Meet the J.E.R.K. (TO BE PUBLISHED WITH REVISED ENDING)

Meet the J.E.R.K - Chapter60

Hi, guys! I actually deleted itong Chapter 60 saka Epilogue a year ago. A year ago yata yun. Kaya yung mga bagong nagbabasa nito ay di yata nagets masyado. Hehe. Kaya eto. Upload ko nalang ulit itong Chapter 60(Ending) saka yung Epilogue. Buti may kopya pa ako. Annnd, buti alam ko pa ang password nitong account ko. Nangangapa ako sa Wattpad ngayon haha daming nagbago. Almost 5 years din, I guess. Same pa rin 'to as before ha walang edit na naganap ini-upload ko lang ulit kasi dinelete ko ito dati. Sayang nga nawala yung comments. Syempre bet ko pa rin kahit papaano na malaman yung reactions niyo(sa mga readers ko dati) Ayun. Thank you!

Chapter 60

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Ace's POV

I'm here, sa secret place namin ni Nathan. Remember? The somewhat like abandoned park. Sabi niya secret place na namin 'to. Our haven. Sabi niya dito kami magkikita ulit? Pero nasaan siya? Bakit ako lang andito? Bakit wala siya? Bakit iniwan niya ko? :(

I asked him kung mahal niya ba talaga si Angelique. I never got a straight answer from him but with the way they treated each other, mahal nga talaga nila ang isa't-isa :(

I don't know kung hindi ko lang na-appreciate but he never cared for me the way he cared for Angelique.

Ang sakit lang. Kung sino pa yung pinili mong mahalin, yun pa ang mananakit sayo. Pero kahit na ganun, siya pa rin yung mahal ko. Hindi ko magawang magmahal ng iba.

Kung dito lang ako sa lugar na 'to, babalik ba si Nathan? Pupuntahan niya ba ako dito? Mamahalin niya ba ako ulit? Ang sarap sabihin na sana ako nalang ulit. Kaso, nakikita kong masaya siya kay Angelique, na mahal niya si Angelique.

Kung ikaw ba alam mong masaya na yung taong mahal mo, guguluhin mo pa ba? :(

"Ace, tara na. Baka hinahanap ka na nila doon." Si Kurt. Ngumiti ako sa kanya at lumapit. Pi-nat niya yung ulo ko at ginulo yung buhok ko. Lagi nalang akong bata =_= Pero, yung taong 'to. Siya yung laging nandyan kapag sobrang nasasaktan na ako kay Nathan. Kurt, pwede bang sayo na si Angelique? Tee-hee! Joke lang. Ayaw ko na silang guluhin. Basta masaya si Nathan, ayos lang.

"Kurt."

"Oh?"

"Kurt Kurt Kurt."

"Bakit?"

"Wala lang."

"Tch. Di ka pa rin nagbago kahit BH ka na."

"Huh? BH?"

"Brokenhearted?"

"Mwahahahahaha! Yuck the term babylove. Gay =_="

"Hindi a! Basta brokenhearted ka pero isip bata ka pa rin."

"Because a bad experience cannot change a person all the time. Minsan, kahit nasaktan na yung tao. Ganun at ganun pa rin siya, yun pa rin ang nararamdaman niya. Kasi kahit di niya aminin, umaasa pa rin siya na babalik sa dati ang mga bagay. At kung magbabago siya, paano pa babalik yung bagay na yun? Kung siya mismo sa sarili niya, nagbago."

Naluluha na ako. Fsht naman kasing buhay 'to o.

"Tama na nga yan Ace. Tara na."

Ginulo na naman ni Kurt yung buhok ko tapos naglakad na kami papunta sa kotse niya.

"Kanina mo pa ginugulo yung buhok ko! Uupakan na kita!"

"Haha. Yan si Ace, matapang ^_^"

Psh. Nakakaloko. Matapang? Oo nga matapang nga ako, bago ko makilala si Nathan :(