Crescent Moon

Chapter 5

Chapter 5

Malapit ng sumikat ang araw pero paikot ikot pa rin ako sa kama.. pinipilit kong dapuan ng antok, pero masyado pa ring gumagana ang utak ko! Kung ano anon g posisyon ang ginawa ko, pero hindi pa rin talaga ako dinadalawan ng antok!

Kapag naalala ko ang mga nangyari kagabi, O kaninang madaling araw na ba yon? Hindi ko namalayan ang oras, parang unli lang, dahil hindi maubos ubos ang kwentuhan namin ni Juaquin kagabi. Napakarami nyang gustong malaman tungkol sa hinaharap, sa panahon ko.

Well, ako lang pala ang salita ng salita, at sya naman ay nakikinig lang at nagtatanong. makikita mo ang pagkamangha sa mukha nya sa lahat ng mga bagay na dine-describe ko sa kanya...

HIndi ko alam kung tamang ikinuwento ko sa kanya kung paano natalo ang mga espanyol sa mga pilipino, dahil isa syang espanol, ay, kalahati lang pala.... pero masyado sya kasing interesado sa mga detalye non, kaya dire-diretso naman itong walang tigil kong bibig!

Ang isa sa mga ikinuwento ko na pinaka ikinagulat nya ay ang eroplano... hindi sya makapaniwalang nagawa ng tao na pumunta sa malayong lugar sa pamamagitan ng paglipad!

Sayang lang at medyo nag-f-flicker na lang ang IPAD ko, marami sana akong mga pictures doon na nasa airport at nakasakay sa airplane, sayang! Marami sana akong pwedeng ipakita sa kanya. Punong puno pa man din ng mga pictures yon... what can I say, I'm such a selfie person!

Hindi ko lang ma-explain kung bakit tuwing crescent moon at full moon ay fully charge ang mga gadgets ko!!! Pero dito lang sa lugar na ito... kapag lumayo na ako.. drained na ulit sya.. ang weird talaga... sobra.. ngayon at malapit ng mag half moon ay paindap-indap na lang ang power ng mga gadgets...

Ang hindi ko pa rin matanggal - tanggal sa isip ko ay noong pinakialaman ko ang style ng buhok nya... ginulo gulo ko ng konti ang medyo may kahabaang buhok nya. Para naman hindi flat na flat. Sayang naman ang kagwapuhan nya kung ang sisira sa mukha nya ay ang pagka-pangit pangit na hairstyle.. hindi ko alam kung anong klaseng fashion sense ang meron sa era na to, pero hindi ako natutuwa dito. I must say that I'm really not a fan. Tignan mo na lang ang suot ko... mas modern pa ang lola ko dito! Palaging mahaba ang palda, ilang beses na akong napapatid ayaw pa rin akong payagan ni Dona Estelita na putulin ko ang mga palda ko!

Haaay.. e ganon talaga.... I just have to deal with it!

Masyado akong na-engross sa pag-m-make-over ko kay Juaquin, at hindi ko napansin, na ang intense na pala ng pagkakatitig nya sa kin. Napansin ko na lang ng natapos ako at satisfied na ko sa creation ko ng namalayan ko na ang lapit na pala ng mukha naming sa isa't isa... And his eyes never left my face,,, He didn't even blinked! It's like he's telling me something but I can't seem to understand... hindi naman ako bobo, pero hindi ko lang talaga maintindihan ang sinasabi ng kanyang mga mata.

I looked at him, trying to match the intensity of his stare.

I was just so painfully attracted to him! Especially now that he's already way more handsome because of his new hairstyle!!!! But why am I feeling this way? Is this even legal??? Am I allowed to fall in love from another era? O baka naman ito na ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa ako iniuuwi ng mahiwagang buwan?

Hindi ko maintindihan ang sarili, I don't usually fall easily... nagkandarapa nga si Richard kakasunod sunod sa kin dati bago ko pa gantihan ang naramdaman nya sa kin...

Pero kay Juaquin,,, unang beses ko pa lang nakita sya... iba na ang naramdaman ko para sa kanya...

Is he feeling the same intense way that I do? Does his heart beats faster than normal like my heart is beating 10 times than it's normal rate?!