--------------------------------------------------------------------------------------------
Ace’s POV
Hangover.
Eto na ba yung tinatawag na hangover?
Eeeeeeeeee.
Parang first time e no?
Sakit ng ulo ko >_<
Si Nathan umalis na yata.
Wala na siya sa tabi ko e.
Okay.
Let me explain.
Pft.
Hindi ko talaga alam na si Nathan yun nung una -_-
Pero nung sinabi niyang “Wag na Acey, tulog ka na Acey.”
Dun ko nalaman na si Nathan pala yun.
Tapos..
Tapos..
Aish!
Oo na.
Nag-take advantage na -_-
E kasi.
Ba’t ba ko nag-eexplain?
Psh.
Bumaba na ko.
Diretso sa kusina.
Nakakagutom e.
Saka iinom ako ng gamot.
Pagbaba ko sa kusina, andun pa rin yung note ni ate.
Hahaha.
Tapos may napansin akong food sa mesa.
May pagkain na ko agad!
Hahaha
“Ipinagluto na kita ng breakfast. Inumin mo na rin yung gamot dyan. At wag ka na ulit iinom ng alak, okay? Tsk”
Si Nathan ‘to?
Malamang.
Handwriting niya e.
Kinain ko na yung breakfast.
YOU ARE READING
Meet the J.E.R.K. (TO BE PUBLISHED WITH REVISED ENDING)
Teen Fiction"Love can be the brightest flame that leaves the deepest scar, but still, it's the one that lighten you up the brightest." THANK YOU SA SUPPORT :D
