The one that got away

17. Hopes

"Is he going to be okay?" 

Iyon ang paulit-ulit na tanong ni Jin Hye kay Nathan habang sinisilip niya si Calen sa loob ng ICU. Naoperahan na ito, naalis na ang mga bala ng baril na nasa katawan nito. He was shot, tinamaan ito sa binti at sa likod. Hindi naman critical ang tama nito sa binti, but what got him was the gun shot found at his back, dumaplis daw iyon sa baga ni Calen, dahilan para ma-damage ang oragan nito at magtubig. Hanggang ngayon ay tulog pa rin ito. The doctor gave Calen seventy-two hours para magising kundi ay declared na siya bilang coma patient. 

"I don't know..." wika ni Nathan. Napaluha na naman siya. Nathan is a doctor and yet he couldn't guarantee her Calen's safety. Inakbayan siya nito. 

"Everything will be okay, Jin Hye. Magigising si Cal. He's a fighter." 

She bent her head. Gusto niyang sisihin ang kanyang sarili, kung hindi sana niya sinakyan ang kalokohan ni Calen noon, sana hindi na sila umabot sa ganito. 

"Bok!" Napatingin siya sa kanyang kaliwa. She saw Kerky running towards them. "Bok, gising na nsi Caleb!" Tulad ni Kerky ay tumakbo na rin si Nathan patungo sa silid nito. Sumunod siya. Gusto niyang marinig mula dito kung ano ang nangyari noon. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa malinaw ang naganap.

Nahuli naman ng pulis si Mr. Lopez kaisa ng mga tauhan nito pero ayon sa mga pulis ay nakatakas daw ang kanyang madrasta. Hindi muna niya aalalahanin iyon sa ngayon, ang mahalaga ay ang kalagayan ni Calen. 

Narating niya ang silid ni Caleb. Napapalibutan ito ng mga kaibigan nito. 

"Takte ka bok!" wika ni Kerky. "Tinakot mo kami!" 

"Akala ko mamatay ka na!" wika pa ni Lex. "Pero naalala kong masamang damo ka pala." 

"Mga ugok..." Mahinang wika nito ngunit nakangiti na. Napatingin ito sa direksyon niya. 

"Jin hye..." tawag nito sa kanya. She smiled at him. "Si.. si Cal?" 

Noon natahimik ang lahat. Kerky and Lex moved away from his bed. Hanna ang Keith were sitting together. Nathan was the only one left standing. 

"Bok, ikaw ang magpaliwanag, ikaw ang doctor saka ikaw ang lolo dito." wika pa ni Kerky. Nathan sighed. 

"The doctors gave him 72 hours to wake up, Caleb. Kung hindi siya magigising, it means na matagal na panahon siyang mailalagay sa coma stage."

Habang nakikinig kay Nathan ay tumulo na naman ang kanyang mga luha. 

"Caleb.." she called him. "W-what happened?"

Caleb looked away. She could see the horror on his eyes na para bang nakikita pa rin nito ang naganap kani-kanina lang. 

"We'll all I could remember was that Calen was kicking that maniac's ass, he was beating him like there's no tomorrow then I saw the bigger guy - iyong hoodlum looking - he was aiming his gun at him. He was about to pull the trigger when I yelled, that caught Calen's attention, tumakbo siya to save me. At first sa binti lang iyong tama niya. But the guy shot again, that time he caught me, he aimed at me, hindi ko na alam, all I knew was Calen was beside me telling me to hold on..."

She gasped, she could imagine what Caleb was telling them.

"But then another the guy shot again, Calen cobered me, nabaril siya sa likod, then Dannie came in and she took the two guys and everything went black." 

She wiped her tears. Umalis siya, tinalikuran niya ang mga ito at saka bumalik sa ICU. Nagpaalam siya sa nurse na papasok siya, binigyan siya nio ng mask, gown at gloves para isuot. Nang maisuot niya iyon ay saka siya pumasok at tumayo sa tabi ni Calen.