Heartbound

Heart 2: Pure Scent

"We will endure..."

AVERY

Kahit umaga na, mapapansin na nababalot ang daungan ng Hysteria ng makakapal na hamog dahilan upang maging madilim ang buong paligid na kinaroroonan ng barko. The fog concealed the ship from human's eyesight. It's an intriguing magic. Gusto kong malaman kung sino ang gumawa ng ganitong mahika. Maybe the elf refugees.

Ginawa nila ito upang makalayo sa kapahamakan o siguro mas gusto nilang mamuhay kasama ang mga tao. Whatever their reasons, I don't think it concerns me. Maaari silang magdesisyon para sa sarili nila.

Nakahanda na sina Zirrius at Damon sa pagbaba sa barko. Seryosong nakatingin sila sa daungan. Kahit natatakpan ng hood ang mga mukha namin, mararamdaman pa rin ang tensiyon habang papalapit kami nang papalapit sa mundo ng mga tao. Sa tingin ko, hindi na talaga kami magkakaroon pa ng oras upang magpahinga, sakaling magsimula na ang paglalakbay namin patungo sa Alveria.

Sa ngayon, wala pang kasiguraduhan ang paglalakbay namin pero sana may nakalap na kapaki-pakinabang na impormasyon si Kendrick at Shin habang wala kami.

Isinukbit ko nang maayos sa likod ko ang bag na gawa sa balat ng hayop. Nauna na akong bumaba nang dumaong ang barkong sinasakyan namin. Tahimik silang sumunod sa 'kin. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba 'yon pero nararamdaman ko ang tensiyong bumabalot sa pagitan nilang dalawa. They were acting civil but they can't hide the awkwardness and disgust for each other.

Hindi namin maaaring ipakita ang totoong anyo namin kaya kahit nagtataka ang mga tao sa suot naming cloak, wala kaming magawa. Kung gagamit kami ng ilusyon sa paglalakad sa bayan, tiyak na mapapagod lang kami at mauubos sa walang kabuluhan ang mga lakas namin.

Natigilan kami nang may ilang kawal na humarang sa daraanan namin. They checked our bags and told us to lower down our hoods. They were strict with their securities.

Napakunot ang noo ko dahil napansin ko na mas maraming kawal ang nagbabantay sa bawat sulok ng Hysteria ngayon kaysa noong umalis kami. Pakiramdam ko tuloy, may nangyaring hindi maganda sa lugar na ito.

Nang pasimpleng tingnan ko ang mga kawal sa harapan namin, napansin kong naiinip na sila dahil sa mabagal na pagkilos namin. Bumuntong-hininga ako at dahan-dahan naming ibinaba ang mga hoods namin. Gumamit kami ng mahika upang gumawa ng ilusyon para magmukhang anyong tao. Ganun din ang ginawa nina Zirrius at Damon.

Nang masusi kaming tingnan ng mga kawal, wala silang kakaibang napansin sa 'min. Pero napansin ko ang kakaibang tingin sa 'kin ng mga kawal. Tila nahahalina sa 'kin pero hindi ko maintindihan kung bakit. Something's pulling them towards me. Tumigil lang sila nang mapansin ang masamang tingin sa kanila ng dalawang lalaking nasa tagiliran ko.

Zirrius and Damon wore dangerous faces, ready for a kill, that almost scared the guards. Napansin ko ang bahagyang panginginig ng tuhod ng mga kawal kahit mariin nilang hawak ang mga espada nila. Mabuti na lang hinayaan na nila kaming magpatuloy sa paglalakad at bahagyang tumango na lang sa 'min. Muli naming isinuot ang hood at nawalan ng bisa ang ilusyong ginawa namin.

Tahimik kaming naglakad sa bayan at tinahak ang daan pabalik sa Inn kung nasaan sina Kendrick at Shin. Tirik na tirik ang araw at kahit nababalot ng cloak ang buong katawan ko, nararamdaman ko pa rin ang bahagyang pagkapaso ng balat ko. Natutuyo nang wala sa oras ang lalamunan ko. Malakas ang hangin na nagiging dahilan upang lipadin ang mga alikabok patungo sa kinaroroonan namin.