A Written Love Story -- For the Hundredth Time

(2) The Most Common Type of First Encounter (★)

(2) The Most Common Type of First Encounter

"There. This will be the perfect ending." Ako pala si Gerard Xavier Naz. "Rob --"

Si Rob nga pala. Siya ang best friend ko. Magkaklase kami nung high school, pero ngayong college, nagkahiwalay kami. Two years na din ang nakalipas mula noon, pero close parin kami. Nandito kami ngayon sa work room ko. Tinatrabaho ko yung isusunod kong ipa-publish. Ganun talaga, in-demand e.

"Oho. Alam ko na. Pupunta ako sa publisher para ipa-publish yang libro mo."

I grinned. "Thanks, Rob. Maaasahan ka talaga." Everytime I finish a book, si Rob ang pumupunta sa publisher para ipa-publish ito. Sinisikreto ko ang identity ko for some personal reasons. My publisher tolerated this idea to not reveal my identity until all my books are published kasi ang lakas naman daw ng kita ng mga libro ko. Kumbaga, kanya-kanyang trip nalang din.

"Siyempre naman, ‘tol. That's what friends are for!"

"Cheesy mo pare." We burst out with laughter. Inabutan niya ako ng isang baso ng wine. Dumiretso si Rob sa bintana at nagsimulang mag-emote. "Ay, pare. Alam mo ba, gustong-gusto ng girlfriend ko yung mga libro mo. Hit na hit nga sa mga kabataan mga gawa mo eh. Astog ka."

I started to turn off the computer, and took a sip from the glass. "That’s great news, pards. Nakakataba ng puso yang mga ganyang balita. Pero secret parin ‘to ha?" Para kaming mga batang nagtatago ng sikreto, but there’s nothing more I could do. I have to remind him regularly from now on, lalo pa’t nalaman ko ngayong nasa fan base ko pala ang girl friend niya.

"Oo naman. Dapat nga matagal na kitang naipakilala sa kanya, pero ayaw mo kasi eh."

"Basta pag-graduate nalang natin tsaka mo nalang pakilala. I guess, I am finished with the 14th by that time."

Hinarap niya ako. He drank a little wine from his glass. "Bakit nga ba ayaw mong ipakilala kita sa girlfriend ko? Ayaw mo ba nun, may fan kang kilala na agad? Ni wala ka ngang ibang alam sa kanya maliban sa "girlfriend ko" siya. Ni hindi ko pa nababanggit pangalan niya sayo." Ibinagsak niya ang sarili sa sofa.

I returned the drama, saying, "okay lang yun… Hintayin na lang natin ang araw na magkakakilala kami. Para suspense! Hindi kasi pwede na may makakilala sakin bilang Saccharine, Rob. Once na may nakakilala, pwedeng kumalat information ko."

"Bakit nga ba ayaw mong ilantad identity mo?" He asked, while I made my way to the sofa where he sits, thinking I cherish this pen name so much. Much as Bob Ong do. We might be best friends, but there are things that needed so much secrecy. "Trip ko lang. Para suspense!" Sabay upo ko sa tabi niya.