When Will I Be Enough?

KABANATA 5: Left

Hinigpitan ko pa pagkakahawak Kay Lucho habang nagmamadaling  nilalakad ang daan patungo sa bahay

I swallowed many times take a deep breathe just to keep myself free from any sign of pain

" Lucho wala kang sasabihin kina nanay"

" Opo ate"

Habang naglalakad ay bigla na lang akong kinabahan ng husto

Napahinto ako sa sobrang kaba

" Bakit ate?"

Sasagot na Sana ako Kay Lucho ng biglang nagkagulo ang mga tao

"Bilisan mo Lucho"

Hinila ko si Lucho at sumunod kami sa mga nagtatakbuhan

" Ate bakit?"

Nagkagulo ang lahat at nagtipon sa may palayan  malapit sa bahay

" Kuya ano hong nangyayari dito?"

Hindi nagsalita ang mamang tinanong ko tinitigan lang niya ako

Pumiglas na lang bigla si Lucho sa pagkakahawak sakin

" Lucho"

Sumiksik ako habang mas lalong lumalala ang kabang nararamdaman ko

Nakita ko si Lucho  at si Sheryl

Napaatras ako sa nakita ko gusto Kong sabihing panaginip lang ang nasasaksihan ko

Tumakbo ako patungo sa bahay
Yun na ata ang pinakamabilis na takbong nagawa ko

Pakiramdam ko nakalutang lang ako sa hangin

Wala akong maramdamang kahit konti wala akong marinig

Agad ko binuksan ang pinto ng bahay

" Nay! Tay!"

Tinungo ko ang kusina
Ang kwarto lahat ng sulok ng bahay

Ngunit wala sila

Napaupo ako

Lumapit sakin Si  Clouie

"Naaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyy.....Taaaaayyyyyyyyyyy"

Sumigaw ako ng malakas baka sakaling marinig ng nanay at tatay ko na nandito na ako

Niyakap ako ni Clouie

"Nay!!!!!!!!!! Tay!!!!!!"

ang sakit sakit ng dibdib ko gusto ko makitang Muli ang nanay at tatay ko

Gusto ko sila mayakap ulit

" Wala na sila! Han"

" Hindi yan totoo buhay sila
Naaaaaaaaayyyyy!!!! Tayyyyy!!!!!

Tumakbo ako palabas

Bumalik ako sa kinaroroonan Nina Lucho

Ang bagay na pinakakatakutan Kong mangyari

Biglang sumagi bigla ang mga ngiti at tawa ng nanay at tatay ko sa isip ko

Napaluhod ako at sumandal sa walang buhay na katawan ng nanay at tatay ko

" Ate wala na sina nanay"

Gusto kong isipin na panaginip lang ang lahat pero totoong wala na ang pinakamamahal Kong mga magulang

Naisip ko ang pangarap Kong I pasyal sila

" Tay diba sabi mo aakyat ka pa ng stage sa graduation ko at magpipicture tayong Lahat ....Nayyyy....bakit Kala ko ba walang iwanan bat kayo umalis at sa ganitong paraan pa"

"Nanaaaaayyyyyyy...Tatayyyyy gumising kayo please kailangan ko kayo ngayon wag naman ganito

" Nay tay mahal na mahal namin kayo"