CATCH ME [COMPLETE]

A LITTLE BIT

_________

time flies  by so fast when you're having fun.

ang say ko?

no comment.

pero ang bilis nga talaga ng panahon. parang kahapon lang kaka-junior ko pa lang ngayon, malapit nang matapos ang semester.

-BER month na. it's september. haha. excited na ako mag-Christmas. haha. tapos na rin ang quarter exams namin. buti na lang pasado ako. haha. no sweat nga eh. it's' as easy as chewing a gum. haha. joke.

so, kwentuhan ko na lang kayo sa mga nangyari the past months. (matagal kasi talaga mag-update ang writer, kaya lumilipas ang panahon ng hindi niyo namamalayan. xD)

si Jayne baby, okay lang naman sila ni Gary niya. going strong. haha. sabi nga pala niya sa akin na by sembreak eh pupunta ng Manila si Gary, magbabakasyon lang daw. haha. hindi na nga natuloy yung pag-alis niya nung namatay ang lola kasi ayaw ni Jayne. tsk. ang bait niyang girlfriend nuh? mismong lola ni Gary, pinagseselosan. haha. pero nung pinag-usapan na nila na dun nga si Gary mag-stay for the whole week sa Manila, eh okay naman kay Jayne. i mean it's not like iiwanan niya si Jayne di ba? like, hello. for almost 2 years ata. subukan lang niya saktan si Jayne baby ko, uupakan ko talaga yun. haha.

then sino pa ba? hmmm...ako? okay naman. going strong rin kame. haha. nino? secret! hihi. joke. wala naman akong boypren eh. =3=. kakainggit nga si Jayne baby eh. gusto ko na rin magka-boypren. haha. joke. hinihintay ko lang siya. kasi baka nasa tabi-tabi lang. or di kaya naliligaw lang, nahihirapan ata siyang hanapin ang puso ko. haha.

PATIENCE is a VIRTUE. laging sabi ni Jayne. haha. kaya naman, hinihintay ko lang din siya. haha.

"hoy!" leche naman talaga 'tong katabi ko!

"ano?!" sigaw ko rin sa kanya.

"pwede ba? makinig ka nga." nagpa-make face na lang ako. leche talaga 'tong Marco na 'to. buti na lang malapit na talaga ang sembreak.

isang malaking  SALOT sa buhay ko ang katabi ko ngayon. buti na lang medyo immune na ako sa kanya. kung hindi baka home schooling na lang ako ngayon. please naman po, maawa na kayo sa akin. pinagtitiisan ko talaga 'tong katabi ko. please sana naman kahit isang buwan lang, hindi niya ako guguluhin.

buti na lang talaga, kaya ko pang magpigil. kungdi...bigla kong naalala...kinuwento ko nga pala kay kuya Bryan about kay Marco, and yung pam-bu-bully niya sa akin. sabi niya baka raw may gusto siya sa akin. sabi ko naman...imposible. kasi HE'S MAKING MY LIFE SO MISERABLE. natatawa na lang si kuya Bryan sa akin. =3=. ano naman ang nakakatawa dun? di ba nga dapat, protektahan niya ako. kakainis din siya.

pero kahit na ganun...mas nagiging close pa kame lalo. kahit na minsanan na lang kame kung magkita. usually through calls and texts na lang talaga kame nagkakaroon ng communication. sinasabi niya lahat ng nangyari sa kanya sa nakalipas na araw, and same goes to me. ganun lang. then we also talked about our dreams and goals in life. sabi ko sa kanya gusto ko talaga maging isang graphics artist. haha. lahat ng pangarap ko sinasabi ko sa kanya. i really appreciate him, kasi his such a gentleman. no more no less. one word. andun na lahat. swerte ang magiging girlfriend niya. for sure, he'll love her unconditionally.

"hoy! sinabi nang makinig ka." rinig kong sabi ulit ni Marco sa akin.

"bakit ba? nakikinig naman ako ah." paki niya ba kung ayaw kong makinig. "mind your own business Sanchez!" pagkasabi ko nun, tinalikuran ko siya. dun ako humarap kay Jayne.

"oo, napano ka?" tanong ni Jayne sa akin.

"may nambwiset na naman kasi eh." malakas kong sabi kay Jayne. sinadya kong lakasan yun!