Chapter 4: Her hand
Humiwalay na sa amin si Dastan ganoon din ang mga itinakdang prinsipe na kasali sa paligsahan. Since Dastan would be the king's representative in the empire of Parsua, he'd be sitting with the kings of the other empires.
Nang sandaling bumaba ang diyosa sa mundong ito nang patigilan niya ang digmaan sa pagitan ng mga lobo, bampira at iba pang nilalang dahil sa pagmamahalan nina Lily at Adam, isang prinsesa at lobo, at mag-anunsyo si Dastan na ang diyosa ang babaeng itinakda sa kanya, naging mahirap sa lahat ng nanunungkulan tanggapin iyon.
Dahil ang pagkakaroon ng diyosa bilang itinakdang babae para sa isang hari ay isang indikasyon na siya'y may malakas na kapangyarihan at nararapat lang umupo sa pinakamataas na trono.
I hadn't heard any formal news about the kings from the other kingdoms of Parsua, aside from Tobias who was supportive, but I assumed that they weren't against us. Lalo na't nagawa rin nila kaming suportahan nang iligtas ng buong Parsua sina Lily at Adam.
Nauna nang naglalakad sina Claret at Caleb na nag-uusap. Caleb had his huge flag, there was something tied on his forehead as if he was a leader of a certain street festival.
"Your brother is really energetic," ani ni Tobias na sinabayan akong maglakad.
"Bakit hindi ka sumali sa mga itinakdang prinsipe?"
He smiled. "I don't think they need my help. I just want to sit and watch."
Umirap ako sa kanya. Minsan iniisip ko kung tamad lang ba itong si Tobias.
Nanatili kaming nakasunod kina Claret at Caleb. Nakikita ko na natatawa na rin si Claret sa mga naririnig niya kay Caleb.
"Alam ba talaga kaya ni Caleb ang posisyon natin?"
"Maybe? He's the most excited in this event."
Sabi ni Caleb sa amin ay siya ang may alam kung saan kami dapat pumuwesto kaya nanatili kami nakasunod sa kanya, ngunit sinadya kong lumaki nang kaunti ang distansya namin mula sa kanila ni Claret.
"But I am intrigued with your proposal, Princess, do you mind if I ask you a reason?"
Tumigil ako sa paglalakad at hinarap ko si Tobias. I looked into his eyes, and I slowly shook my head. "No. So take it or leave it, my king."
He chuckled.
Nauna na akong maglakad sa kanya.
I was about to walk more closely with Claret and Caleb when it was too late for me to realize the approaching group of visitors from the intersection of our way.
It was easy for me to double my speed and prevent the accident, but the woman might be too determined to hit my body. Kaya pinagbigyan ko na siyang banggain ang katawan ko at sinadya kong bumagsak sa lupa.
Who was this woman?
"Harper!" Sigaw ni Tobias.
Mabilis dumalo sa akin si Tobias, natigil sa tawanan sina Claret at Caleb, agad nanlaki ang mga mata ni Caleb at dinaluhan niya rin ako sa lupa, ngunit ang mga mata ko ay naroon sa babae.
The woman looked proud. "Princess Harper Gazellian, I wasn't informed that princesses in Sartorias have poor eyesight."
Eh?
Ngumiti ako nang matamis sa kanya. Sa sulok ng aking mga mata ay nakita kong kumunot ang noo ni Tobias, agad tumayo si Caleb at hinarap ang prinsesa. Nagmadali akong tumayo at hinawakan ang braso ni Caleb.
"It's okay. It was my fault. Hindi ako tumitingin sa dinadaanan ko. Paumanhin . . ." tipid pa akong yumuko.
"But Harper—" Pinisil ko na ang braso ni Caleb.
