Chapter 1

6.2K 102 23
  • Dedicated kay Karla Salcedo
                                    

Chapter 1

*crash*

OH CRAP.

The glass I was holding just slipped off my hand when I saw what was on the front page news this morning:

THREE YOUNG MEN FOUND DEAD IN THE WOODS. KILLER WAS SUSPECTED A BIG ANIMAL.

My name is Jeannette Lee Rivera. I am 16 years old. 1st year college sa pasukan.

Yeah. Pinay ako. Proud to be one. May lahi nga lang akong Korean sa nanay ko. At siguro Spanish sa tatay ko.

Sa physical appearance.. I am tall, slender ang body, brownish-blonde ang hair (hair dye), white skin, red lips, medyo matangos ang ilong, and ang mata ay nag-iiba iba ang kulay. Pero normally, dark brown.

Paano ko nasabing nagiiba ang color niya?

Example. Tuwing galit ako, nagiging reddish siya. Kapag happy, may pagka-gold or yellow. Tapos kapag nauuhaw ako at nagugutom, metallic black. Ganyan na yan ever since I was born.

Only child ako. NBSB.

My talents and skills.. I can sing, dance, do gymnastics. I am smart and clever. I am major in English, Math and Science.

I also have some "abnormal" talents. I can run fast. But not really THAT fast. I mean fast as in I win every race I join. Malakas ako. Hindi naman ganun kalakas, pero nakakabuhat ako ng isang teacher's desk dati and nakakahawak ng 15 kg na barbel sa isang kamay lang.

I have another talent. But shh. It's a secret between me and my mom. I have visions of the past, present and of the future, though mas madalas talaga ang sa future. Not all of them come true, though. I mean, kunwari, something was about to happen. It was in my vision. But a person decided to do something different, so the vision would change.

"Jean! What happened? Bakit mo binitawan ang baso?!" --mom

"Sorry, mom. Nabigla kasi ako sa balita.." --ako

Yeah. Yung sentence na naka-bold. Yun yung nakita ko. Nagulat at nabigla ako. Pero mas nakakagulat ang reaksyon ng nanay ko. Napatulala siya.

"Mom. Are you okay? Bakit napatulala ka?" --ako

"Nothing. Don't mind me. Bilisan mo kumain. Mag-eenroll ka pa sa university." --mom

Oh. Right. Ngayong araw na kasi ako mag-eenroll sa *toooooooooooooot*.

After eating, nagsipilyo ako. Then after, nagbihis ako ng presentable na damit. Yeah. I know. Taglish. Sensya na. :))

 Nung natapos na kami maghanda ng nanay ko, umalis na kami ng bahay.

Pansin niyo wala ang tatay ko? Kasi.. Uh.. Hiwalay sila ng nanay ko? I don't really know. Hindi ko pa siya nakikilala. I mean since birth, wala na akong balita sa kanya. Sabi ng nanay ko patay na. Edi patay na. Hindi ako umaasa na bumalik siya. If buhay pa siya. Basta yun yun. Ayoko nang isipin.

  

Sumakay na ako sa front passenger's seat ng kotse. Si Mom sa driver's seat. Papunta na kami sa university. Ito ang pinili ko kasi ito ang gusto ng nanay ko. Yesh. Masunurin ako. Hahaha.

Ano kayang meron this school year?

I hope GOOD things ang mangyari.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ano? Nice ba? Hehehe.

Vote and Like.

Thanks. ^____^

The Dhampir's DaughterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon