Beautiful Soul(Ongoing, Under revision)

Chapter 05: Ameer

Happy reading po and don't forget to leave your votes if you want to replace as thank for reading freely my jejemon story.

.
.
.

Malapit na malapit na siya sa estranghero nang humarap ito sa kanya pabigla. Napaatras si Hera at nagtama ang mga paningin nila ng guwapong Prinsepe. It feel like heaven while their eyes locked to each other. She cannot move even single step while keep swallowing her own saliva. She is confused and totally mesmerized by his beautiful brown eyes. Her heart beating fast. Theres no way but to went out inside her.
Humigit, komulang kalahating oras sila sa ganoong ayos. Walang kumukurap man lang ni isa sa kanila ni Imraan.

"The beautiful firefly." He murmured then giving a fake cough to get her senses back  that runaway from another far, far way place with aliens.
Saka palamang  nakahinga nang maluwag ang dalaga. Napayuko siya sa subrang pagkapahiya kay Immran.
Mantakin mong na break niya ang rules na bawal tumingin ng diretso sa mga mata ng isang Prinsipe. Baka daw magkagusto sila sa  iyo. Eh di ayos! Makapaghanap nga ng mas poge pa or his the one poge Prince she  met in 24 years of her existing in this earth.

" How are you?" si Imraan na binasag ang katahimikan sa pagitan nila ng dalagang nurse. Sinadya niyang ipatawag ito sa Hospital upang personal na mag-aalaga sa kanya. He also asked the hospital head to keep private about him. Pumayag naman ito. Sa dami ng nakuhang nurses ng pamilya niya para sa kanya walang ni isa ang tumagal kahit isang araw lang. Subrang sungit niya na ultimo mga kasambahay nasisigawan niya na dati hindi niya gawain ngayon lang and he knows why. Even though his now in his Palace the elusive firefly in the UAE still on his head.
Ang malambot nitong palad na hanggang sa kasalukoyan ay dama pa niya. Hindi na siya natahimik bagaman ramdam parin niya ang kirot sa kanyang puso sa kaalaman na ikakasal na si Sheradha Kapoor sa fiance nitong Hotel tycoon. Those God damn woman leaving him in hell.

" I'm good sir, I mean royal highness." Nakayoko niyang tugon sa binatang amo.

" Alright," tugon nalamang nito. " Kindly introduce your self to me?" dagdag pa ni Imraan. Sa palagay niya'y magkakasundo sila nito. Napaka inosente ang mukha ng dalaga. Kong siya ang tatanongin nasa teenage pa ito. Pero basi narin sa pagiging Asiano nito kaya batang-bata ang mukha. Sa profile nito'y nasa 24 na ang edad nang kanyang personal nurse. Nawiwili siyang pagmasdan ang bawat kibot ng mapupula nitong labi. Na napakasarap tikman. Ipinilig ng binata ang ulo sa bastos na isipin na iyon. Hindi siya dapat ganun sa dalaga. Naparito ito bilang tagapag-alaga niya. So dapat niyang pakitaan ng maganda at paggalang na dapat ibigay sa isang babae. Malaki ang respeto niya sa mga babae. Lalo pa at isa siyang public figure na dapat Malinis ang pangalan at may inang babae na napakabuti ng puso.

"I'm Anna Liza Hera V. Fernandes, 24 years old and RN." Mahaba niyang paliwanag but he suddenly cut her for more long elaboration about her self as an employee.

" That's enough and thank you sweetheart, Oh  ... Miss Hera Fernandes. And starting tomorrow you can do your job as my nurse. That's all for now I have very important call to make,  so you can go back to your room now and take a rest. Good night." He commanded.
Gusto na sana niyang magtatalon sa subrang saya bakit siya tinawag na sweetheart ni Imraan. Hindi ba nito alam na nakakataba ng puso ang salitang iyon? Kilig to the bones pa nga. Hindi nga.

" Alright royal highness I'll go head and see you tomorrow, sir." Kinikilig pa habang patalikod na umalis sa silid ni Imraan. Pero naisip niyang baka sweet lang ito sa lahat ng naging nurse nito. Kaya lang balita niya wala daw tumatagal na nagaalaga dito.

Sumigaw na siya pagdating sa sariling silid pero wala tuno. Humiga pa siya sa kama at pati ang paa pinapagalaw. Sa subrang kilig. 'I'm sure laging masaya ang araw ko nito!' Anya ng pilya niyang isip.