My #Zero Enemy

Chapter 1

                                                       (Seniah Melanie Dy's P.O.V)
                                                                     " Messing Up "

"Mel! Bumaba ka na dito!" , tawag ni nanay sa'kin. Hahay, ang ingay talaga ni nanay kahit kailan, kaya wala na akong choice kundi ang bumaba na lang kahit gusto ko pa talagang humiga muna 'tas magrelax.

"Nay, ano na naman ba ang gusto niyo?!" , naiirita na tanong ko kay nanay, baka kasi kung anu-ano na naman ang ipapagawa nito sa'kin kahit wala naman talaga akong napapala.

"Nandito si Lester. Ano ka ba!" , bulong na sigaw ni Nanay.

Oo nga pala, nagtext nga pala si Lester sa'kin kaninang madaling araw na pupuntahan niya ako dito.

Anyway, guys, I'd like you to meet Lester, Lester Brek Conilla. Madalas ko siyang tawagin na LBC kasi initials iyon ng full name niya. Oh diba? Haha! Siya nga pala ang bespren ko since birth. Matangkad, makinis ang mapuputing balat nito at ewan ko, hindi ako marunong magdescribe ng isang tao fully. That's not literally my hobby.

"Oy Melanie, busy ka ba ngayon?" , tanong niya sa'kin with a puppy eyes. Pft.

"Sa pagkakaalam ko, hindi naman, bakit?"

Never naman talaga ako naging 'busy' eversince eh. Kasi, I know how to use my time management and  who even cares about me being a reliable person? No one would, not even Lester na bespren ko noh.

"Yes! Salamat naman." , sabi niya.

"Huh? Bakit ka nga nagtanong kung busy ako?"

"Kasi birthday nga pala ni Rachel ngayon. Muntikan ko na ngang makalimutan eh. So, tara na! Punta tayo dun" , excited na sabi niya sakin.

Bigla niya akong kinaladkad patungo sa kotse niya sa labas kaya wala na naman akong nagawa kung hindi ang magpakaladkad nalang sa bespren ko.

Pagkadating na pagkadating namin sa pamamahay ni Rachel ay winelcome kaagad kami ng mga maid nila. She really is rich kaya nga lang hindi obvious kasi maypagka-boyish kasi 'tong babaeng 'to na bespren ko rin aside kay LBC.                

"Naku!! Ang ingay dito Rachel" ,pa ulet-ulet na reklamo ni Lester kay Rachel.

Kailan pa hindi naging maingay ang isang birthday party? Sige nga. Kahit kailan talaga ang epic nitong si Lester.

"Asus! Lumabas ka na lang kung naiingayan kayo. Simple as that. Basta ako, dito nalang muna kasi I need to entertain my guests. So shoo!" , pagtataboy sa'min ni Rachel.

Kahit kailan talaga.

"Hay! Sige, tama nga siya , lumabas nalang tayo para huminto kana sa kakareklamo mo diyan Lester" , pagsang-ayon ko sa sinabi sa'min ni Rachel.

Kaya lumabas kaming dalawa ni Lester para makaiwas sa ingay na nasa loob. Pero kahit lumabas pa kami, we can still hear the noise! Noise, na nakakabingi.

"Uuwi na ako, ang ingay kasi sa loob" , utas ko bigla.

Nakakabingi na talaga ah. Basag eardrums ko. Infairness, hindi nabasag ang mga eardrums ng mga taong nasa loob :-/ o sadyang hindi lang talaga kami sanay sa mga ganito :-O ?

Lumaki kasi kaming dalawa ni Lester sa probinsya eh. Lumipat lang naman kami dito ng dahil sa tatay ko. Actually, family friend namin ang pamily nila Lester. Kung saan kami pupunta , sasama sila. Family friend principle , it is.

"Sayang naman ang perang ibinaon ko oh. Punta nalang tayo sa mall." , suggestion ni Lester sa'kin.

Mauubos na talaga ang pasensya ko dito sa bespren ko, eh gusto ko nang matulog ng mahimbing sa kama eh, kanina pa o di kaya'y kumain nang chocolate sa bahay ,pero sabi ng konsensya ko na 'Samahan mo nalang please, kawawa naman :'( ' .

Kaya sinamahan ko nalang si Lester kahit tinatamad ako.

"Dun tayo! Mukhang may bagong shirt silang inirelease!" , masigla na sabi ni Lester.

"Ok." , maikling ani ko.

Habang tumitingin ng iba't-ibang shirts si Lester ay may nakita akong isang lalaki na mukhang ka-edad ko lang ata. Hindi ko siya kilala but I feel like he's familiar, na nakita ko na ata siya noon? Ay ewan!

Bumaling nalang ulit ako kay Lester na hanggang ngayon ay tumitingin pa rin ng mga shirts. Ano ba ang role ko dito, watcher o observer o tunganger?

"Teka, mukhang kilala ko siya ah.." , hindi ko namalayan na tumitingin na si Lester sa lalaki na tinitigan ko lang kanina.

"Kilala mo?!" , tanong ko.

"Aha! Si Mr. Allan yata!" , ani ni Lester.

Mr. Allan? Eh?

"Mr.Allan!" , biglang tinawag ni Lester ang Mr. Allan na tinutukoy niya, na teacher ata namin noon?

Nung tumingin si 'Mr. Allan' saming dalawa , sinapak ko bigla si Lester. Aish!

"Aray! Bakit ba?!"

"Si Mr.Allan, ay nagteteach na sa abroad!" sinigawan ko siya,tumingin ang lahat saming dalawa kaya bumulong ako sa kanya.

"Ibigay mo na nga yan sa cashier, bilisan mo."

At after nun kumain na kami sa Mcdo, pagkatapos umuwi na kami sa aming mga tirahan.

"Hay! Salamat" , ani ko ng nakahiga na ako atlast sa kama ko.

Ang dami kong iniisip actually. Lalong-lalo na't malapit na ang pasukan namin sa Rage High. Hayst.

Pero aside of those stuffs in my mind, hindi ko talaga maalis sa isipan ko yung lalaki na nakita ko kanina sa mall na akala ko ay nakita rin ni LBC pero si Mr. Allan lang naman pala ang nakita niya.

Sino kaya iyong lalaking iyon? Why am I feeling something that I need to figure out myself?

Ah! Why is that boy messing up my mind? Who the heck is he, huh?!

To Be Continued...