The Dhampir's Daughter

Chapter 37

A/N:

Actually, dapat 2 chapters to. Kaso pinagsama ko na lang. ^__^

Dedicated to Ate Mary_Spring, kasi nung nagka-chat kami kanina, pinag-usapan namin ang SNSD. Mga certified SONE kasi kami. :> Tapos sa kanya ko nalaman ang Diamond ng SNSD, ang Christmas song nila para sa SM Ent. Christmas special. Ayan kasi, di ako updated. XD Hanggang The Boys lang ata ako. -.- Pero eto! Na-inspire akong mag-update nang marinig ko ang kanta. :>

BTW, dapat nung isang araw pa to. Kaso ang sabi daw ay nag-a-upgrade pa ang Watty, tapos nagloloko ang ibang works kaya di ko na muna ni-post. Pasensya na po sa mga naghintay ng matagal. Mianhe. (Sorry) T.T

Pero sana i-support niyo pa to. Maybe 3 chappies na lang and tapos na ang Season 1! Abangan pa ang season 2 ^.^

Chapter 37

Si Tyler ang nasa harap ko pero hindi siya si Tyler. Ang gulo noh? Oo. Si Tyler to pero sa sobrang galit niya'y parang hindi na siya.

"Paano mo nalaman?!" He demanded. Para na niya akong papatayin. Pinikit ko na lang ang mata ko. Bye Erick. Bye Dad. Bye Mom. Bye Abie, Arriane, Celine, Lauren, Kate, Lea, Natalie, Jeannine (my best cousin), Samuel, Micah, Kuya Paul (kaibigan), Mario Maurer, T.O.P. ng BigBang, Kim Jaejoong, ang lahat ng crush ko simula nung bata pa ako. Pati dun sa lokong nagnakaw ng first kiss ko noon nung bata pa ako na di ko naman kilala. Bye na din sayo at sana di ka na magnakaw ng first kiss ng iba. Sino pa kulang? Si Anthony? Tagal ko nang nagpaalam dun. Siya nga nagpaalam noon eh.

"JEAN! PAANO MO NALAMAN ANG TUNGKOL SA AMIN NI PIA?!" The monster demanded once again. Nilagay ko na lang yung mga kamay ko sa mga mata ko at pinangtakip doon.

“ANO BA?! SUMAGOT KA!” niyuyugyog na niya ako. Pero syempre, di na siya nakahawak sa leeg ko. Sa mga balikat na. Alangan namang alugin ako nang nakahawak sa leeg? Papatayin na talaga ako nun. 0.0

Nakakarinig na ako ng mga yabag at heartbeats na papalapit. From the looks of it, dhampir ata to. Kaso, di ko mawari (naks oh yung word XD) kung sino to. Mukhang hindi napapansin ni Tyler. Ano ba naman to. =.=a Una, paano ko malalaman? Edi through my visions! Duh! Alangan namang sabihin sakin ni Erick or ni Dad nang biglaan like “Jean may ibang babae si Tyler” o kaya “Jean alam mo bang may iba si Tyler pero wag mo sabihin ah”. That’s plain stupid! Pangalawa, di niya naririnig ang footsteps or thoughts nung parating! Sheesh! Pepektusan ko na to eh. =____=

“F*CK!” tuloy-tuloy lang siya sa pag-mura. Erick!! Where art thou?! TT_____TT

“T-tama na..” I managed to say. Ang sakit kaya ng leeg ko! :((

“NAGKAROON KA NG VISION KAUGNAY NAMIN NI PIA?!” Mind-reader siya eh.

“Sa inyo ni Pia?” --??

Napatingin kami sa pinto. Si Arriane. Siya ang papunta kanina. Alam ko na siya ang papunta dito. Sinadya kong malaman niya.

Sorry sa inyong dalawa. I’m very very very veeery sorry. :( Pero mas mabuti nang malaman ni Arriane habang mas maaga. :’(

“TYLER! ANO BA? ANONG MERON SA INYO NI PIA?” umiiyak na din si Arriane. Binitawan ako ni Tyler at lumapit sa kanya. Ako naman, napaluhod ako sa floor. Hawak-hawak ko pa din yung leeg ko. Sa sobrang sakit, alam kong magkakapasa ako.

“Arriane..” di ko makita kung pinapatahan ba niya si Arriane o ano. Nakatalikod kasi siya sakin. Si Arriane lang ang nakikita ko. Iyak siya ng iyak.

“Kaya ba hindi ka na masyado nagpaparamdam?! Kaya ka ba laging wala?!” –Arriane

“Hindi ko siya mahal. Arriane ikaw lang ang mahal ko..”