------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ace’s POV
“Lagot ka kay Angelique kapag nakalabas na siya ng ospital!”
OKAY.
Psh.
Sabi sakin yan ng isang babaeng bisugo na kaibigan yata ni Angelique.
Paano kasi nung nasa clinic ako, ganito ang nangyari.
*FLASHBACK*
Paggising ko..
“Nathan? Ba’t ka nandito?”
Nahuli ko kasi siyang pinagmamasdan ako.
Walang pakundangan e no?
Assuming lang talaga ako.
Tee-hee!
Pero paggising ko kasi, nakaupo siya dun sa tabing kama ng hinihigaan ko.
Tapos nakaharap siya sakin at nagsalubong pa ang mga mata namin.
So sabihin niyo, assuming ba ako o pinagmamasdan niya talaga ako?
Okay.
Pero hindi talaga yun ang issue.
Nagtataka lang ako kung bakit siya nandun.
At ayoko ng pakiramdam na nandun siya.
Para kasing..
Ewan!
Basta masikip sa dibdib >_<
“Ah, wala. Masakit kasi ang ulo ko.”
Masakit ang ulo niya?
Ah!
Siya pa ngayon ang sumakit ang ulo?
E samantalang siya yung masakit sa ulo!
Puro Angelique nalang.
Angelique here, Angelique there, Angelique everywhere.
I-Angelique ko kaya ang mukha niya?
Aish.
YOU ARE READING
Meet the J.E.R.K. (TO BE PUBLISHED WITH REVISED ENDING)
Teen Fiction"Love can be the brightest flame that leaves the deepest scar, but still, it's the one that lighten you up the brightest." THANK YOU SA SUPPORT :D
