Multimedyada ki Soner değil ama gözler yeter yani :)
Bol bol yorum istiyorum,satır içi yorumları ise ayriyeten istiyorum :D
Gözlerim iri iri bakmaya devam ettim.O.Az.Önce.Bana.Sürtük.Mü.Demek istedi?!
Gözlerim uğradığım haksızlıktan dolayı dolarken,titrek bir nefes çektim ciğerlerime.Birkez daha derin nefes aldım,birkez daha...Sakinleşmem gerekti;yoksa her an onun patronum olduğunu unutup üstüne karateci misali uçabilirdim.O an hiç pişman olmasam da,bunun bir de sonrası vardı.Bu yüzünden kendime hakim olmalıydım.
Gözlerimi kapattım,yine derin bir nefes aldım.Kalbim sinirden gümbür gümbür atıyordu.Bir daha nefes aldığımda bunu geri bırakmadan ciğerlerime hapsettim.Böyle olunca kalbimin atışını bütün bedenimde hissetmiştim.Ve bu,benim küçüklüğümden beri yaptığım sakinleşme metodumdu.
Birkaç saniye sonra,az biraz sakinleşerek tuttuğum soluğu bıraktım ve gözlerimi açtım.
Gördüğüm ilk şey;yüz üstü yatan ama başı bana dönük olan Soner Beyin anlamayarak bakan yüzüydü.
"Kahvaltı hazır,efendim." dedim.az.önceki lafı unutarak.Kendimi unutmaya zorlayarak.
"Demek beni ciddiye de almıyorsun..." dedi 'hmm'layarak.
Bir şey demedim.Eğer ağzımı açsaydım hiç iyi şeyler çıkmayacaktı oradan.Üstündeki pikeyi yatağın öbür tarafına atıp ayağa kalktı.Üzerinde sadece siyah baksırı vardı ve hiç utanmıyordu o halinden.Belli etmeden yüzümü buruşturarak gözlerimi ellerime sabitledim.
Allah'tan pek kızaran tip değildim.
"Demek Hayal hanım bizi kâle almıyor..."
Dudaklarından keyifli bir kıkırtı dökülence,ellerime sabitlediğim gözlerimi ona çevirdim.Tam karşımdaydı ama arada 2 metre kadar mesafe vardı.Boğazından altına bakmamaya çalışarak gözlerimi diktim.Tek eli saçlarından,yere bakarak gülüyordu.Manyak.Evet,o manyaktı bence.
"Tamam," dedi gözlerime bakarak sonunda."Kovulmak mı istiyorsun?"
O an hızla başımı iki yana salladım.Kovulmak tabiki de istemiyordum!
"O zaman..." dedi ve yatağına giderek yüz üstü uzandı."...gel buraya."
"Ne!!" diye aniden bağırınca,bu sefer kahkaha attı.Şokla açılan gözlerim acıyınca birbirine bastırıp eski haline tekrar dönderdim.
"E hadi!" diye diretti.
"S-Soner Bey ben-"
"Hadi Hayal!" gitmek istesem de bedenim buna izin vermezdi-ki zaten gitmek istemiyordum.
"Eğer hemen gelmezsen eşyalarını toplarsın."
Yutkumdum ve zor da olsa bedenimi harekete geçirdim.İçimde önleyemediğim bir korku vardı.Tamam bana,benim istemediğim hiçbir şey yapamazdı ama yine de korku bir yerlerden başını uzatıyordu.Ben buradayım,ne olursa olsun mesajı veriyordu bana.Sanki iyi bir şey gibi!
Kendimin bile anlayamadığı bir anda kendimi yatağın başında buldum.Gözlerim hızla açılıp kapanırken ondan gelecek cümleyi,emiri bekledim.
"Otur şöyle." Gozleriyle yatağın ucunu işaret etti.
"Böyle iyi..." Sessiz mırıltımı duymazdan gelerek tekrar işaret etti.Mecbur oturdum bende.Eğer saçma bir şey yapmaya kalkışırsa saçlarından falan çekerdim.Eh,elimden bu kadarı geliyor anca.Gönül isterdi ki ona uzak doğu sporları ile saldırayım.Ama hiç o taraklarda gözüm olmamıştı.Ben genelde ders veya arkadaşlık ilişkileri üzerine yaşardım hayatımı.Dersler bittiğine göre o,kendini çalışma hayatına devretmişti önceliğini.
YOU ARE READING
Hayal'im-Askıda-
Teen FictionHayal,adı gibi hayallerinin peşinde koşarken amansız bir maceranın içinde bulmuştu kendini bir sabah kalktığında.Tanımadığı bu oda;dün gece uyuduğu odaydı.Üstünde ki bu pijama;yaptığına çoktan pişman olmuş,ama vazgeçmeyeceğini düşünürken giydiği pij...
