Black Water

Chapter 7

Chapter 7

"Hindi ka pa rin ba magre-reply? May sakit ako ngayon. Isang linggo at tatlong araw ka nang walang message sa 'kin. Galit na ako." Message ko ulit kay Sophia. Hindi naman totoo na may sakit ako. May sipon ako pero okay lang naman talaga ako.

May mga naka-tag na pictures sa kanya sa Facebook kaya alam kong okay naman siya at wala naman akong dapat na ipag-alala, pero lalo lang ding umiinit ang ulo ko dahil hindi siya nagme-message at hindi ko maiwasang mainis sa tuwing may kasama siyang lalaki sa pictures kahit pa ba grupo sila.

"Sino rin iyong katabi mong lalaki sa isa sa mga picture niyo? Iyong naka-hoodie na gray, tangina, bakit naman may pag-akbay pa ang lintik na 'yon sa 'yo?" sabi ko ulit sa kanya. Tinatadtad ko talaga siya ng message.

"Umuwi ka na, baby," sabi ko ulit sa kanya na may kasama pang emoji.

"Mag-reply ka na naman, Sophia!"

"Sophia!"

Muli akong nag-scroll sa profile niya at napangiti ako sa mga dati niyang status. Alam kong tungkol sa akin ang karamihan doon.

"I always have you in mind." Isa iyon sa mga status niya. Nag-type ako ng comment.

"Uh huh, you too."

Ang ganda ng ngiti ko habang binabasa ang mga status niya pero mabilis din iyong nawala nang lumabas ang notification na nag-comment din si Congressman sa status ni Sophia.

"Matulog ka na, hijo. Gabi na."

Tangina, panira ng kilig itong si Congressman.

"Kayo rin po, matulog na rin po kayo. Masama po para sa matatanda ang nagpupuyat," sabi ko naman.

"Sa inyo ring mga kabataan. Matulog ka na at mag-aral kang mabuti, Esso."

Matindi talaga 'tong si Congressman, tambay sa wall ng anak niya. Hanggang sa Facebook nakabantay.

"Sige po, good night po sa inyo ni Ninang," sabi ko lang. Nag-reply pa si Congressman pero hindi na ako nag-reply dahil baka hindi kami matapos. Nag-offline na rin ako ng chat dahil baka matingnan pa niya, ma-chat pa ako n'on.

***

Natutuwa naman ako na nakikita kong mukhang nagkakamabutihan sina Rachel at Jacob, pero umiinit ang ulo ko dahil naaalala ko si Sophia na patuloy akong hindi nire-reply-an. Idagdag mo pa itong si Pipo na palaging may katawagan sa gabi at bigla na rin lang nawawala.

"Hanggang kailan mo ako susupladahan?" Message ko sa kanya.

Tiningnan ko ang isang album sa laptop ko na may mga picture ni Sophia. Sine-save ko iyon doon matapos i-download. Ang saya niya sa mga picture niya.

Biglang tumunog iyong Skype habang nakatitig ako sa mga picture niya at parang bumilis iyong tibok ng puso ko nang makita kong si Sophia ang tumatawag.

"What took you so long?" bungad ko kaagad sa kanya at talagang alam kong simangot na simangot na ako.

Hindi siya kaagad sumagot at ngumiti lang sa akin. Kasabay ng pagngiti niya ay ang pagtataas niya ng suot niyang t-shirt.

"Shit. H'wag mo akong idaan sa ganyan, Sophia. May kasalanan ka sa akin!" sabi ko pero hindi ko rin naman maialis ang tingin ko sa kanya. Matapos alisin ang t-shirt niya ay isinunod niya naman ang pantalon niya. Literal na humigpit ang pagkakahawak ko sa laptop. Terno ang panty at ang bra niya at sunod-sunod ang naging paglunok ko.

"I'm sorry and I got your messages. I missed you too so much," sabi niya at nagsuot na ulit ng ibang t-shirt.

"Bakit nag-t-shirt ka na ulit?"