That Elementary Jerk! (Jerk Series #1)

Chapter 38: Authentic 'Peel'is Jerk!

"Masakit paba? Sorry"

"Ayos lang. You better watch your action. Wag mo na kasing hawakan! Masakit kasi!"

"Masasarapan ka din. Just hold still"

"Masakit nga kasi!"

"Phyllis ayoko na!" sinipa ko nalang yung paa ko dahil pinipilit niya akong ipatong ko daw sa legs niya dahil hihilutin daw niya. Pero mukhang pinuputol na niya kasi yung paa ko e. Pinepwersa niya kasi sa masakit sa parte. Hindi man lang niya nararamdaman ang nararamdaman ko. Habang hinihilot niya ang paa kong natapilok at ako naman ay sakit na sakit na sa ginagawa niya ay may nanggulat samin at bigla nalang akong napatalon sa inuupuan naming hagdanan ni Phyllis.

"Kayo ha! I heard  something!" as in nagpapacute pa yung reaction niya. Urgh I hate this girl! Ito nanaman siya e. May lahing green blooded ata 'to e. Lagi kasi siyang ganyan. Magtatanong nalang ng mga greeny things like out of the blue. Lalo na kapag mag kasama kami ni Phyllis ay lagi niya kaming pinagiisipan ng maduduming pangyayari.

"Oy bungang----"

"Stop it CG! Hindi ka nakakatulong sa paa ni patatas ko"

Did i just heard something?! Pinagtanggol ako ni Phyllis? But that's impossble! Hindi niya ako pagtatanggol ng ganun ganun lang. Tapos yung pagkareact pa niya sa harap ni CG, parang sobrang kunot na kunot pa ang noo. "Chill guys! Ito namang si Phyllis di maloko e. Anu bang nangyari?" pagtatanong naman ni CG na parang may tinatago pang kilig sa ngiti niya. In other words, ngiting ngiti.

"He broke my foot" "Masyadong lutang" as in magkasabay pa naming sinabi ni Phyllis yon. See, sabi na nga ba imposibleng pagtanggol ako nitong lalakeng 'to e. At mas nainis naman ako sakanya kesa yung babaeng nasa harapan ko na she's trying to tease me with this authentic jerk guy. Oo authentic naman siya ngayon. Totoong Jerk talaga! Masyadong genuine! Ganyan na talaga siya sakin, straight forward kung magisip.

"Hoy anung lutang ka jan! Ikaw nga 'tong tinulak tulak ako para lang mapatakbo mo. Hindi naman kasi kailangan tumakbo e. Sabi mo nga you're happily walking e!" and i started with a debate with him. All over again. Hindi na talaga ako magiisip ng himala. Like na nagtapos na ang dati naming buhay, hindi pa pala. Masyado kasing imposible ang mga iniisip ko ngayon.

"We! We happily walking! Until suddenly you we're out of your mind" at nakuha pa niyang magingles sakin ah! Hindi na talaga makatarungan 'to. Lagi nalang niya kong pinagkakatuwaan. Kaya rule 2? Cross! Alam kong imposible ng hindi niya ko pagkatuwaan sa mga tricks niya sakin. I'm his amusing trick in every moment were together. Minsan na nga lang akong maamuse sakanya, hindi pa matuloy tuloy. "Alam ko namang ako yung iniisip mo e, kaya ka pumulikat" kinindatan naman niya ko ako ngititian. Balak ko pa man siyang batukan sa noo niya ay naunahan na niya ko. Alam na alam na niya talaga. We really synchronizing!

"Peeler authentic Peeler jerk!" as in diniin ko pa ang pagkasabi ko ng jerk. Pero ngumiti at nagsingkit singkitan pa siya. Napakakulit talaga nitong lalakeng 'to!

"Romantic potato hard potato!" diniin niya din naman ang pagkasabi niya nito. Lalo na yung potato sa huli. Hindi talaga siya nagpapatalo! Alam kong authentic talaga tong lalakeng 'to e. With a combination of autistic movement.

---

Sa paglolokohan naman sakin ni Phyllis ay wala padin pagbabago. Kundi nagwalk out lang din ako. Syndrome na nga talaga namin yun. Wala din naman umepekto sa ginawang massage massage ni Phyllis sa paa ko. Mas lalo lang sumakit e. Lagi naman kasi niyang kasalanan ang mga ganitong bagay na nangyayari sakin e. Pumunta naman ako sa registrar office para kunin ang receipt sa tuition fee ko. Receipt ba agad? E hindi pa nga ako nakakapagbayad, pano magkakaro'n ng resibo. Nagaasam lang talaga ako. Assumera kasi talaga ako e. Kagaya nalang yung pagaassume ko sa Phyllis na yun.