Be That Guy

Chapter 6: A New Friend

Tumayo na siya tapos lumapit naman ako sa kanya. I am two inch away from him. Tiningnan ko muna ang mukha niya. He somewhat looked like him. I sighed at my thoughts. Tapos lumapit ako sa tenga niya para may ibulong.

"Never. So just stop this thing. Don't waste your time on me." at pagkasabi ko nun ay mabilis akong naglakad palayo. Narinig kong tinawag niya ako kaya mas binilisan kong maglakad at hindi na tinangkang lumingon pa.

Nagdiretso na ako sa next class ko. I am already late. Nandun na yung prof namin at nagsisimula nang magturo. I just sitted on my seat without saying any words on my prof. Tiningnan lang niya ako at umiling-iling. Tapos nagpatuloy siya sa pagtuturo.

"Hi." bati ng isang feeling close sa likod ko.

Nilingon ko siya at nung makita ko ay bigla na lang akong napa-frown. Why this guy is here?! Psh. Hindi ko siya pinansin at ibinalik ko na lang ang tingin ko sa chalkboard.

"Princess, can we eat lunch together?" pahabol niyang tanong. Psh. No. Eww. Di ko pa rin siya pinansin.

Tapos tumahimik na din siya. Thank god.

"Yes, Ryan?" tawag ni sir kay Ryan.

"Sir, can I have a question?" Lumingin ako sa direksyon niya at nakangiti siya habang nagtatanong kay sir.

"Of course, you can. What is it?"

"Sir, paano po ba mapapayag ang isang babae na makasabay sa lunch?"

"That's not about our subject, Ryan. I can't answer that."

"Di ba sabi niyo Sir, na ang lahat ng bagay ay art. Everything in this world is an art. So asking a girl to treat her a lunch is also an art." Tapos tumawa lahat ng blockmates namin. Si Sir mukang galit na.

"Ryan! Out!" mahinahon pero nakikita mong galit si sir.

"Bakit po? Sir wala naman akong nabasa sa rules na bawal ang magtanong. At sir, may sense naman po ang tanong ko di ba? Sa inyo na rin po nanggaling na may sense ang itinatanong ko. Hindi lang po literally. Kaya wala po akong offense na nagawa."

Nagtawanan ulit ang lahat at si Sir ay wala nang nagawa kundi maiinis at umiling-iling. Hindi niya na lang pinansin si Ryan at nagpatuloy sa pagtuturo. At ako naman ang kinulit ni Ryan. Di ko siya pinapansin hanggang matapos ang klase.

After ng klase ko ay pauwi na ako. Last subject ko na yun ngayon araw. I am on my way to the parking lot when I accidentally bumped on someone.

"S-sorry." she said. Nauutal pa siya at yumuko.

Tiningnan ko na lang siya at di pinansin. Ewan ko kung bakit wala ako ngayon sa mood magtaray. And she looked like a poor little coward kitty cat so just let her pass right now.

When I am already in front of my car, I heard someone. Oh. Peasant. Palengkera. Tiningnan ko yung gawi nung babaeng nagdadadakdak. I'm not chismosa. Just curious and irritated. Ang ingay.

Nakita kong tinatarayan niya yung nakabangga sa akin. I didn't want to interfere but I feel like helping her.

"Miss, excuse me. That's a sound pollution. Can you minimize your voice?" mahinahon kong sinabi sa kanya.

"Anong pakielam mo? Sino ka ba?" maarte niyang sagot.

" I am Elloise Lim. What's the problem in here?"

"So?" Then tinaasan niya ako ng kilay. Opps. Wrong move miss. No one dares to do that to me. That's the first. Good luck.

Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. I examined if she is perfect enough for her attitude. Not close to perfect. Thousand miles away from perfect. And I saw a juice spill in her dress.

*lightbulb*

"I am just Elloise Lim." I gave her a fake smile. "But I guess raising your brow is a wrong move. No one dares to do that on me." I tried my best to give her the sweetest smile that I can give.

I got the juice in her hand and spill it in her head. She looked shock and irritated.

"Waaaaah. What did you do?"

"Nothing. I just saw that there's already a spill in your dress so lagyan na din natin ang ulo mo ng sulit ang paliligo mo. Hindi katawan lang. Isama mo na din ulo mo ng mawash away ang katangahan mo." at ngumiti ulit ako sa kanya.

Paalis na sana ako pero biglang pumasok sa isip ko na kaya lang naman siya nagdadadakdak eh mahal ang damit niya. I get some bills on my wallet then throw it at her.

"Here. For the payment of your dress. Enought for that as well as the water, shampoo, conditioner, soap, body wash and anything you'll use in taking a bath. Kung kulang pa. Don't hesitate to approach me. Ciao."

At hinila ko na palayo si Stranger. Kahit na I always disgust strangers kasi nga they say we must not talk to stranger but this stranger is not beyond that reach. Ang gaan ng loob ko sa kanya na I can't even understand what it is.