Ο σπαστικός κολλητός του αδερφού μου!

Κεφάλαιο 18

Άγγελος

Τώρα τι της λες;;; Βασικά πρέπει να της πω την αλήθεια, είναι το κορίτσι μου και δεν θέλω να έχω μυστικά από αυτήν!

Αγ: Κοίτα Νεφέλη....
Έκατσα και της τα είπα όλα με κάθε λεπτομέρεια. Είχε μείνει άναυδη και λογικό το βρίσκω. Και εγώ ίδιος είχα σοκαριστεί όταν το άκουσα. Από τότε δεν ξανασχολήθηκα με αυτό το θέμα αλλά κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθώ.

Ν: Δεν πειράζει έχεις εμένα, είπε και έπεσε στην αγκαλιά, Σαγαπάω Άγγελε και δεν θα αφήσω κανέναν και ποτέ να σε πληγώσει!

Είναι τόσο γλυκούλα.

Αγ: Και εγώ Σαγαπάω γλυκούλα μου!!!

Αχχχ αυτό το κορίτσι μπορεί να με τρελάνει τόσο πολύ τι λέω με έχει τρελάνει ήδη.

Ν: Να σου πω όμως κάτι... πρέπει να μιλήσεις με την μητέρα σου για αυτό... δεν θέλεις να μάθεις ποιος είναι ο βιολογικός πατέρας σου;;;
Αγ: Δεν το σκέφτηκα ποτέ αλλά τώρα που το λες ναι θέλω να μάθω.
Ν: Ωραία για αυτό ανάρρωσε εσύ με το καλό και μετά θα το ψάξουμε μαζί.
Αγ: Τι θα έκανα χωρίς εσένα;
Ν: Χμμμ χαρακίρι;;;
Αγ: Έλα σου μιλάω σοβαρά.
Ν: Δεν ξέρω αγάπη μου... σημασία έχει ότι είσαι εδώ και προπάντων ζωντανός.

Μόλις το είπε αυτό διέκρινα στο μάγουλο της ένα δάκρυ.

Αγ: Ειιιι τι είναι αυτό, είπα και σκούπισα το δάκρυ
Ν: Άγγελε είχα τρελαθεί όσες μέρες ήσουν στο νοσοκομείο... αμα δεν ξυπνούσες και δεν γινόσουν καλά θα πέθαινα
Αγ: Σσσσς μωρό μου είμαι εδώ δίπλα σου ολοζώντανος.
Ν: Ναι για αυτό ακριβώς εγώ πάω και ανάβω ένα κεράκι κάθε μέρα για αυτό το λόγω!
Αγ: Τι εννοείς;;;
Ν: Να κοιτά όταν ήσουν σε κώμα είχα πάει σε ένα εκκλησάκι εκεί γνώρισα μια κυρία η οποία είχε σχεδόν το ίδιο ατύχημα με εμάς με την διαφορά ότι ο έρωτας της ζωής της πέθανε. Αυτή η κυρία μου είπε να ελπίζω ότι θα γίνεις καλά και να ανάβω ένα κεράκι την ήμερα ακόμη και αν γίνεις καλά. Το ίδιο κάνει και αυτή παρόλο που είναι νεκρός!
Αγ: Πάμε...
Ν: Που;;;
Αγ: Να ανάψουμε εκείνο το κεράκι

Με ξάφνιασε όλη αυτή η ιστορία😨 Αλλά το γεγονός ότι ανάβει ένα κεράκι για εμένα κάθε μέρα με κάνει να την αγαπάω πιο πολύ. Μπήκαμε στο αμάξι και κατευθυνθήκαμε στο εκκλησάκι.
Αγ: Θέλω να την γνωρίσω αυτή την κυρία.
Ν: Έχω το τηλέφωνο της μου είπε να την πάρω για να βρεθούμε
Αγ: Πάρ' την τώρα για να πάμε μετά...
Ν: Οκιιι

Μετά από λίγη ώρα...

Ν: Ωραια σε μια ωρα σπίτι σας... Γεια σας κ. Δανάη!
Αγ: Το κανόνισες;
Ν: Ναι σε μία ωρα σπίτι της
Αγ: Φτάσαμε

Μπήκαμε στο εκκλησάκι και ανάψαμε από ένα κεράκι.

Ν: Άγγελε γιατί θέλεις να την γνωρίσεις ;
Αγ: Δεν ξέρω κάτι με έκανε αυτή η ιστορία!
Ν: Πάλι καλά δεν είχε το ίδιο τέλος η δική μας.

Σταματήσαμε σε ένα ζαχαροπλαστείο πήραμε γλυκά και κατευθυνθήκαμε για το σπίτι αυτή της κυρίας.

Μόλις φτάσαμε μας περίμενε έξω από την πόρτα. Έμενε σε μια μονοκατοικία είχε κήπο και θέα την θάλασσα.

Ν: Γεια σας κυρία Δανάη... Ποσό χαίρομαι που σας ξανά βλέπω
Δ: Γεια σου κορίτσι μου και εγώ.
Αγκαλιάστηκαν φιλήθηκαν και μετά
Ν: Να σας συστήσω το αγόρι μου, ο Άγγελος!
Αγ: Γεια σας χάρηκα
Η κ. Δανάη μόλις με είδε πάγωσε
Δ: Μα μα είσαι ίδιος...

Αστεράκια μου❤❤❤
Να το και το 18ο κεφαλαιάκι!!! Χμμ τι να έγινε με την κ. Δανάη και ποιος να είναι άραγε ο ρόλος της στην ιστορία;;; Περιμένω να μου πείτε τις εντυπώσεις σας και εννοείται περιμένω αστεράκι!!!!🌟💕