This Chapter is again dedicated to my LABS. Hihi! Sorry na talaga. Miss na miss na kita eh. I love you! :) .x
Okay, so alam kong matagal akong nawala. Almost 2months! Haha. Hindi ko alam kung bakit. Basta nawalan lang talaga ako ng gana ituloy ito dahil feeling ko ay walang pumapansin. Pero ngayon, nagbago na ako! Hindi ko na papakielaman kung may papansin man o wala dito sa ginagawa ko. I will just enjoy writing and wait until someone reads my work. SO, sa mga naghihintay ng update nito. ITO NA PO! Hahaha! Thank you po pala sa mga bagong readers. Haha HELLO! I’m Krizzy ... the platipus.
So much for that...
READ THEN VOTE! <3
Chapter 15 – After 1Year
Krystalin’s POV
Life became so different for me after that one year of time. First of all, nandito na ako ngayon sa UK and dito na ako mag-aaral. FOREVER. Kung nagtataka kayo kung bakit.. well here’s a flashback of what happened between me, my auntie and ate Cheyz.
FLASHBACK:
“Krysta, may sasabihin ako sa’yo. Pwede ba kitang hiramin muna kay Paul?”
“Oh sure naman ate! Haha. Paul, I’ll be back!”
Tumango lang si Paul kasi busy siya kagagawa ng project namin. So ayun, lumapit ako kay ate Cheyz...
“Ano yun ate? :D”
“Ano kasi, uhm ... “ huminga ng malalim si ate tapos saka siya nagsimula magsalita muli. “Pinapupunta ako ng mga magulang ko sa UK para mag-aral ng college –“
“TALAGA ATE?!” pagrereact ko naman.
“Oo, alam kong magandang opportunity na iyon kaya lang...ako lang mag-isa ang pinapupunta nila doon. Sabi ko, papayag akong mag-aral doon kung pwede ako magsama ng kaibigan at isama na rin doon...”
“Sino naman isasama mo ate?” malungkot kong saad.
“Ikaw-“
“AKO?!”
“Oo ikaw! Saka si Dylan...”
“Sure ka ate?! Parang papayag naman si Auntie diyan sa desisyon mo! haha!”
“Ano ka ba? Wala na tayong poproblemahin pa kasi, nasabi ko na yun kay mommy at kinausap na niya si Auntie mo sa telepono kagabi. Pinayagan ka na niya! Ang kailangan na lang ay ang permiso mo...”
“Ate!” :’(
Niyakap ko si ate sa sobrang saya kasi for the first time! Makakatikim na ako ng snow and everything luxurious.
“So ano na?” tanong ulit ni ate pagka-kalas ko sa yakap.
“NAMAN ATE! Payag ako!” at niyakap ko ulit siya.
“Krysta, tapos na ito oh! Uwi na ako, gabi na eh...”
Napalingon naman agad ako kay Paul. Naalala ko...kami na nga pala. Girlfriend na niya ako pero hindi ko man lang siya naisip. Hindi ko man lang naisip na may maiiwan nga pala ako maliban kay Auntie.
“Ah ate, wait lang ah. Kausapin ko lang si Paul...”
“Sige go!” sabay ngiti sa akin ni ate.
“Panget!” tumakbo ako at niyakap siya..
“Sige, okay lang sa akin. Sigurado ka naman siguro na yun ang gusto mo diba?”
“Oo, pero-“
Hindi ko na naituloy ang sinasabi ko dahil bigla na lang niyang dinampi ang mga labi niya sa akin...
END OF FLASHBACK.
Kaya ito ako ngayon...nagsusuklay ng buhok at inaayos ang scarf ko dahil winter na dito sa UK at talagang nagyeyelo. Matagal na akong naka-adjust pero hindi ko pa rin nalilimutan kausapin si Paul gamit ang skype. Siyempre naging mahirap sa akin na iwanan siya sa Pilipinas pero kampante naman na ako kasi alam kong nasa mabuting kalagayan naman siya. May girlfriend na nga siya ngayon eh. Ayos lang din naman sa akin yun.
“Febe! The bus is here!” sigaw ng kaibigan kong si Eleanor. She’s half british and half filipino.
Si ate Cheyz, ayun..magkasama sila ni kuya Dylan sa isang apartment at ito ako kasama nga si Eleanor. Mabait naman siya, minsan nagsasalita din siya ng tagalog. Yung alam lang niyang sabihin.
“I’M COMING!” hinablot ko na yung bag ko sa sofa at tumakbo palabas.
Sabay kaming pumasok ni Eleanor sa bus at humanap ng bakanteng upuan and unfortunately wala. May dalawang bakante pero both may katabi.
“I’ll just stay here Febe.. go sit there beside the curly one..”
“Alright!”
Sinunod ko naman siya. Naupo ako sa tabi nung kulot. Hindi naman sobrang kulot na parang negritos. Parang sexy curls ba? Haha! Si Larry nga pala pangalan niya...kilala ko siya kasi nakikita ko siya sa school lagi kasama yung apat niyang kaibigan. Yung katabi ni Eleanor ay si Zouis. (Read it as Zuwee)
“Hello, good day huh?” Larry said while staring outside the window.
“Yyup..” sabay ngiti ko naman.
Okay, aaminin ko crush ko siya at crush naman ni Eleanor yung katabi niya kaya doon siya naupo at dito niya ako pinaupo. Haha! Alam ni Eleanor ang lahat sa akin eh. :>
-END- to be continued
BINABASA MO ANG
God Gave Me You
RomanceThere's this girl namely Krystalin Febe. She have this heart failure. She never felt happiness and being loved. She's waiting for someone to give her that little request before she die. PS. Just read the Prologue. ;)
