The Untamed Beauty and The Handsome Beast (OnHold)

Chapter 12: Angela

And as I promise, this chapter is dedicated to sweet skieelolz02, i love you hunny! Mwah! Kahit pano may nagpakilalang isa haha, walang problem, mababaw lang naman kaligayahan ko akalain mo nagpakilala lang masayang masaya na haha, dae kong silent readers, mag-ingay naman kayo...

Kahit di gaanong kagandahan yung story ko, I just want to ask for your insights kasi makakatulong sa kin yun kung pano ko pa mapapaganda yung story ko kahit alam ko na gagawin ko sa ending niya.

Hay madami pa kong sinasabi, ang story ko, BOW!!!

--------------------------------------------------------------------

Chapter  12: Angela

Ivo's POV

15 minutes past 5pm na. I guess kailangan ko nang magready for Angela's birthday party. At syempre kailangan ko na din pagayakin si Ana. :-)

"Knock knock!!" sabi ko na lang kahit di pa ako kumakatok sa pinto ng kwarto ni Ana.

"Who's there?" mahinang sagot niya.

"Gumayak ka na. Pag hindi ka pa tapos after 30 minutes iiwanan kita" pagkatapos ay tumalikod na ako, pero sumagot pa siya. "Ha? bakit san tayo pupunta?" bumukas ang pintuan niya. "Sa birthday party ni Angela" seryosong sagot ko, "Ha?? TALAGA!? Isasama mo ko??? Ahaha! YES!!! Saglit lang ha, bihis lang ako" ano kaya ang nginingiti-ngiti ng babaeng to?

---------------------------------------------------

Nakaready na ako, with black tuxedo, formal attire daw kasi. Inilabas ko na din yung white thingies na binili ko kahapon sa Robinson's para kay Ana at inilagay ko sa kwarto niya.

"Ivo! Tapos na ko!" at nakita ko siyang pababa ng hagdan.

What the--!!!! Ano't nakat-shirt at jeans ang babaeng to? Ano na lang kaya ang iisipin ng mga tao kapag nakita siya dun? Isang ligaw na pusa sa isang palasyo. Hay naku! Napahawak na lang ako sa ulo ko.

"Halika nga," hinila ko siya pabalik sa kwarto niya. "Ha? Hindi ba maganda suot ko?" at nagtanong pa, anak ng tuyo talaga.

"Hindi, ang pangit ng damit mo" binuksan ko ang pintuan ng kwarto niya at itinuro ang box sa ibabaw ng bed niya

"Hindi mo ba nakita yan? Kaya ko inilagay yan jan e para suotin mo, hindi para deadmahin mo lang. SIge magpalit ka na." iniwan ko siya at lumabas. Alangan namang panoorin ko siyang magbihis. Tss, baka kung anong kababalaghan lang ang makita ko. Pero di nagtagal ay narinig ko siyang sumigaw. Napatalon ako at dali dali kong binuksan ang pintuan.

"HA!!! BAKIT!!! ANONG NANGYARI!!!" gulat na gulat na tanong ko.

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!" what? sumigaw, afterwards tumawa? Does she really think she always do amazing things?? Probably not! What she did just now is absurd! Bakit ba siya sumigaw, natutulig pa naman ang tenga ko sa tuwing sisigaw siya.

"Bakit! A-ano ba nangyayari sa yo!" naiinis na ako kaya nilapitan ko siya at hinawakan sa braso niya. "Eh, panong hindi ako magugulat, ito? ito ang ipapasuot mo sa kin don? Haha, kala ko pa naman ay yan yung ireregalo mo sa Angela na yun, kaya napasigaw ako." aw! So that's why...kaso nakakainis pa din. Napansin ko na lang na yumuko siya.

"Salamat Ivo" yun ang narinig kong lumabas sa bibig niya at nakita kong parang maiiyak na naman siya. Siguro ay dahil sa napagkwentuhan namin kagabi.

Kaya bago pa siya ulit malungkot (which is ayaw na ayaw kong nakikita), niyakap ko na lang siya. "It's ok now, para sa yo talaga yan. Magbihis ka na. And I will wait for you outside ok?" mahinahong sabi ko sa kanya. Pagkatapos ay lumabas din ako.