Ch.11 Knight and Shining Armor

6 1 0
                                    

"Waaaaaaag~ tulooooooong!!" Sigaw ko habang nagpupumiglas sa pag hawak ng dalawang lalaki sakin

Habang ako ay sumisigaw, walang pake naman ang isang lalaki sa pag punit ng damit ko. Pinunit nya ang pants ko at ang damit ko habang ako ay walang ka laban laban na umiiyak na lamang. Ngayon ay naka panty at bra nalang ako samantalang tumatawa lamang silang dalawa.

"Paki usap wag nyo to gawin sakin huhuhu~" pagmamakaawa ko sa kanila ngunit parang wala silang naririnig

Akmang ibababa na ng isang lalaki ang panty ko ay biglang may dumating....

(Sinipa nya sa mukha ang lalaki na nasa ibaba ko at tumilapon ito palayo. Sinuntok nya naman yung lalaking gumapos sa mga kamay ko dahilan para makawala ako.)

*Cough*
*Cough*

"F*ck who the hell are you?" Galit na tanong ng isang lalaki na balak ako gahasain

Walang sabi sabi ay pinaulanan ng lalaking tumulong sakin ang baboy na lalaking gusto ako gahasain. Sinuntok sa mukha, sa sikmura at nag tornado kick na tinamaan sa leeg ang lalaki. Sa lakas ng pagkaka sipa ay natumba at di na nakagalaw ang baboy na lalaki. Samantalang ang isa naman ay dali daling tumakbo.

(Ngunit hinabol parin ito ng lalaking tumulong sakin sabay nag flying at tinamaan sa likoran ang lalaki. Hindi na nakatayo ang lalaki kaya binalikan ako ng hero ko.)

In a sweet low and gentle voice he said "it's alright now don't be scared" I cried a lot but I feel secured

Bigla akong nahimatay at nagising na lamang ako na nasa nurse office na ako. Samantalang si Raine ay nasa gilid ng kama ko at hawak ang kamay ko habang mahimbing na natutulog.

"Hmm~ Chin?" Tanong neto na parang naalimpungatan pa

I chuckled softly "Hi Raine" bati ko sa kanya na bigla namang nagising ang diwa nya

"Waaaaaahhh~ Chiiiiiin!!" Pasigaw netong umiiyak habang yakap yakap ako

"I'm so glad walang nangyari sayo na masama mabuti at naging okay ka lang huhuhu~" sabi nya habang umiiyak parin at nakayakap sa tyan ko

"Hmm~ I'm fine wala naman nangyari na masama sakin" sagot ko sa kanya habang hinihimas ang likoran nya

(Pinilit kong wag nalang alalahanin ang nangyari sa gabi na yun ngunit hindi ko makakalimutan ang lalaking sumagip sakin. Sa madilim na bahagi at dahil sa luha na pumapatak mula sa mga mata ko ay hindi ko naaninag ang mukha nya. Ang tanging natatandaan ko na lamang bago ako mawalan ng malay ay ang kanyang magandang boses.)

"Ano ba ang nangyari?" Tanong ni Raine sakin

Kinwento ko kay Raine ang nangyari as expected nag aapoy sya sa galit. Nakilala na daw ang dalawang lalaki na nakitang wala ng buhay sa kakahoyan. Ngunit walang naka pansin kung sino ang naghatid sakin sa nurse office. Ang sabi ay nakita nalang daw nila ako sa labas na wala ng malay kaya dinala ako sa loob para maasikaso.

(Walang may alam kung ano ang nangyari sa gabing yun maliban samin dalawa ni Raine at sa misteryosong lalaki na nagligtas sakin.)

"Will I ever meet you again?" Bulong ko sa sarili ko habang nakatitig sa labas ng bintana

After namin ma process ang kailangan sa nurse office ay bumalik na kami ni Raine sa dorm. Hindi ko kinwento sa iba ang nangyari at sinabi ko lamang na nahimatay ako habang naglalakad. Isang gabing ayaw ko matandaan ngunit di ko makakalimutan.

=Time Skip=

(Dumaan ang ilang araw ay bumalik na sa normal ang lahat. Unti unti ko na rin nakakalimutan ang masalimuot na pangyayari.)

=Sa loob ng classroom=

Prof: Please settle down everyone. Starting today you will have a new classmate. Bagong transfer lang sya dito kaya be good to him.

(Habang nagsasalita ang prof namin ako naman ay nakatunganga at nakatitig lamang sa labas ng bintana.)

Prof: Come in and introduce yourself.

New classmate: Hello everyone...

Biglang tumindig ang balahibo ko. Nanlaki ang mga mata at tumingkad ang mga tenga.

"This voice could it be?" gulat na sabi ko sa isipan ko habang kumakabog ang dibdib

"Kilalang kilala ko ang boses na ito... Siya si"

My Husband is a Billionaire Tycoon (On Going)Where stories live. Discover now