi ko lang alam kung saan ko makikita ang sam ko, i miss her, the way she frowns, the way we cuddle together , i wish i could find her sooner, her memories is haunting me.

I sigh, humihigop kasi ako ng sabaw, nakaka-ilang ramen na ba ako, si sam kaya puro instant ang kinakain, kahit yung mga gulay na pinamili ko ay di ko magalaw- galaw, gusto ko pag naluto ko na ang mga yo'n ay nandito na si sam sa tabi ko, i am worried about her, everytime na kumakain ako, di ko alam kung bakit ko naiisip to, kumakain kaya siya ng mabuti, i wish she is, dahil di ko na alam kung di man lang niya sinusubukang mabuhay, para sa amin, if only she  knew, na hinahanap ko talaga siya at walang araw na hindi siya mawala sa isipan ko.

I need to find her, balot na balot ako ng lumabas, susuungin ko na naman ang malamig na hangin sa labas, saan ba matamang pumupunta ang mga tao dito, di pa man ako nakakarating sa gusto kung puntahan ay nilalamig na ako, i placed my two hands inside my pocket, i am sighing hard, sa sitwasyong ito nakakaya kaya ni sam ang lamig, if she couldn't i wish i could give her a warm hug, and we will stay inside my apartment and cuddle together.

I breathe heavily, tanaw na tanaw ko ang sinasabi nilang kintai bridge, sa malayo, nakikita din kaya ni sam ang nakikita ko ngayon, naiisip niya kaya ako, ilang milya pa ang nilakad ko, upang lumapit pa sa tanaw kung tulay, sabi nila ay sikat daw ang cherry blossom festival dito at ito ang dinadayo doon ng iilan, pero paano ko makikita iyon kung kasing lamig ng yelo ang mararamdaman mo, taglagas ngayon at posibleng makakita ka ng ganoon sa ganitong sitwasyon.

Ilang sandali pa akong nakatayo, kahit wala man akong makita na kakaiba sa lugar ay pinilit ko ang sarili kung magmasid sa kakaibang anyo nang lugar, i was breathing fine, the cold bothers me, hindi ko alam kung bakit parin ako nakatayo sa lugar na ito, papa-alis na sana ako ng may makita akong pamilyar sa mga mata ko.

It was her, i know it's her, My life, the one whose holding my heart is standing meters away from me, may kasama siyang dalawang lalake na sa tingin ko ay mga bodyguard niya, ilang metro ang layo nito sa kanya, nagmamasid din ito, hinddi ko tuloy mapigilan ang sarili ko, nakikita ko palang siya ay parang gusto ko na siyang hilain at ikulong sa mga bisig ko.