Selfless

Selfless -- 3: You're so Close yet so Far.

Selfless – 3: You’re so Close yet so Far.

~isabelleXD

[Ysabelle’s POV]

Dumating yung HischOlympics namin o mas kilala sa tawag na Intramurals, it turned out pretty well for the student body, pero if you’ll ask me, nope. It was like Dooms Day, kasi first of all, nalaman ko na crush ni Annika si Ren, and of all people, ba’t si Annika pa? Pinagkatiwalaan ko pa naman siya sa mga sikreto ko and feelings about Ren, pero yun pala may gusto siya. Yeah, I’m mad. Galit ako, hindi kay Annika, pero sa ginawa niya. She didn’t told me na may feelings siya para kay Ren, para kasing sinasaktan ko siya sa tuwing sinasabi ko sa kanya yung nararamdaman ko para kay Ren. Sa halip na siya yung maging tulay sa ‘ming dalawa, ako pa yung naging bridge para maging sila. -_____- What a story, right? Second, iniiwasan ako ni Ren. -.- Bakit ang babaw niya? Pati bakit siya naniniwala dun sa sinumang lesheng nagsabi sa kanya na manhid siya?! Para namang ‘di niya ako pinagkakatiwalaan e. Dapat tinanong naman muna niya ako. Third, nalaman ko kung sino yung lesheng nagsabi sa kanya na sinabihan ko daw siya ng manhid and such things na sobrang babaw to be a lame reason to avoid me. Do you wanna know who? My effin’, I-thought-I-trusted bestfriend. =______= My life is killing me right now. Gusto ko ng mamatay. Akala ko wala na siyang gusto kay Ren, pero meron pa pala. And I hope you, readers (if there are), would try to analyze. -.- I should’ve known better. Jeez. Nosebleed nako sa narration na ‘to. Tama na Author pleaseeeeee!

Tawa muna tayo! Ganda ng kwento ko ngayon ‘nu? -.- Psh. Note sarcasm.

Pero kahit na iniiwasan ako ni Ren, nag-uusap naman kami, through chats and texts, pero minsan lang. Nasesense ko naman na napipilitan lang siya magreply sa messages ko e. Pero sometimes, hindi din siya nagrereply. Minsan magtetext o makikipagchat lang ‘pag may kailangan. Siyempre, I accept those effin’ favors of him, yun na lang yung way para mapalapit ako sa kanya. Kahit mahirap, kelangan. I don’t wanna lose him, he’s my friend after all.

So yeah, natapos na ang Intramurals and other activities. :|

[Ren’s POV]

My second point of view in the story, right? -_____-

I received a good and bad news from my bestfriend, Kyla. Wanna know?

Flashback~

Nakaupo lang ako sa bleachers ng gym, trying to search for Via, pero hindi ko siya mahanap. Bigla namang dumating si Kyla, hingal na hingal sa kanyang pagtakbo.

“Okay ka lang? Breathe bestfriend.” I told her.

“Thanks. By the ways, may nabalitaan ako.” Sabi niya habang inaayos niya yung sarili niya at umupo sa tabi ko.

“Oh ano naman yun?” Tanong ko. Not so curious, but she’s my bestfriend, I need to listen.

“Si Via…” She paused.

“Anong meron kay Via? Naaksidente ba siya? May sakit siya?” Concerned at natataranta kong tanong. Like hello, si Via yun. -.-

“May gusto sayo si Via, and she even said na ang manhid mo daw.” Na-shock naman ako bigla. It’s a good news and a bad news.

Good news kasi may gusto sa akin si Via.

Bad news kasi and manhid ko daw. The heck!?

Siyempre, I need to believe my bestfriend for informing me that, she’s my bestfriend, duh? -___- And if ever Via explains something to me, I wouldn’t believe her ‘cause she’s just a friend and will only be a friend. Pagkatapos niya akong sabihang manhid, paniniwalaan ko na agad siya? It’s all lies.