12 Gölgeli 9 Adam || EXO✅

0.4

08.08.2014

Bitiyor, oppa.

Galiba düzeldim. Kalbim normal bir insanınki gibi atmaya başladı. Doktorlar gelişme kaydettiğimi söylerken tekrar buraya geleceğimi biliyorlar ama yine de gülümsüyorlar.

Garip.

Sonu kötü bitecek bir şeyin, sonunu bildikleri hâlde gülümsemeleri garip.

Sonu mutlu bitecekse nasıl başladığının bir önemi yok, derler ya oppa, işte, o söz benim için sonu kötü bitecekse nasıl gülümsediğinin bir anlamı yok. İstediğin kadar hayat dolu gülümse, bir gün sende öleceksin. Hayatı zorluklara rağmen sevsen bile eninde sonunda gideceğin yer aynı.

Sonuçta oyunun sonunda, şahta, piyonda aynı kutuya girecek. Bu dünyada nasıl yaşadığının bir önemi yok, yine ölecek.

Şu deftere yazmaya başladığımdan beri bir kez gülümsetecek bir şey yazmadım, biliyorum. Ama ben yinede böyle devam etmek istiyorum.

Eun Hye bugün yine geldi. Arkasında bir şey vardı. Hediye paketiydi sanki. Gülümseyerek bana uzattı. Şaşkın bakışlarımla hediye paketine baktım. Makine kablolarına dikkat ederek yatakta dikleştim ve paketi açtım.

İçindeki şeyler mideme yumruk yemiştim sanki.

Üzerinde Kris oppanında imzasının bulunduğu, imzalı overdosenin içinde bulunduğu albüm.

Neden öyle hissettim, bilmiyorum. Hâlbuki hep bir EXO albümüm olmasını istemiştim.

"Nasıl, beğendin mi? Bunu doğumgününde almayı planlıyordum çünkü bana en sevdiğin şarkının bu albümde olduğunu söylemiştin. Bende imzalısını alayım diye düşündüm. Won Geun-ah'da yardım etti. Soo Hee-ah? Ne..neden ağlıyorsun? Mutluluktan mı?..."

Sessizce göz yaşlarım albümün üstüne akarken anlamıyordum. Neden, neden Kris oppanın gidişi beni bu kadar üzüyordu? Bangtan Boys'taki Jimin ayrılsa aynı şeyi hisseder miydim? Neden?

Albümü sessiz bir şekilde masaya bırakırken "Teşekkür ederim," diyebilmiştim. Gözlerim Eun Hye ile buluştuğunda, "İstediğin bir şey var mı?" diye heyecanla sormuştu.

"Tavuk. Tavuk yemek istiyorum."

"Ama fast food.." dedi Eun Hye doğru kelimeyi ararken. "Kalbin için zararlı değil mi? Sağlıklı şeyler yemen gerekiyor."

"Sadece.. sadece tavuk istiyorum."

Sebebini kimse anlamamıştı ama benim bilmem yeterliydi. O gün sadece tavuk yemiştim. Çünkü Kris oppanın buzlarını eriten yiyecek, tavuktu. Tavuk benim tarzım değil, demişti ama yemişti. O ân aklımda sadece bunlar vardı.

Annem birkaç kez odama uğramış, iyi olup olmadığımı sorduktan sonra çıkmıştı. Bir keresinde bana, beni böyle görmeyi hiç istemediğini söylemişti.

Gece, ağlıyordu. Her gece hıçkırıkları kulağımı dolduruyordu. O, öleceğimi biliyordu.