My Ice Cold Princess | ✔️

CHAPTER 33. CHRISTAINE

May gusto lang akong sabihin sayo - Sabe ko ng pagkaseryoso kay Chan.

Steffie's POV.

Naalala kuna ang lahat. Lahat nung bata pa ako. Nung unang makilala ko ang kababata ko. Ang unang kaibigan kong lalaki. Ang First love ko. Ang First kiss ko. Diko lubos maisip na sya pala si Chanie.

FLASHBACK

Uh, Mom. Anung pag-uusapan nila? - Tanung ko kay Mommy.

Uyyy, concern si Noona. - Panunukso sakin ni Jin. Pinanlisik ko naman sya ng mga mata ko. Pinagsasabe neto?

Sinuntok ko sya sa braso nya. May muscles naman si Jin. Mas matangkad pa nga sakin to e. Pero masasaktan paren sya sa pagsuntok ko dahil malakas ako manuntok.

A-aray, Ate! - Paiyak na sabe ni Jin.
Tss. Iyakin talaga.

Don't know Princess. Bat dimo sila pakinggan? - Sabe ni Mom. Kaya ang ginawa ko ay tumayo at binigyan sya ng tingin na 'Pupuntahan ko na lang sila' tapos tumango naman sya.

Sige, kame nalang maglilinis dito, Noona. - Sabe ni Jin at tsaka na ako umalis. Narinig kupang nagbubulungan yung dalawa. Magkasundo talaga mga yun.

Nasa tapat ako ng pintuan ng Garden namen. Bale nakasandal ang ako sa pader at pinapakinggan sila.

May sasabihin sana ako sayo Chanie. - Sabe ni Dad. Great! Buti di ako nahuli sa chismis.

Uh. Anu po yun? - Tanung ni Chan

Pero bago muna yun. Alam moba nung mga bata pa kayo. Pumupunta pa kayo ng Park nun ni Princess para lang maglaro. Tapos hinahalik-halikan mo pa nga sya nun. Hahaha - Tawa ni Dad. Story maker? Panu naman nangyare yun? Tsaka anung pinagsasabe ng ama ko? Ako hinahalikan noon ni Chan? Panu naman nangyare yun?

Sya po ba si Fifi? - Tanung ni Chan kay Dad.

Fifi?! That's my nickname when i was a little kid. And i hate that name at panu nya nalaman yun?

Hahaha. Oo sya nga. - Dad

Uh. Oo natandaan kuna po ang lahat. Hahaha! Masyado ngang bata pa po ako nun. Kaya kunte lang naalala ko Papu - Chan. What? Natandaan nya na ako? E bakit ako hindi?

Ayos lang pero nakakalungkot nga lang nung umalis na kayo dito. Lageng umiiyak si Princess noon. - Dad. What he is saying?

Bakit po? - Chan

Umiiyak sya dahil hinahanap nya si Chanie - Dad. Si Chan? Iniiyakan ko. Weird.

Every single day hinahanap ka nya. Lage syang umiiyak dahil doon may nangyare sa kanyang masama. - Dad

Nakikinig lang ako sa kanila. Ngayun i'm better to know the truth. Gusto kong malaman kung sino talaga ako.

Anu pong nangyare? - Chan

Nasagasaan sya ng sasakyan. That's a miracle na nabuhay pa sya nun. Dahil mahina lang ang mga buto ng mga bata. Pero naapektuhan ang utak nya. Na commatose sya ng six months then pagkagising nya. Di na nya kame maalala she had a badly amnesia. Sa totoo lang nahirapan kame para maalala nya lang kame pero di nagtagal nagawa namen. But suddenly kiniwento kita sa kanya pero dika na talaga nya naalala kahit anung detail about sayo wala na syang matandaan. - Paliwanag ni Dad

Uh. So that's why. - Malungkot na pagkasambit ni Chan.

Nung nalaman ko iyon bigla akong napaluha. What he is saying? Bigla naman akong napasambunot sa ulo ko. Fuck! It hurts! Bigla akong tumakbo papuntang garahe. Fuck! Ang sakit talaga ng ulo ko.