តតពីភាគមុនដែល ដែល joong នៅបន្ទីរពេទ្យមើលថែ Dunk រឿងក៏កន្លងផុតទៅស្អែកថ្ងៃថ្មី
ពេលព្រឹក joong បានគេងអង្គុយអោនក្បាលនិងគ្រែពេទ្យ និងកានដៃ Dunk ជាប់ គេងលក់នៅមិនទាន់ភ្ញាក់នោះទេ ពេលនោះស្រាប់តែ Dunk បានភ្ញាក់ដឹងខ្លួនឡើងមក បើកភ្នែកម្ដងបន្តិចៗ ងើបរំគាល់ខ្លួនអង្គុយទាំងឈឺក្បាល ព្រោះសន្លប់អស់ច្រើនថ្ងៃហើយ ក្រឡេកទៅឃើញ joong ដែលគេងលក់មានទាំងកាន់ដៃខ្លួនទៀត ក៏ស្រមៃទៅដល់ហេតុការណ៍ដែលខ្លួនជួបគ្រោះថ្នាក់នោះ លើងវិញ
ចង់ចាំរាលពាក្យសម្ដីនិងរឿងទាំងអស់ Dunk ក៏ស្រែកទឹក ដៃម្ខាងត្រូវ joong កាន់ជាប់ហើយ មិនហ៊ានរើសទេ ខ្លាចគេភ្ញាក់ចង់អោយគេងអោយបានយួរ ក៏ប្រើដៃម្ខាងទៀតដើម្បី យកទឹកលើងទុកក្បែរគ្រែ
មកផឹករួចក៏ទុកទៅវិញ ពេលនោះ joong ក៏ភ្ញាក់មកតែម្ដង ងើបមក ទាំងភ្ញាក់ផ្អើល ឈរស្ទុះទៅឱប អ្នកម្ខាងទៀត
Joong>> Dunk អូនដឹងខ្លួនហើយ ទីបំផុតអូនដឹងខ្លួនហើយ នេះបងមិនមែនយល់សពទេមែនទេ
... និយាយទាំងត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំង
Dunk ក៏ឱបតបទៅវិញទាំងមិននិយាយអ្វីច្របូកច្របល់ក្នុងចិត្ត
ឈប់ឱបJoong>> តើលអូនមាននៅឈឺត្រង់ណាដែលទេ .. .. ( ពេលនេះគេពិតជាត្រេកអរសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ និយាយនិងសួរ ឡើងច្រើន ធ្វើអោយ Dunk មិនដឹងនិយាយនឹងឆ្លើយមួយណាមុនទេ
Joong>> មិចក៏អូនមិននិយាយអ្វីអញ្ចឹង បែបនេះធ្វើអោយបងបងភ័យហើយណា
( Joong ភ័យបុកពោះមកវិញនៅពេល ឃើញ Dunk ដឹងខ្លួនមកហើយបែរជាមិននិយាយអ្វីអង្គុយមើលមុខគេស្ងៀមទៅវិញ )
Dunk>> មនុស្សឆ្កួត...អូនមានកើតអីឯណា តែមិចក៏បងស្គមខ្លាំងម៉្លេះ មើលចុះបែបនេះទើបអូនមើលមុខបងនិង ( សើចតិច )
Joong គ្រាន់តែឮពាក្យសម្ដីនេះភ្លាមក៏ស្ទុះទៅឱប អ្នកម្ខាងទៀតវិញទាំងត្រេកអរ
Joong>> សុំទោសដែលធ្វើអោយអូនពិបាកចិត្តត្រូវ
ឈឺខ្លួនដោយសារតែបង សុំទោស ...បងពិតជាភ័យខ្លាច ខ្លាចថាអូនស្អប់បងក៏ទៅចោលបងហើយ
( និយាយទាំងយំចេញមកនិងឱបDunk ដូចកូនក្មេងអញ្ចឹង )
Dunk>> បងមិនបានខុសទេ មើលចុះចេះយំដូចកូនក្មេងទៅកើត នេះមិនដូចជាចរិតបងទេណា ពេលនេះអូនលេងអីហើយតើ នៀក...តែថាអូនសន្លប់យូរហើយមែនទេ
YOU ARE READING
រឿង អន្ទាក់ស្នេហ៍កាច
Short Storyរឿងអានដំបូងៗមិនសូវល្អអានទេ តែរៀនផ្ដោតអារម្មណ៍អានបន្តិចទើបយល់ណាបងៗ នេះគឺជារឿងដែលខ្ញុំសសេជាលើកដំបូង ចឹងខុសឆ្គងត្រង់ណាជួយប្រាប់ផងណាបងបង ហិហិ😆
