White, Maanprinses & de zoon van Akycha

De ceremonie

Dan is het tijd om met de ceremonie te beginnen. Iedereen is er en ze hebben al genoeg tijd gehad om met elkaar te praten. Ik loop het podium op en open de ceremonie:

'Welkom iedereen. Het is weer tijd voor een ceremonie om onze nieuwste leden van onze roedel officieel voor te stellen en op te nemen in de roedel. Maar allereerst wil ik onze nieuwe weerwolven, die onlangs hun eerste transformatie hebben ondergaan. Een groot applaus voor deze nieuwe weerwolven.'

Het zijn er niet veel, slechts 3 jongeren staan op, maar ik weet dat er 4 nieuwe weerwolven zijn. Ik kijk rond en zie dan de vierde weerwolf zitten.

'Patricia, jij ook. Hier kun je je niet voor verstoppen.'

Mokkend staat ze op, ze is duidelijk nog in haar pubertijd. Nog steeds mokkend loopt ze het podium op, duidelijk niet blij dat ze het podium op moet, waar iedereen haar kan zien. Ze is nog geen 16, maar heeft toch al haar eerste transformatie ondergaan.

Ik feliciteer de jonge weerwolven met hun eerste transformatie en verwelkom ze hartelijk. Maar Patricia heeft duidelijk geen zin, en antwoordt heel kortaf en respectloos.

Dat maakt me boos en ik zeg dan: 'Patricia Lander, een beetje meer respect naar je Alpha toe zou echt geen kwaad kunnen.'

Ik zeg het met een lichte Alphatoon, en daar schrikt ze wel behoorlijk van.

'In plaats dat je hier staat te mokken, zou je trots mogen zijn, dat je nu een weerwolf bent. En omdat je respectloos naar mij bent, ga je maar eens leren wat het is om een weerwolf te zijn. Je gaat nu naar de kleedkamer, en transformeert naar wolf. En dat blijf je ook tot komende zondag. Dan wil ik je weer zien, en zullen we dit gesprek nog eens voeren.'

Patricia wordt lijkbleek en bibbert van de schrik. Ze knikt en rent naar de kleedkamer, die direct naast de grote ruimte is. Daar verdwijnt ze, en even later horen we hoe ze zich transformeert. Ze heeft haar wolf nog niet gevonden, dus het doet behoorlijk pijn.

In de tussentijd vertel ik de andere drie jonge weerwolven, wat er van hun verwacht wordt als roedellid. En daarmee zijn ze officieel roedellid van de Moonstone Wolves. Blij lopen ze weer terug naar hun tafels en dan roep ik alle weerwolven op, die naar hier zijn verhuist.

Dit zijn behoorlijk wat mensen, het podium is maar net groot genoeg. Ook Mary loopt het podium op, en een hoop vrijgezelle mannen vergapen zich aan haar schoonheid. Maar ze zijn al te laat, ze is helemaal verliefd, het straalt gewoon van haar af.

'Welkom, nieuwe leden van onze roedel. Jullie zijn hier om verschillende redenen hier naar toe verhuisd en zijn daarom nu lid van mijn roedel. Maar ik geef mijn roedel altijd een stem, als ze bezwaar tegen iemand hebben. Zo ook nu.'

Ik draai me om en richt me tot het publiek: 'Is er iemand die bezwaar heeft om deze nieuwe leden op te nemen in onze roedel?'

Het blijft heel erg stil en dan draai ik me om: 'Er zijn geen bezwaren, dus ik kan jullie nu officieel verwelkomen als roedellid van de Moonstone Wolves. Ik ben Mark Carlsson, jullie Alpha, en jullie kennen inmiddels al mijn vrouw, Sayen. Zij is jullie Luna. Zweren jullie bij Luna, dat jullie doen wat we jullie opdragen, zonder tegenspraak? Luisteren jullie naar mijn Bèta's, als die jullie aanspreken om iets te doen?'

In koor zeggen ze: 'Bij Luna zweren we onze gehoorzaamheid en respect voor u, onze Alpha en onze Luna. Wij respecteren het gezag van uw Bèta's.'

'Dan zijn jullie nu officieel lid van de Moonstone Wolves en jullie mogen je dus ook nu als zodanig uitgeven. Welkom! Dan rest mij slechts nog een mededeling: Jullie zijn nu de laagste in rang, maar bij de volgende ceremonie krijgen jullie de kans om zelf je rand en stand te bepalen in de roedel. Iedereen krijgt dan een faire kans om dit te doen. Tot die tijd heb je de laagste rang, net als de nieuwe weerwolven.'