The one in vain

5. Harmonious Adoration

“Good Morning, Calen!”

Muntik nang madapa si Calen nang makita si Jin Hye na nakatayo sa kusina niya habang amoy na amoy niya ang pancake na niluluto nito. He asked himself kung nananaginip ba siya. Wh would Jin Hye be here? Natatandaan na ba siya nito kaya ito biglang umuwi sa kanya?

“Gising ka na pala.” It was his twin brother’s voice. Bigla na namang bumagsak ang pag-asa niya nang makita ito. Inakbayan siya nito at saka nginisihan. “Okay ba ang morning gift ko, tol?’ Nakakalokong wika nito. He smiled.

“Kamusta si Aiko?” He whispered. Nagkibit-balikat si Calen.

“Mag-uusap kami mamaya.” Malungkot na sabi nito. Tinapik na lang niya ang balikat nito at saka umupo sa dining chair. Habang nakaupo ay tinititigan niya si Jin Hye – ang ganda-ganda talaga ng Jin Hye niya. Nakatirintas ang buhok nit at nakasuot ng work out clothes.

“Saan kayo galing?” Tanong niya bigla kay Caleb.

“Inaya kong mag-jogging si Jin.” Wika ni Caleb at saka kinindatan siya. Natawa naman siya ng malakas. Parang tanga ang kakambal niya. Nilingon naman sila ni Jin Hye.

“Anong nakakatawa?” Tanong nito.

“Ha?” Sabay nilang sabi ni Caleb tapos natawa na naman sila. Jin Hye shook her head.

“Naku,” Narinig niyang wika nito. Nang muli itong humarap sa kaniula ay dala na nito ang pancakes na niluto nito. Agad niyang nilantakan iyon.

“Caleb, syrup?” Sabi nito sa kapatid niya. Kinuha ni Caleb iyon at saka nginitian si Jin Hye.

“Si Cal, alukin mo.” Sabi ni Caleb. Umuling si Jin Hye at saka tumingin sa kanya.

“Hindi naman mahilig sa maple syrup si Calen eh, mas gusto niya iyong peanut butter sa pancakes diba?” Sabi nito sabay abot  sa kanya ng Skippy. Napatitig siya dito.

“P-paano mo alam iyon?” He asked. Nababato-balani siya.

“Ewan ko, naalala ko lang kanina nung sinabi ni Caleb na gusto mo daw ng pancake, parang may naisip akong pagkakataon na kumakain tayong dalawa ng pancake tapos nilagyan mo ng peanut butter iyong sa’yo.”

Gusto niyang maiyak. That thing that she just told him really happened. It happened weeks before her accident, they just finished making love and Jin Hye was famished and he made her some pancakes…

Hindi niya alam kung anong mararamdaman niya. First memory ni Jin Hye na siya ang naalala nito at hindi si Caleb. He was so happy.

“Cal, are you okay? You’re tearing up.” Sabi ni Jin Hye sa kanya.

“Ha?” He didn’t realize that he was in fact crying. “Hindi, uhm, napuwing ako, excuse me.” Tumayo siya at saka pumasok muli sa kanyang silid. Nakatayo siya sa likod ng pinto, he was smiling, natatandaan ni Jin Hye iyon, ibig sabihin may pag-asa pa. He smiled. There’s hope, hope that someday, Jin Hye will come back to him again…

-----------------------------------

Jin Hye watched Calen as he waked away. Nagtataka siya kung bakit ito biglang naiyak. Binalingan niya si Caleb na parang nagtataka rin.

“What’s wrong with him?” She asked Caleb. He smiled at her, there was something different in the way he smiled.

“Natutuwa iyon. Malapit na kasing bumalik sa kanya iyong nawawalang tao sa buhay niya.” Makahulugan siyang tiningnan ni Caleb. Hindi na niya pinansin iyon. Nag-aalala kasi siya para sa kapatid nito. Tumayo siya, she knew she was being impulsive. Nagpaala siya kay Cale, nginitian lang siya nito. She needed to see if Calen was okay, so sinundan niya ito.