Chapter 8

1.1K 32 6
                                    

Hello po kay Jersia Izza Mae :)

Chapter 8~

Sa paglayo sakin ni Luhan, parang may magnet siya kaya’t parang hinihila ako papalapit sa kanya, you know the sudden urge of hugging him? Kase alam ko may masakit sa kanya, yes, physically but does his heart aches? I doubt that, oo na-feel ko na iba ako sa kanya, pero wala siyang inaamin sakin.

You see, actions without words are confusing. Paano kung mag-assume ka? Edi nasaktan ka? Talo ka.

Pero may sariling isip ata itong mga paa ko, kusa silang tumakbo papunta kay Luhan. Hinarang ko ang daanan niya, tiningnan niya ako.

“May klase ka pa diba?” Tanong niya.

Imbes na sakutin ko siya, kinuha ko ang kamay niya saka siya hinila, “Gagamutin ko muna yang sugat mo.” Sabi ko pero mabilis niyang nabawi ang kamay niya.

“Di pa tayo okay, Jang.”

 

“Problema mo ba?”

 

“Franj, ulit-ulit nalang ba?” Napabuntong-hininga ako. “Gusto kita, Franj, kaya nagseselos ako.” He looked me directly on my eyes, napanganga ako.

I know that this is what he’s trying to say kanina pa, pero ngayong nasabi na niya parang umurong ang dila ko.

Ako ba, gusto ko na din siya? Oo, siguro gusto ko na siya bago pa man niya narealize na gusto na  niya din ako.

“Y-yung sugat mo…” Sabi ko sa kanya, avoiding the topic, dumudugo pa kasi ang sugat niya.

“Yan kasi, imbes na ako ang ipagtanggol mo, si Kai pa. Siya lang ba ang may pasa?”

And there, it hits me. Na-guilty tuloy ako!

“S-sorry.” He tapped my hair.

“Ayos lang yan. Pero sana yun na ang una’t huling beses mong gagawin iyon.”

 

No, hindi. Hindi pwedeng maging bias ako.

Napakagat labi ako. “G-gamutin na natin sugat mo?” Sabi ko. Hinawakan niya ang kamay ko saka nagsalita.

“Pa-fall ka na naman, Franj eh. Wag na, kaya ko na ‘to.” He gave me a weak smile.

“Pa-fall?”

 

“Wala, ayoko lang mahulog nang tuluyan sa’yo, Franj.”

 

“B-bakit?”

365 Days with EXOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon