The Forgotten Love Story

5. She is.

Jera's POV

I was looking at our 8th scene for the day, and it was Sean and Sian together, so it means, mag-kasama si Jensen at si L, I don't know kung ako lang ang nakakapansin, pero parang may tension sa kanilang dalawa, parang hindi sila at ease sa isa't isa.

"CUT!" sigaw ni Direk, magkatabi kami.

Agad naman nagpunta ang mga PA nung dalawa para ayusin ang make-up nila.

"ANO BA KAYONG DALAWA? PANG ANIM NA TAKE NA NATIN TO AA! BAKIT BA GANYAN KAYO UMARTE? MAY ALITAN BA TALAGA KAYO?" sabi ni Direk, halos sabunutan na niya yung sarili niya sa sobrang inis.

"Take 5 muna direk" sabi ko.

"KAHIT PACK-UP NA! NAIINIS AKO SA DALAWANG ITO!" sabi ni direk at nagpunta siya sa tent niya.

I sighed very hard, pumunta ako sa tent ni Leonard. Nakita kong minemake-upan naman siya doon. Lumapit ako sa kanya.

"what are you doing?" tanong ko sa kanya.

"what? Nagpapamake-up, can't you see?" cool na sagot niya.

"wag kang pilosop Leonard! You clearly know what I'm talking about! Your messing up the scene!" sabi ko sa kanya.

Kumunot naman ang mata niya, at napasin kong naiinis siya. "ako? I'm messing up? From scenes 1 to 7 andon ako! ilang takes lang ba? Isa hanggang dalawa di ba? Tapos ngayon porket kasama ko iyang boyfriend mo! Ako agad ang may kasalanan!"

"He's not my boyfriend!" sigaw ko sa kanya.

He smirked. "oo nga naman! Bakit mo nga naman magiging boyfriend ang isang lalaking hindi man lang alam na Coffee intolerance ka!"

I was taken back sa sinabi niya, he still knows na coffee intolerance ako, so kanina, sinadya niyang inumin yung kape para hindi ko inumin, ang akala ko, ginawa niya iyon para asarin ako. Ayoko naman kasing mag-sabi kay Jensen, I mean nag-effort kasi siya, ayoko namang mapahiya siya.

"why are you looking at me like that?" tanong niya sa akin.

Doon naman ako bumalik sa ulirat ko. "looking like what?"

He shook his head. "sige lang, keep pretending that I don't know anything about you"

I made a face tapos lumabas na ko sa tent niya, ano bang sinasabi niya? Anong keep pretending pinagsasabi ng abnormal na yun? I shake off that tought, siguro nga dapat kausapin ko din si Jensen, bago ako pumasok sa tent niya nakarinig ako ng sigaw.

"KAYO! ANONG TINITINGIN TINGIN NINYO? HINDI KO KAYO BINABAYARAN PARA TITIGAN AKO! MGA WALANG KWENTA!" sigaw niya.

I was thinking twice kung papasok ako, kaya lang bigla akong nakita ng PA niya. "Ma'am bakit po?"

"SINO YAN?" sigaw ni Jensen.

Since wala na kong kawala, pumasok na ko sa tent niya, I looked at him and his expression was very furious, halatanag galit siya. When our eyes meet, nagbago ang expression niya biglang lumambot.

"what's happening?" I asked.

He shook his head. "nothing, my mind is just on its fury"

"bakit naman?"

He shrug. "I don't know"

I smiled at him. "just do your best, and everything will follow okay?" I said at tumalikod na.

"Jera"

Nilingon ko siya.

"Thank you" he said.