Whatever it Takes (ONGOING NA)

chapter 14 --- happy birthday

malapit na mag 1k reads ang whatever it takes!!! :) kaya here's your chapter !:) after mag 1 k, mag U-UD din ako!(malamangxD )  thank you sa lahat ng sumuporta at patuloy na nagbabasa,!!:) 

if it wouldn't be too much, please support my other story, RECORD BREAKER,  read my ONE SHOT STORIES, and the TEN YEAR OLD LETTER din! :) pretty please? :) i love yah guys!!!:)

here's your UD na guys!!!! VOTE, LIKE AND COMMENT MY DEARS:) thanks ulit!:) demanding ba si author??? GOMEN! pagpasensyahan niyo na po XDD

============================================================================

(Inah's POV)

nandito ako ngayon sa mall, naglalakad papunta sa sweet shop, manlilibre raw si luis eh!:) yun yun eh, nalibre ako, mukhang mapapadami ako ng kaen ngayon... may isa kasi na bigla bigla nalang naninigaw eh.. aish...

naupo ako sa isang table at iniintay yung kasama mo ko.... 

after 12132434465464565466453432423423 seconds,.....nakarinig ako ng familiar abs ay este boses,,

"inah! sensya ka na napagintay kita" salubong sa akin ni  luis. kagagaling lang niya sa school, naka uniform pa eh, ako naman, nagpa early dismissal lang kanina kaya maaga naka alis, pero naka uniform padin ako.

i also greeted him with a smile,  "hello , ^____^ thanks sa pag invite sa akin kumaen sa labas."

"wala yun, birthday ko naman ngayon eh..." sagot niya sa akin habang papa upo siya... O_________________O birthday niya?! shocks kakahiya naman, wala akong regalo!!!

"hala! hindi ko alam, sorry, anyways, otanjoubi omedetou!!!" ^____________^ masaya kong bati sa kanya,, ako nalang kaya manlibre? yun nalang ang biglaang kong regalo sa kanya.xD

"ano? otan...otap?? otanjo HA?! " takang taka si luis. hahaha!! hindi pala siya marunong mag japanese....

"that means HAPPY BIRTHDAY in japanese!" 

"ah..marunong ka palang mag japanese..! ,"

"sukoshi" i said with a wink.xD

"tama na! dudugo na ilong ko sa japanese mo eh, di naman ako google translator para ma translate agad yan.." natawa naman ako kay luis. haha. ang saya, at least nakakalimutan ko ang inis ko.. yeah! nakalimutan na naming mag order...

"hai! hai! gomen ne, luis-kun, chotto matte kudasai." panga asar ko pa sa kanya, tatayo na kasi ako at oorder eh, libre ko na.xD

"inah!" 

"hahahaaa.joke lang, xD peace! wait ka lang huh? oorder lang ako, ano nga palang gusto mo? ako na manlilibre, birthday mo pala ngayon eh, gift ko na sayo."

napalingon ako ng biglang hinawakan ni luis yung kamay ko,  "huwag na, birthday ko naman ngayon, ako na manlilibre, at saka, makasama palang kita ngayon, regalo mo na sakin yun."

O///////////////////////////////////////////O nagblush ako sa sinabi niya, naramdaman kong uminit yung mukha ko, eh kasi naman, first time ko lang kaya masabihan ng ganoon? lumingon naman ako papalayo kay luis, kakahiya naman kapag nakita niya akong mag blush...

"malakas ako kumaen sige ka?" babala ko sa kanya, aba'y totoo naman eh?

"okay lang yun., order ka na!"

"uhm, triple decker chocolate cake, tapos vanilla ice cream, tapos, earl grey tea" sige na nga, o-orderin ko nalang yung kinakaen ko tuwing good vibes ako at onti lang kumaen ng sweets,

"yan lang? akala ko ba malakas kang kumaen??"

"aheheheheeh." --tawa nalang.xD

pagkaorder namin, nagkwentuhan muna kami tungkol sa buhay buhay, nalaman kong, single parent family nalang pala si luis, tapos, nasa abroad pa ang papa niya, kaya wala siyang kasamang magulang dito, tapos, nag re-rent siya mag isa, kasi lahat ng relatives niya ay nasa probinsya, parang ang hirap nun ano? at least ako, may tita pa ako na kasama,...

"eh ikaw? nasaan ang parents mo?" -tanong niya sa akin

"nasa, heaven na sila, car accident."

"oh sorry.. hindi ko alam"

"okay lang yun..." ----> lagi kong sinasabi sa mga nagtatanong kung nasaan sila mama at papa, sa totoo lang, hindi ako ok kapag nababanggit ko yun, yung tipong ako pa ang nagsasabi na wala na sila... pero sinasabi kong ok lang, kasi hindi naman alam ng nagtanong na ganoon diba???

na..biktima lang sils? na...may isa pang car na nakabundol sa kanila tapos, kaya sila nawalan ng control??? 

na hindi parin alam kung sino ang naging sanhi ng pagkamatay nila???

haist...

"uy, inah, ang lalim yata ng iniisip mo?" nagulat ako sa sinabi ni luis, napaisip pala ako bigla... 

"wala yun! halika let's celebrate your birthday!:)"

(vhance's POV)

"coach?"

"oh vhance, bakit ka napatawag?"

"pwede bo bang mahiram ang gym bukas?"

"bakit? anong gagawin mo?"

"mag so-sorry lang po ako, kasi may nagawa akong mali, eh kasi, basta hindi ko po maintindihan feelings ko, pahiram po pwede???"

"oh sige, pero sandali lang ah? may practice pa tayo!"

"sige po coach, salamat po!"

then he hung up. 

inah, this would be a little bit too much, pero, para sure na mapapatawad mo ako,,,

i'll gonna do this for you.

-----------------------------------------------end of ud!!-----------------------------------------

 sensya na kung wrong spelling yung japanese ko.xD kasi alam ko lang i pronounce, di ko lam spelling eh.xD gomenasai!!:)

vote, like and comment