Dear Diary (A New Life)

Chapter 13.2 Love near Christmas (Im Fallin for you)

Ja's POV

Iniwan ko na si Ate Krisha at Kuya Dence sa park mag-isa. I guess kelangan nila magmoment. haha! At ako, ito nagbibike mag-isa. wow ang Loner ko ha. buti na lang di ko nakikita ang mga pakalat kalat na tao like mga boys. di ko lang feel makita. :) Habang nag-iikot ako. napadaan ako sa park ulit. at nakita ko si Ate Krisha at Kuya Dence na mukhang okay na. kasi naman magkahug na oh. ayoko namang sirain moment nila kaya next time ko na iintrigahin. nasa may likod ako ng puno near ng lugar nila Ate Krisha ng may biglang may bumulong...

"Ikaw ha, anong ginagawa mo dito? chismosa ka. tsk" sabi nung bumulong. napaharap naman ako don at nagulat ako sa pagharap ko kasi super close up yung mukha namin. konti na lang talaga baka makiss ko na siya sa cheeks. Sayang! Joke =))))))))

" D-di ah. napadaan lang ako at napatingin. Sige na magbike na ulit ako. :P" at pinatakbo ko na yung bike ko. 

"Jaja will you wait for me." sabi ni Tristan. Yup its him sino bang tumatawag sakin ng Tristan diba? malamang siya lang. haha. nakabike din kasi siya. 

"Why would I wait for you, di naman tayo magkasama magbike ah. mind your own business." sabi ko sa kanya at pinilit ko ulit bilisan pero nahabol niya parin ako. siya na magaling magbike. -_-

"Can you try to be a little sweeter to me. Lagi mo kong sinusungitan." - Tristan

"Sorry ka, Im not malambing and stuff. chaka ganito talaga ko no." 

"Yup I know. That's why I like you." - Tristan

*dug dug dug*

Wait lang parang tumigil yung mundo ko ah. Sigurado ba ko sa naririnig ko. ano daw? nakakabingi.  Shiiizzz. namumula ata ako O///////////////////////////////////O di ako makaconcentrate sa pagbibike. 

Hala sesemplang ako. 

*bogsh* (tunog po yan nung bike na nalalaglag)

ouch. nakapikit ako eh. pero ba't ganon di masakit. bakit di ako nasaktan?

"Next time try to be more careful and try not to be clumpsy. hehe" -Tristan

Oh my gosh! nasalo niya ko. I mean, di ko alam kung pano pero nasalo niya ko. yung tumilapon na bike. bike niya yon. tumakbo talaga siya papunta sakin para lang masalo ako? Oh my gosh talaga. sasabok ako sa sobrang kilig. nakahug siya sakin. yung sinasalo. ang bango niya infairness ah. siya na. Kaya naiinlove ako dito eh. Superhero men. :"""""""">

"Are you alright?" - Tristan, oops tama na ang langit. masyado na kong naka chansing. Hahaha!!

"Y-y-y-e-e-s, Im fine. t-t-th-anks!" sabi ko. nakakahiya ako ah. narealize ko lang. -_-

"Its okay to fall many times as long as you know that someone's willing to catch you. So you can fall many times coz Im here to catch you." *wink* -Tristan na kinukuha na yung bike niya. O////////////////O bakit ganon siya humirit. kinikilig ako na ewan. uggh. ayoko yung feeling. Naalala ko tuloy yung kwneto ni Ate Krisha na gusto ako ni Tristan. pero wag, di maganda mag assume diba diba? panget baka umasa lang ako. 

Nagbike na lang ulit kami. tahimik lang kami. Na awkward kasi ako. I dont know what to do. Di pa ko move on sa mga sinabi niyang hirit kanina chaka yung pag-salo niya sakin. ughh. Im having butterflies on my stomach. 

"Gusto mo magstay muna tayo sa may mga benches sa may clubhouse?" tanong niya. nag nod lang ako. hala. halatang wala sa sarili.

Nung nasa may mga betches na kami. ang layo namin ha. halatang naiilang. -_-

" Ss-so Tristan, himala andito ka pa sa Pilipinas at mukhang hindi busy ah. hehe." syempre sasalita na ko para naman hindi mukhang patay ang mundo. puro silence.