Love High, Dream High

Chapter 10

HAPPY NEW YEAR! HELLO 2012, sana lahat kayo readers ng story ay masaya this year. :*

continue supporting!

lovelots - Therese ♥

======================================================================

Chapter 10

Michaela's POV

“Louisse, tara na! Bagal mo!!!!!”

“ano ba! Maghintay ka nga. Kanina ka pa sigaw ng sigaw!”

Nagsisigawan kami ni JP. Kainis eh, kanina pa ko kinukulit. Antagal ko daw. Ako na nga lang daw nagpapahatid ako pa matagal. Psh :/ DI niya ba alam na kailangan I'm at my best today?

Ngayon na ang flight ni Kurt papunta Paris eh. 2 months siya dun kasama yung babaeng flirt.

“ano ba! Matagal pa ba yan? Maghanap ka na nga lang ng ibang maghahatid sa'yo. Tawagan mo si Ariannah o kaya si Kline. AYOKO na! Bahala ka!”

“naman eh, andyan na oh.” tapos bumaba na ako.

Nagaalburuto na ang bulkang mayon.

Tapos nagpaalam na kami kay Mr. Jang at umalis. Aba, tuwang-tuwa siya kasi daw magkakaroon siya ng moment of peace dun sa bahay. HAHA. Malas niya eh, siya yung napiling teacher para dito sa program ekek ng school. Malas rin niya, kami pa ni JP ang napili.

Dumating kami sa airport ni JP tapos hinanap namin si Kurt ng biglang may nagsalita sa PA.

“Micababe.”

yung boses nato. Kilala ko to eh.

“wait for me, okay? 2 months. I'd be gone for 2 months. You'll wait right? I promise you, when I return we'll be back to normal. Back to what we used to be. Like when we first met. I know these past few weeks wasn't what you to thought it would be. I'm sorry. But always remember. I love you. I love you.”

si Kurt. Nasan ba kasi siya? Ba't sa PA niya sinsabi tong mga to? Arggh. Gusto ko siya makita.

“Mica.”

paglingon ko, si KURT! ^____^

tumakbo ako sa kanya tapos niyakap ko siya. Niyakap rin ako. Ganun lang kami for 5 minutes.

Binatukan ko agd siya nung kumalas na ako sa yakap.

“aray! Ba't mo ginawa yun?”

“baliw ka eh. Sa PA mo pa sinabi yung mga yun. Inistorbo mo pa ang mga flight schedules. HAHA.”

“eee, pumayag naman yung babae dun e. kinindatan ko lang.”

tapos binatukan ko uli siya. Makipagflirt ba naman para lang dun? Haha.

“lokoloko ka talaga.”

“baliw nga rin eh. Baliw sa'yo.”

“ayeeeee. Cheesy mo ngayon. Mawawala ka lang 2 months. Hmp!”

“alangan nmang bitter ako? Malalayo na nga tayo ng 2 months eh.”

“hahaha. Para kang timang. :P”

“ANO?!”

“joke lang Kurt. Ahahaha.”

“nahahawa ka na kay Patrick ah.”

“syempre. Malakas kapit nung virus niya eh. HAHAHA.”

“hahahaha. Pakabait ka Mica ah? Mamimiss kita. SOBRA.”

“ako rin. Skype tayo ah?”

“haha. Oo, syempre. Pag makatyempo ako.”

Tapos nagusap lang kami, tawanan. Tas lambingan. Then dumating si JP.

“ayy. Mica. Si Patrick na nga pala muna magbabantay sa'yo habang wala ako.”

“ano?!!! eh mukhang ako pa magbabantay sa kanya eh.”

“tumahimik ka walking disaster! Sus, kung di lang ako natalo sa pesteng DOTA na yun.” sabi ni sino pa nga ba? Edi si JP.

“eeeee. KURTTTTT!”

“Babe naman. 2 months lang and alam kong di ka sanay na magisa lang. Tsaka, mapagkakatiwalian naman si Patrick eh. Bestfriends pa nga kayo dba?”

“pero kahit na! Matanda na ko pag balik mo kung ganyan lang rin.araw-araw akong magkokonsimisyon. >_<”

“hahaha.just be good okay?”

tumango nalang ako in response. Naman eh, malaki na ako. Pero okay na rin siguro na babantayan ako ni JP. Parang wala rin naman akong choice. Tsaka kahit andito lang rin naman si Kurt. Parang ganun parin. Same school, same house.

Petiks na nga lang.

Umalis si JP, sabi sa kotse nalang daw siya magiintay. Nasusuka saw sa BABE namin ni Kurt. Sus, jelly lang yun. Hahaha! ^_^

Tas umalis rin si Kurt may kukunin daw, pagbalik naman niya may dala na siyang flowers. Daffodils.

Binigay niya sakin yun tas pag hawak ko sa gitna may bracelet na nakalagay.

“promise. Babalik ako after 2 months. We'll start afresh.”

“huh? Wala naman tayong problema ah.”

“alam ko. Basta! Hintayin mo ko.”

“haha, syempre naman nu.”

“I love you.”

“Thank You.”

“MICA!!!”

“hahahaha. Syempre. I love you too. Ayy, I love you more!”

Then he kissed me. We kissed.

This guy. I'll miss him.

At kung ano man yung sinasabi niya kaninang di ko maintindihan, bahala na.

I love this guy.

And I know, I don't wanna lose him.

Tapos nag final goodbye na kami sa isa't-isa. Then ayun, oras na ng flight niya eh. Nauna na raw yung Denisse sa loob kaya sumunod siya.

That bitch, pag malaman kong may gagawin siya kay Kurt, ewan ko nalang.

Nagpaalam rin naman si JP sa kanya. Nagtataka nga ako eh, bakit sinabi ni Kurt na tutuparin niya daw yung pangako niya. Nagnod lang naman si JP nun.

Ang gulo nila. Kung tatanungin mo naman, di ka sasagutin.

Hinintay namin ni JP na makalipad na yung plane na sinakyan nila Kurt, tapos umalis na rin kami.

“sus. 2 months lang yan. Madali lang yan.” sabi ni JP, ang tahimik kasi namin.

“alam ko, pero kasi...”

“Kasama mo naman ako eh.”

“salamat.” tas nagsmile nlang ako.

Nakakalungkot rin kasi parang ewan. Ang pangit ng feeling na to ngayon. Dati naman parang normal lang kung nag iibang bansa si Kurt for work eh.

Haays, 2 months.