Chapter 32

593 9 0
                                    

Lea's Pov

Nagising ako ng tumama sa mukha ko ang sinag ng araw mula sa bintana ng kwarto ko. I found myself na nakahiga sa sahig. Ang daming nakakalat, ang daming basag.

I stood up and looked at myself  in the mirror, broken mirror to be exact, until I saw my right hand. Napaiyak nalang ako ulit ng maalala ko na naman ang nangyari kagabi. I wiped my tears at pumasok sa bathroom. I washed my hands.

"O-ouch..fvck! Bakit ko ba kasi sinuntok yung salamin!?" I hissed. I take a shower, pagkatapos ko lumabas na ako ng bathroom at nag bihis, today is Monday so may pasok ako.

Nilinis ko yung sugat sa kamay ko at nilagyan ng bandage.

Pagkatapos kong mag-ayos ng sarili ko lumabas na ako.
I walk towards the guest room to check on Everest, wala na sya sa guest room, pumasok na ata.

I looked at the wall clock, 8:23am na so I decided to go to school.

Dumating ako sa school at exact 8:45am, I'm now on my way to faculty room ng matanaw ko si Aga na papalapit sakin, nag init naman ang ulo ko automatically na parang gusto kong mang sampiga ng tao.

Lumapit sya sakin..

"Lea, I can explain"

"I'm not after your fvcking explanation, I don't wanna here your fvcking lies from your fvcking dirty mouth!" I said ng di tumitingin sakanya at naglakad na pero hinabol nya ako at lumuhod sya sa harapan ko.

"Please Babes, hindi ako nagsisinungaling, hindi kita niloloko please maniwala ka" he said and hugged my waist, nakita ko namang marami na ang nakatitig saamin including Vice and Dawn.

I looked at Aga. I know he's crying.

"Tumayo ka nga dyan, pinagtitinginan na tayo" mariin kong sabi.

"N-no babes, hindi ako aalis dito hanggat di mo ako *sob*napapatawad, Mahal na mahal kita babes." Pilit kong inaalis ang pagkakayakap nya sa waist ko, gusto kong sabihin sakanya na okay na, na pinapatawad ko na sya, na mahal ko din sya pero kapag nakikita ko sya parang mas nasasaktan lang ako. I tried to suppress my tears pero kusa nalang bumagsak.

Pakiramdam ko nanghihina na ang tuhod ko kaya tinulak ko sya at tumakbo. Pumasok ako sa comfort room at doon humagulgol.

Oo. Alam kong mahal ko sya, pero ngayon mas nangingibabaw ang sakit.

"I saw what happend earlier couz." I looked at the person who spoke, It's Eve, inabutan nya ako ng panyo.

"E-ve..." I uttered and yumakap sakanya.

"Shhh, lalaki lang yun, bakit mo iniiyakan? You should be brave couz" she said while caressing my back.

"I love him" I said ng maghiwalay kami sa pagkakayakap.

She smiled and said "Sometimes, love isn't enough" then lumabas na sya ng comfort room.

I wiped my tears and heaved a deep sigh. I have two options in mind, it's either to tell him goodbye or to hear his side.
.
.
.
It's lunch time *sigh* I missed him already, he used to fetch me on my room para mag-lunch. But I know hindi mangyayari yun ngayon  Tsk. Bakit ko ba sya namimiss? Hindi ba dapat galit ako sakanya? Hayst.

Lumabas na ako ng room para pumunta ng faculty, habang naglalakad ako sa hallway may mga nagbibigay sakin ng pink na roses. Hindi naman Valentine's Day ngayon diba?

"Thank you"

"Ahm, Salamat"

"Thanks"

Sabi ko habang kinukuha ko isa isa ang mga roses.Pagdating ko sa dulo ng hallway may mascot na nagbigay sakin ng bouquet, tapos tumugtog ang 24k Magic ni Bruno Mars, then nagsayaw yung mascot. Hangkyuuuut nya! Malaking teddy bear na sumasayaw! Cute!

Love Tutorial Where stories live. Discover now