6. Assuming

55 0 0
                                    

Leonard's POV

Weeks passed, okay naman yunng shooting namin, may mga scenes na mabilis naming nagagawa ni Samantha, nahihirapan lang kami pag-dating kay Jensen, hindi kasi namin alam kung pangit ba talaga siya umarte oh sinasadya niya.

"anong ginagawa mo dito?"

Napangisi ako, nandito kasi ako sa Galaxy inc para puntahan si Mr. Galardo, si sir Bernard, meron daw kasi siyang sasabihin, at sa dinami-dami ng taong pwede kong maka-salubog, si Jensen pa.

"may sasabihin daw sa akin si Sir Bernard" sabi ko.

Ngumisi siya. "ano? May ipa-pakiusap ka nanaman? Alam mo ang kapal ng mukha mo" sabi niya sakin.

Natawa lang ako sa sinabi niya. "ang alam ko, ako ang pinatawag ng papa mo, kaya wag kang mag-selos Jensen, hindi ko siya aagawin sayo"

Kwinelyuhan niya ko at sinandal sa pader, narinig kong nag-sigawan ang mga tao sa paligid namin, pero wala akong pakeelam, hindi ako natatakot kay Jensen, from day 1 na magkita kami, alam kong galit na siya sa akin, hindi ko alam kung bakit, wala naman akong pakeelam sa kaniya, pero sadyang pinag-iinitan niya ko.

"YOU BASTARD! WHAT DO YOU THINK YOUR SAYING?"

Nginisian ko siya, hindi ko papatulan ang isang to, I'm not going to stoop in his level, I know any better.

"JENSEN! WHAT THE HELL ARE YOU DOING?" sigaw ni sir Bernard.

Hindi niya pinansin ang papa niya, nakatingin lang siya sa akin habang hawak hawak ako sa kwelyo. Hindi ako magpapatalo sa isang to, kahit na hindi ako mag-sasalita, hinding hindi ko ibaba ang mga tingin ko.

"JENSEN! LET HIM GO!" sigaw ulit ni sir Bernard.

I was just there starring at him.

"JENSEN! I SAID LET HIM GO!" sigaw ulit ni Bernard.

Doon ako binitawan ni Jensen, agad kong inayos ang kwelyo ko.

"next time you say something unusual, your going to get some you bastard son of a bitch" he said and storm out.

Napatingin naman ako kay Mr. Galardo, he looks apologetic, pinapasok niya ko sa office niya. "first of all, I would like to apologize for how my son treated you" he said.

Napa-iling lang ako. "why would you apologize sir? Siya po ang may kasalanan, I think siya ang dapat na humihinge ng tawad, hindi kayo" napangisi nalang ako. "hindi ko alam kung bakit malaki ang galit sa akin ng anak niyo sir, all I know is that since I started working here, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang insultuhin at agawin ang roles na dapat sa akin, pero hindi ako nag-sasalita, ang hirap ho sa kanya, siya ang nauna pero siya ang pikon"

He smiled at me. "pasensya ka na Leonard, his a hot tempered, mana sa akin ang batang iyan, ganyan din kasi ako noong kabataan ko... well... hindi naman siya ganyan, until his mother left us, after noon, nagig ganyan na ang ugali ng batang iyan"

Alam kong mahirap na mawalan ng ina, pero why does he need to bitch out on everybody around him? I think that's not fair. "I understand sir"

He cleared his throat. "well... let's get down to business, pinatawag kita because I'll be giving you a project, pero tentative pa naman ito, it depends on your movie's success"

Napa-kunot ang noo ko. "bakit sir? Ano pong meron sa movie ko?"

"well... its not about your movie actually, its about Envisage Foundry"

"Envisage Foundry?"

"Envisage Foundry, doon nanggaling ang story ng movie mo, the CEO Ms. Augustine, kilala mo naman siya di ba? Yung producer ng movie mo, gave me a request na kapag naging hit ang movie na to, they want to be the official story distributor of our company, If ever na mangyari iyon, I want you to be the head of board committee ng EF holding the name of Galaxy inc" he said while playing with his pen.

The Forgotten Love StoryWhere stories live. Discover now