Dear Diary (A New Life)

Chapter 20 Remembering the friends

Atasha's POV

1 week na rin ang nakakalipas at bumalik na rin si Janine sa bahay nila. Pero ganon parin We must earn again the memories para maalala niya. Ni- isa samin wala siyang naaalala. saklap lang. </3 well, ako hindi parin ako nagpapakilalang bestfriend niya. Aww. Ang tingin niya samin. new friends lahat. Ano ba yon? Pero okay lang at least diba okay si Janine. At ang mukha niya super maaliwalas yung tipong walang pinoproblema. 

Andito kami ngayon sa park ng subdivision nila. Dito kasi ako nakastay sa house nila ngayon. Para naman makasama ko bestfriend ko no. Sila Tito at Tita back to business na. 

nagkukwentuhan kami ng biglang dumating ang grupo nila Kuya Calvin. 

"Hi, Ate Ja, Im James nga pala hope you remember?" - sabi ni James. ay sus naman.

" Ja, bilisan mo nga recovery mo para naman malala mo na ang kagwapuhan ko. hahaha!!!" - Kuya Calvin

"Jusko kuya Calvin pwede ba, kahit hindi maalala ni Janine ikaw. wala namang impact. tss." hirit ko

"Sungit talaga ng bestfriend mo Janine." sabi naman ni Kuya Calvin sabay alis na sila.

"Ja, Ako ba hindi mo naalala?" worried na tanong ni Ate Krisha

"Sorry po, wala talaga eh. Ito ngang si Atasha hindi ko maalala kung anong parte ng buhay ko siya eh. Sorry po talaga." 

"Okay lang Ja, andito kami for you. Im your Ate Krisha." sabi na lang ni Ate Krisha at umalis na din.

naiwan kaming dalawa ni Janine.

"Atasha, pasensya ka na kung hindi kita maalala ha. Pero salamat din kasi andito ka lagi sa tabi ko. Y-y-yung sinabi ni Kuya Calvin ba yon? Ikaw ba talaga ang bestfriend ko?  *smile* Kasi ang gaan gaan ng loob ko sayo. baka nga ikaw yon hindi ko lang talaga maalala. Dont worry Atasha kahit hindi kita maalala kahit pano naalala ko mga memories natin..." sinasabi niya yan ng nakangiti pero nakatungo. 

"Okay lang bestie, basta ba ako parin ang bestfriend mo diba hahaha!" sabi ko na lang. at least kahit pano seeing her smile okay na ko. Bestfriend ko yan eh.

biglang lumapit si Greco samin. Oh ano na namang ginagawa nito? Mang gugulo na naman. itake advantage ang Amnesia ni Janine at nagbabaka sakaling sagutin na siya ngayon. Asus -_-

"Ate Janine...? - Greco

"Ah...Yes?" Sabi naman ni Janine

" Sorry. Sorry sa mga nangyari from the past." - Greco

"Wow ha. hindi niya nga maalala eh. tapos kung ano ano pang sinasabi mo. pwede wag ka na lang manggulo." hirit ko na lang

"Ano ka ba Atasha, He reminds mo of something. parang isang guy na kinukulit ako ng sobra pero laging basted parang ganon? Ewan ko kung ilusyon ko yon oh ano?" sabi ni Janine na nagtataka pero nakangiti

"Hahaha!!!! bestie, oo tama yang naalala mo. pero if ever ba na ligawan ka ulit non sa kalagayan mo ngayon anong gagawin mo?" sabi ko habang nakatingin kay Greco. 

"Hmmm... di ko alam eh. pero baka basted parin kasi naman wala nga kong maalala. Chaka I think that guy deserves someone better?" sabi ni Janine.

"Ohhh... eh kung ligawan ka ni Greco ngayon what will you answer?" mga tanong ko diba ;)

"Hah? Siya? masyado pa siyang bata for me. Imean Im older than you diba Greco so hindi kami talo. Sorry." sabi niya. yun oh. hahaha!!!

"oh Greco rinig mo yan ha. basted parin kahit hindi ka maalala. tanggapin ang katotohanan na friends lang. hahaha!!!" hirit ko kay Greco. 

Si Greco wala namang reaction, umalis nal ang. hehe. ako na mean na bestfriend. 

Dumating din ang College friends niya para bisitahin si Janine. 

"Twin, pagaling ka na ha!!! Alalahanin mo na kami." - Kim

"Oo nga naman Ja, para naman maging happy na ulit ang kada." - Ria

" Nako kapag hindi mo kami inalala lagot ka sakin. tsk."

"Grabe brutal mo!!!" - Yna. Away na naman tong dalawang to.

"Basta Ja, Andito lang din kami for you. and hope mkapasok ka na sa school. ;)" - Lina

Madami pa silang bumati at pagkatapos chumika ayon umalis na din sila. 

Kami naman ni Janine, Umalis na rin at umuwi na. kapagod yon ha. parang na Ondoy tapos binaha tapos start from scratch ganon. Pero Patience is a virtue kaya Keri ito.

Pumasok na si Janine sa kwarto niya at ganon din naman ako. pumasok na sa guest room nila. 

Ja's POV

Andito na ko sa kwarto ko. bakit ganon, Miski kwarto ko di ko maalala? haii. bakit kelangang kalimutan ko pa ang mga memories na yon? alam kong nahihirapan ang mga friends ko sakin sa kalagayan ko pero pinipilit nilang maging okay sa harap ko. 

Hirap pala ng situation ko no. Sana nga maalala ko na lahat. Sana please. :(

Pagkatapos kong mag shower at magbihis ng pantulog tumingin muna ako sa kwarto ko, Please sana maalala ko na lahat. 

Tapos napatingin ako sa isang maliit na cabinet. kaso may susi. Asan kaya susi nito? Kaya naman  hinanap ko yung susi sa mga drawer. 

Baka dito sa cabinet na to, maalala ko ang lahat. kaya I need to find the key....